Όλο το βράδι στριφογύριζα πάνω στον καναπέ. Δεν μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου την εικόνα της. Το πάθος στα μάτια της, την γεύση τον φιλιών της, την αίσθηση του κορμιού της κάτω από τα χέρια μου.
Και όλα αυτά θα έπρεπε να τα ξεχάσω σε τρείς μήνες. Να την ξεχάσω. Να προχωρήσω με την σχεδιασμένη για μένα ζωή μου μακριά της.
Πως θα μπορούσα να την βλέπω κάθε μέρα στο παλάτι χωρίς να μπορώ να την ακουμπήσω, να την φιλήσω, να της πω όλα όσα θέλω αλλά δεν λέω;
Δεν μπορώ να της πω πως την σκέφτομαι συνέχεια.
Όταν μάθει πως θα παντρευτώ σύντομα μια άγνωστη, ίσως να θυμώσει, ίσως να με μισήσει, ίσως να μην θέλει ούτε να με βλέπει.
Αλλά δεν ξέρω τι να κάνω, να της το πω ή όχι;
Αν της πω την αλήθεια, μπορεί να θέλει να διακόψουμε την σχέση που ακόμη καλά-καλά δεν έχουμε. Δεν μπορώ να την χάσω.
Τουλάχιστον όχι ακόμα, πριν καν την αποκτήσω, πριν την κάνω δική μου.
Πριν μάθω πως είναι να είναι δική μου.Αλλά η σκέψη πως σε λίγο δεν θα είναι δικιά μου και πως κάποιος άλλος θα την έχει με κάνει να θέλω να κόψω τα χέρια όποιου τολμήσει να την ακουμπήσει. Να ματώσω τα χείλη όποιου τολμήσει να την φιλήσει. Να βγάλω τα μάτια όποιου τολμήσει να την κοιτάξει.
Μπορεί όμως αν μάθει την αλήθεια, να θέλει και αυτή να συνεχίσουμε μέχρι να έρθει η στιγμή που θα πρέπει να αποχωριστούμε ή απλά να μην θέλει ούτε να με ξανά δει. Μπορεί να την πληγώσω και τότε δεν θα το άντεχα. Δεν θα άντεχα στην σκέψη πως θα ήταν πληγωμένη. Ειδικά εξαιτίας μου. Θα με μισούσα πριν προλάβει να το κάνει εκείνη.
Αν δεν της πω την αλήθεια, ίσως να καταλάβει τον λόγο που το έκανα. Ότι ήθελα να είμαι μαζί της, να μην σπαταλήσουμε ούτε λεπτό μακριά μέχρι να αναγκαζόμασταν. Μπορεί να μην θύμωνε γιατί θα με καταλάβαινε και θα ήθελε και εκείνη το ίδιο.
Ένα σωρό μπορεί.
Δεν ξέρω ποια περίπτωση θα ίσχυε σε εμάς.
Θα έπρεπε να επιλέξω μια.
Να της πω την αλήθεια ή να μην της την πω;
Νομίζω πως ξέρω την απάντηση.
Πάνω που είχα αποφασίσει να της μιλήσω, δύο χέρια από πίσω μου έκλεισαν τα μάτια μου. Μπορούσα να μυρίσω το γλυκό της άρωμα από αυτή την απόσταση. "Μάντεψε ποιος" χαμογέλασα από το παιχνίδι της, αλλά με ένα κόμπο στο στομάχι.
BINABASA MO ANG
Η Χαμένη Πριγκίπισσα
RomanceΌταν κοιταχτήκαμε κάτω από τις μάσκες μας, πίστευα πως την επόμενη φορά δεν θα με αναγνώριζε, αλλά έπρεπε να ξέρω πως δεν μπορούσα να του κρυφτώ. Είχα κερδίσει την προσοχή του διάδοχου του θρόνου αλλά εγώ δεν ήμουν πριγκίπισσα. Ήξερα πως δεν θα ήμα...