Heykeltıraş

11 - Hata

Keyifli okumalar

*
 Elimi yastığın altına attığım gibi bir anahtar buldum.Yatağa oturdum ve anahtarı incelemeye başladım.Anahtar baya eski ve paslanmıştı fakat içimden bir ses bana yardımı dokunacak diyordu.

"Bora buldum!"

 Heyecanla anahtarı incelerken Bora yanıma hemen ulaşmıştı bile.

"Dilan! Ne buldun?"

 O da yatağın ortasına yanıma oturdu.Heyecan içinde anahtarı ona gösterdim.Gözleri fal taşı gibi açılıp bana gülerek bakınca ben de kıkırdadım.

"Yastığın altına bırakmışlar Bora! Kesin bir ip ucu yakala-"

 Aniden Bora sarılınca neye uğradığımı şaşırdım.Sözümü yarıda kesti.Sonra benden ayrılıp aynı heyecanla konuşmaya başladı.

"Aferin be kızım aferin sana, şimdi İzmir'e gidebiliriz işte!"

"Ama biraz daha arasaydık"

"Ben her yere baktım merak etme sadece sen aramadın hadi gidelim Dilan"

 Apar topar kalbim ağzımda atarken evden çıkıp arabaya bindik.Bora çok mutluydu ve neden bu kadar mutlu olduğunu da anlamadım ama sorgulamadım da çünkü ben de çok mutluydum.

"Eve mi İzmir'e mi?" Diye sordum.Kahverengi gözleri ışıldayarak bana baktı.Gözleri sevinçten ışıldarken içim bir garip oluyordu.

"Sen nasıl istersen"

"Bence önce eve gidelim yorulduk ikimiz de"

 Kafasıyla beni onaylayıp arabayı sürmeye başladı. Yağmur yağışı sakinleşmiş, etraf çok güzel toprak kokuyordu. Camı açıp ıslak toprak kokusunu ciğerlerime çektim. Gerçekten mutluydum günler sonra yüzümü güldüren bir gelişme yaşamıştım. Bora da aynı zaman da benim gibiydi. Bazen ondan korksam da iyi bir partner olduğunu düşünüyorum. Beni düşünüp ateşimi düşürmek için uğraşan bir adamdı fakat aynı zamanda evime hırsız gibi izinsizce girip beni sıkıştıran adam da yine oydu. Ona güvenip güvenmemek arasında çok git gel yaşıyordum. O ise bana karşı bir iyi bir kötü oluyordu, sanırım onun da kafası karışık(!).

 Bora bir şarkı açtı. Duyduğum melodiyle ona döndüm. En sevdiğim şarkıyı bilmeden açması güzel bir tesadüftü.

"Sezen Aksu sever misin?"

 Gülümseyince o da gülümsedi. Yine güzel bir gülüş...Sanırım istemeden ona olan farklı hislerimi belli ediyordum ama elimde değil.

"Çok severim...sen?"

 Bir anda şarkıya eşlik etmeye başladı ben ise gözlerimi ondan ayırmadım.

"Kıskanır rengini baharda yeşiller
Sevda büyüsü gibisin sen, Firuze..."

 Tekrar gülümseyerek bana baktı. Tanrım neden kalbim hızlı atmaya başladı. İstemsizce gülümsedim ve gözlerimi ondan çekemedim. Sanırım yolu yarılamıştık bile. Bora başka şarkılar açıyordu ve bazen birlikte eşlik ediyorduk. Güle oynaya eve gittik. Hava da güzel olmaya başlamıştı, güneş açmış gökkuşağı çıkmıştı. Arabadan indiğimizde gördüğüm muhteşem manzaraya bakakaldım. Dükkanımın balkonunda bitki çayı içip manzara izlemeyi hiç aksatmayan ben şuan bir maceraya atılmıştım. Sahi ya dükkana ne oldu?

"Dükkanıma kuzenim bakıyordu ama daha fazla bakamaz Bora ne yapacağız-"

"Hallettim ben" şaşkınlıkla ona yanına gittim.

"Nasıl hallettin?"

"Biri bakıyor şuan oraya"  bir sigara yaktı ve arabaya yaslanıp ellerini cebine koydu.Yüzüme her zamanki rahatlığı ile bakıyordu.