Heykeltıraş

15 - Dejavu

Keyifli okumalar

*

Borayla Okan önden giderek evden çıktılar biz Pelinle peşlerinden geldik. Bahçe aynı ev gibi çok büyüktü, şaşırtmayacak şekil de garajın önüne geldiğimizde büyüklüğü ağzımızı açık bırakacak cinstendi. Pelin'le her şeye şaşırabiliyorduk bu evde normal olarak. Şaşırmalara doyamadığımız bir diğer husus garajın içindeki sayısız lüks arabalar olmuştu. Tahmin ediyorduk elbette ama bu tahminlerimizin de ötesindeydi. Pelin'e baktım o da aynı benim gibi gözlerini kocaman açmış bakıyordu etrafa. Pelin'i dürttüm. "Gördüğümü görüyor musun?"

"Görüyorum görüyorum..."

Okan'la  Bora kendi aralarında konuşmaya dalmışken Pelin'le konuşma fırsatı bulmuştuk. Pelin etrafını bir güzel kolaçan edip -Borayla Okan'ın duymaması adına- iyice yaklaştı ve kısık sesle konuşmaya başladı. 

"Dilan emin misin yaptığımız şeyden? sana da bir terslik gelmiyor mu? yani ne bileyim... bir şeyler eksik gibi değil mi? bu kadar kolay mı ikna oldun bu adama, seni nasıl ikna etti? bilmediğim şeyler mi anlattı sana?"

Tek nefeste kurduğu cümleleri sözümle kestim. "Pelin ben de biliyorum akıl işi olmadığını... farkındayım bana şuan aptal gözüyle baktığının-"  bu sefer o sözümü kesti "Aptal gözüyle bakacağım son insansın saçmalama" bu sefer sesimi baya bir alçaltıp fısıltıyla konuştum.

"Pelin evet aptallık bunun farkındayım diyorum işte sana... zaten sorun orda. Bir şeyler var Pelin ve ben bunları öğrenmeden annemi bulmayacağım. Emin ol bana da saçma geliyor ve bir şeyler bulmaya çalışıyor beynim ama bunu tek başıma çözemem Pelin bana sen lazımsın... bana yardım eder misin?" Pelin'in yüzü daha da ciddileşti ve hiç düşünmeden yanıt verdi.

"Tek bu yolda değil her yolda her zaman seninleyim Dilan, sana her zaman yardım ederim biliyorsun, bunu sormadığını farz ediyorum"

Pelin beni şaşırtmayarak böyle dediği için gülümsediğim sırada bize seslendiklerini duyduk.

"Kızlar ne konuşuyorsunuz hadi gelsenize" dedi Okan. Pelin belli etmemek adına Okan'ı alaya aldı o sırada yanlarına doğru yürümeye başladık. "Sizin muhabbet sarmayınca biz de napalım dedik işte tek başına laflıyoruz... sen de gelsene Okancığım kız muhabbeti seversin gibi duruyor iki çift dedikodu yaparız kız!"

Okan yüzünü buruşturdu. "Kız?" Pelin gülmeye başladı "Hee kız..." Okan iyice gıcık olmuşken Pelin'in gülmesi onu daha da uyuz ediyordu adeta. Okan'ın bir anda yüzü hınzırca gülmeye başlayınca anladım ki sıra ondaydı. "Aaa aklıma ne geldi kız! bu dedikoduları muhabbetleri uzun İzmir yolculuğumuzda bol bol yaparız zaten şimdiden gerek yok canım" 

Pelin'in yüzü bir anda düştü ve ben gülmeye başladım kendimi tutamayıp. Okan zeki bir çocuğa benziyordu ama zekasının tümünü Pelin'de harcaması aynısını Pelin'in de yapması aşırı komikti.

"Seninle hayatta yolculuğa çıkmam...Bora biz arkadan sizi Dilan'la takip ederiz diğer türlüsüne gerek yok" Bora'nın bunu yapmayacağını elbette biliyordum. "Pelin bu biraz saçma olur hem arabalarını bizimle kolayca paylaşmazlar" dedim. Okan da bana katıldı. "Pelin üzülme canım ama Dilan'ın yanında çok zekasız kalıyorsun" diyince Okan, Pelin göz devirdi. 

"Dilan'ınım yanında zekasız kalabilirim hiç sıkıntı değil yeter ki onun yerine sen olma!" dedi Pelin. Çocukça bir atışmaya başlayınca Bora buna bir ara vermek istedi.

"Dilan'la konuşmam gereken önemli konular var o yüzden o benimle geliyor siz ikiniz bize yetişirsiniz itiraz istemiyorum" dedi Bora ve arabaya yöneldi bana da gelmem için işaret yaptı.