Yetişkin okurlar için uygundur.🎟️ Çocukluk aşkı konuludur 🔖
Ya şimdi ya sonra, o gün edildi intikam yemini. Ben en karanlık gecenin ölümcül etkisiyle sabahlara kadar boğuşurken güneş hala orada doğuyordu. Daha ne kadar bu sabırla kalabilirdim bilm...
Tiktok, instagram ve twitterdan #intikamzemare hashtag'i ve ozgeugur13 kullanıcı adıyla bana ulaşabilirsiniz.
Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin! Hep motivasyon kaynağı bunlar. ❤️🔥🍂
"Seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum." -Sabahattin Ali
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
23. Bölüm: Dokunduğun Yerler Giray Günalp'in ağzından... Ertesi gün takibimiz hala son hız devam ediyordu. Karanlık yine gökyüzünün tenindeki kötülükleri silmek isterce çöktü. Sağdıç köyünde durup onların kaldığı evi izliyordum. Ferah'ı korumakla görevlendirildiğim gündü o gün. Cenk Çetiner puştunu ilk etkisiz hale getirdiğim zamandı. Evin çevresini saran bir ordu ile narin bir kelebeği yakalamaya çalışıyordu. Tam bir ahmak..
Hareketlilik sezdiğimde evin çok gerisinde olduğuma şükretmiştim yoksa hiçbir şekilde koruyamazdım o narin kelebeği. Kapının önünde yeni bir bitki familyası bulmak için kafa dağıtırken, etrafta olan bitenden haberi dahi yoktu. Cenk Çetiner ona hain elini uzatmak için yeltendiğinde kafasına silahın dumanlı namlusunu dayamıştık. "Hemen adamlarını durdur yoksa kafana mermiyi yersin." Diye seslendim yüzümde kar maskesi vardı.
"T-tamam bak durduruyorum."
"Hepsine söyle siktirip gitsinler buradan." Dediğimde el işareti yaparak korumaların geri çekilmesini sağladı.
"Bu ev bizim korumamız altında o kadına bir zarar verirsen senin belanı sikerim." Dediğimde öfkeli bir soluk aldı. Arkasını dönmeye yeltendiğinde namluyu sırtına bastırdım. "Sana siktir git dedim."
"Seni bulacağım lan piç." Diye haykırdı it gibi koşuştururken.
"Bulmazsan adam değilsin lan piç kurusu." Diye bağırdım peşinden. Cenk Çetiner koşup kaçarken gözüm bir yıldıza asılı kaldı.
"Sen buraya tutunmaya mı çalışıyorsun." Dedi saçını kulağının gerisine doğru iterek, "En iyisini yapıyorsun fırtınalara rağmen yaşa minik şey." Bahçede bir süre dolandı. Dolandıktan sonra o minik bitkinin etrafına taşlarla bir barikat kurdu. Minik bitkiye bakarken birkaç kez göz kırptı. Daha sonra bağdaş kurarak oturdu bir süre düşündü daha sonra dizini karnına kadar çekip başını üstüne yasladı. Minicik bir bitkiydi bir kadının tüm hayatının özeti.
Güldü, kısa bir süre..
Onun yanakları ve burnu pembeleşmişti soğuktan. Dışarıda kar yağmasına rağmen. Karın ulaşmadığı yerde bile bitki familyası arıyordu. Bulduğu minicik bitkiye tüm kalbini adıyordu adeta.
