Yetişkin okurlar için uygundur.🎟️ Çocukluk aşkı konuludur 🔖
Ya şimdi ya sonra, o gün edildi intikam yemini. Ben en karanlık gecenin ölümcül etkisiyle sabahlara kadar boğuşurken güneş hala orada doğuyordu. Daha ne kadar bu sabırla kalabilirdim bilm...
"İçini açmaman gereken insanlara, çiçek açmışsın!" -Nazım Hikmet
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
27. Bölüm: Kapısı Kapalı Zaman Giray Günalp'in ağzından.. Her şey tüm açıklığıyla masaya yattığında kazanan taraf olmak kaçınılmazdı. Bazı güçler, bazı kanlı savaşların sebebiydi. Şimdi kanlı savaşları yazmalı ve onları yönetmek zamanıydı. Bir kadını korumak ya da adına her ne denirse, bu o kadının yazgısını değiştirmeden olmalıydı. Kader yazgıyı beraberinde getirdi fakat insanlar kaderi değiştirmek için ne kadar çabalasa da duadan başka bir şey kaderi değiştirmezdi.
Andela Çandere korkutucu şekilde gülümsedi.
O çok güçlü bir kadındı ardında da Anton Pavel gibi bir güç vardı. "Ferah'ın yaşadığını biliyorum ve delikanlı senin onu nasıl takip ettiğini de.."
"Anlamadım nasıl biliyordunuz?"
"Sen Ferah'ımı saniye saniye takip ederken bundan haberim olmayacağını mı sanmıştın?" Andela Çandere bu masada Zahter Çandere gibi dimdik duruyor ve aklıyla bana oyunlar oynuyordu. Hiç şüphe yok ki o aklıyla oyunlara giren bir kadındı.
"Andela Hanım buna rağmen bana dur demediniz."
Şimdi usulca gülümsedi. Gözleri güneş gibi parladı. "O, çiçekli bahçesinde gece çiçeklerini sularken senin ona nasıl baktığını gördüm çünkü.." ifadesi gururla büyüdü. "Ben bakışları çok iyi anlarım evlat."
"Ferah Reha'yı korumak konusunda ısrarlıyım."
"Benden torunumu uzaklıştırmayacağından hiç şüphem yok!" İki kaşı arasında beliren çizgi bunun bir uyarı niteliği taşıdığını ifade ediyordu.
Bu konuşmanın üzerinden bir yıl geçtikten sonra artık akan tüm sular yerini bulmuş ve o gün gelmişti. Cenk'in her seferinde yolunu kesen, her kötülüğünde onu durduran Andela Çandere şimdi Ferah'ı en yakından koruma görevini bana vermişti. Biliyordum ki bu görev sadece bununla sınırlı değildi ve emindim ki bizi bir yerlerden izliyordu.
Hastanede, Trabzon'da her yerde Cenk'i durdurmuş ve onun kaçmasını sağlamıştı. Hastanenin arka çıkışında Ferah'ın kolundan tutup onu tehdit ettiği anı gören Anton Pavel durumu Andela Çandere'ye bildirip durumu Ferah'a belli etmeden orada ona korku salmıştı. Cenk'in kaçmasına ve orada deli gibi korkmasına neden olan şeydi Andela Çandere..
Anton Pavel riskli şeyleri sever ve riskli anlarda kurtarılma durumunun çok inandırıcı olduğunu sanardı. Ormanda bu yaşanan olayın ilk mimarı kendisiydi o fikir ortaya atıldığında başta karşı çıkıp son onayı veren kişi olmuştum. Ormanda başından darbe alıp bayıltıldığı sırada Cenk'in orada olacağını tahmin edememiş ve Ferah'ın canını tehlikeye atmıştık.. Ne kadar aptalca!
