Yetişkin okurlar için uygundur.🎟️ Çocukluk aşkı konuludur 🔖
Ya şimdi ya sonra, o gün edildi intikam yemini. Ben en karanlık gecenin ölümcül etkisiyle sabahlara kadar boğuşurken güneş hala orada doğuyordu. Daha ne kadar bu sabırla kalabilirdim bilm...
Merhabaaa, uzun süredir bekletiyorum sizi farkındayım fakat okunmalar arttıkça daha da dikkatli yazmaya çalıştığımı fark ettimm.. biraz uzun bir bölüm olacakk 💌 İyi okumalaaar... 🫶🏻
Bu bölüm son bölüm olmayacak konular uzadığı için 29. Bölümde finali düşünüyorumm 🍀
Mektup/Apolas Lermi, Züleyha💌 Başlamadan bu şarkıyı açalım. 🫶🏻🫶🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
28. Bölüm: İnkisar Giray Günalp'in ağzından.. Soğuk, insanların kalbine ket vurmuştu. Soğuk içerisinde ateşi bulmak imkansızlığa savaş açmak gibiydi. Ateşi bulan kazanır ve buzları eritirdi. Yalan, soğukla eş değerdi. Yalanı söyleyince orada öylece bitmezdi bir insanın hayatına mâl olabilirdi. Ateşi ve doğruyu bulmak umuduyla çıkılan her yol bizi yalana ve soğuğa daha çok yakınlaştırdı.
Gaddar bir insan olmak kimsenin kasten başvurduğu bir yol değil diye düşünürken, babamın vefat etmesi ve kötülerin bir kadın üzerinde kurmak istediği oyunları görünce şimdi anlıyordum kötülük durdurulmaz bir güçtü. İnsanların kalbine katran karası kötülüğün salınması tam da insanların istediği bir şeydi. Layemut cemiyeti uyuşturucu ticareti, kaçak silah ticareti ve daha nice kötü şeyi yapan bir cemiyet olmuştu. Kötülük ruhlarda kara bir duman gibi yayılırken öylece durmak gibi bir niyeyim hiç olmadı. Babamın ölümü bizi sarsan en büyük etkendi. Cemiyet başına gelecek tüm kötü şeylerden sorumlu olmalıydı.
Andela Çandere bunca zaman Ferah'ı kandıran tek kişi değildi. Her bir insanın Ferah'ı kandırmak gibi bir hatası vardı ve herkes bu sorumlulığu üstüne alacaktı.
Bir amacı vardı her bir insanın ve her bir insan birbiriyle sınanacaktı. Ben onunla sınanacağımı onu o bahçede gördüğümde anlamıştım. En çok o işlemişti gönlüme, onun tuttuğu el ısınmıştı ve onun dokunduğu yer yanmıştı alev alev. Gözleri bana doğan bir güneş gibi ruhumu şenlendiriyordu. Yaptığım yanlışlar onun güneşini çalmış ve bana doğan güneşi de söndürmüştü. Gülümsemesi çalınan bir insana yapılan en kötü şeylere onu korumak uğruna ortak bile olmuştum.
Hata,
İnsanlar hata yaptığında bunun sorunluluğunu alabilmeliydi. Ona yapılan her hatada payımın olması ne kadar alçakçaydı. Onu korumak isterken onu yaralamak ne kadar zalimceydi. Amacım onu yaralamak değilken, onu yaralamak sanki bir çiçeği kökünden kopartmak gibi bir histi.
Şimdi o bahçede ona baktığım zamanı anımsıyordum bu kadını ömür boyu koruyacağım yönünde ant içmiştim şimdi ise korumak niyeti solmuş ve yerini kurak bir ağaca bırakmıştı.
💔
O, bana tüm hayatım boyunca yaşadığım tüm kalp kırıklıklarının özeti gibi yaklaştı. Onu affedemeyecekmişim gibi hissediyordum ama bazen affetmek çok uzakta değilmiş. Belki de tüm duvarları aradan kaldırınca bazı şeylere şeffaf bakmak onları doğruya götürebilirdi. Lale çok akıllı bir kadındı Giray'a neden hak verdiğini öğrenmem gerekiyordu. Giray'a güvenmeden önce bazı düğümlerin de ayrıca çözülmesi gerekiyordu.
