Evenbeeld part I (voltooid)

Hoofdstuk 11

De rit duurt maar kort, korter dan ik eigenlijk wil. Hoe moet ik mijn ouders onder ogen komen. Niet alleen, omdat ik de regels niet heb nageleefd, maar ook nu ik zoveel heb ontdekt over mezelf en over mijn familie? Ian pakt mijn hand en knijpt er even in, zijn ogen kijken me vragend aan. Ik zucht, trek mijn schouders op en loop richting de voordeur.

Ik stop de sleutel in de voordeur en duw de deur open. Als ik mijn jas ophang hoor ik de woonkamer de geluiden van de radio. Na al die jaren begrijp ik nog steeds niet waarom mijn ouders niet gewoon een televisie hebben, maar mijn vader vind dat er teveel negativiteit op de wereld is en dat televisie de hersenen alleen maar aantast. Ik doe de deur open en zie mijn vader opkijken van de krant, hij fronst even en legt de krant weg. Als hij op staat hoor ik mijn moeder vanuit de keuken komen "Frans heb je de eieren gezien? Ik kan ze nergens vinden en wilde net...Oh.. hallo Aliva, ik hoorde je niet binnenkomen, dat zal de onbekende jongeman wel zijn waar je ons over vertelde." mijn moeder loopt glimlachend op ons af. Ian steekt zijn hand uit en stelt zich beleefd voor. 

Mijn vader staat nog steeds op een afstandje te kijken, maar Ian draait zich beleefd naar hem om "dus u bent de vader van Aliva. Ik dacht al dat ik u eerder had gezien, uw dienst op de zondagochtend zijn altijd zeer inspirerend. Zoals u vertelde over de bekering van Saulus prachtig." mijn vader lijkt te ontspannen en schud Ian's hand. Ik slaak een zucht van verlichting, mijn vader begint te praten over zijn werk als dominee en over hoe hij probeert het verhaal van God over te brengen aan de bevolking, Ian knikt en toont zijn interesse. Ik ben verbaasd over hoe goed mijn vader het kan vinden of hoe goed Ian zijn rol speelt.

Mijn moeder komt de kamer in met thee en gaat naast mijn vader zitten, terwijl mijn vader de thee aanneemt kijkt mijn moeder me aan "Aliva, ik weet dat je denkt dat we het niet door hebben, maar je was afgelopen nacht niet bij Anna of wel?" ik verslik me in de thee en loop rood aan van het kuchen. Mijn moeder begint te grijnzen en mijn vaders blik staat donker wat maar één ding betekend hij is niet blij met mij. 

"Eh.. mam, ik was wel bij Anna, maar niet in het huis van Anna als je dat bedoelt." mijn vaders blik staat ondertussen op onweer. 

"Waar was je dan, Aliva?" gromt hij en kijkt Ian boos aan. 

"Ik was bij Ian thuis, maar Ed deed het niet en daarom ben ik bij Ian gebleven, maar Anna was daar ook, omdat Anna iets heeft met Tom. Tom is de jongere broer van Ian." zeg ik met horten en stoten. 

"Had Ian je niet naar huis kunnen brengen? Zoals het hoort." zegt mijn vader en probeert niet over de rooie te gaan. 

"Ja, dat had gekund, maar ik wilde liever blijven, omdat nou ja.. ik weet het niet." ik kijk met grote ogen van help richting Ian. Hij schraapt zijn keel "Meneer en mevrouw Johnson, wat Aliva probeert te zeggen is dat ze bij mij is gebleven, omdat ze nogal wat heeft meegemaakt de laatste paar dagen. Vorige week heb ik Aliva leren kennen, puur uit toeval, omdat ik op weg was naar Fiësta waar onze vrienden.. nou ja, mijn broer en vrienden en Aliva haar vriendinnen waren. Aliva had wat gedronken en kon niet naar huis rijden, dus ik heb haar naar huis gebracht. Wat een hele strijd was, want ze wilde per se met haar oude auto - sorry ik bedoel met Ed, naar huis rijden. Ik heb haar overgehaald om haar naar huis te brengen en de volgende dag op te halen, zodat ze Ed kon ophalen. In de loop van de week leerde ik Aliva beter kennen en zoals u zelf waarschijnlijk al weet beschikt Aliva over bepaalde krachten." ik kijk van Ian naar mijn ouders en weer terug naar Ian, mijn moeder is lijksbleek weggetrokken en mijn vader.. nou ja laten we het erop houden dat ik hem nog nooit met een bek vol tanden heb zien staan. 

Ian vervolgd zijn verhaal, omdat er geen reactie komt "Aliva bezit dus een aantal krachten, net als ik overigens, maar Aliva had geen idee waar haar krachten vandaan kwamen en toen heb ik haar het een en andere verteld over Voglia en Steal. Later kwamen we een Steal tegen.. U kunt gerust ademhalen hoor, ik ben een Voglia jager en mijn groep behoort ook tot de Voglia, dus de Steal die we tegenkwamen die hadden we zo kunnen laten verdwijnen. Echter is Aliva verrekte koppig en stond erop dat we de Steal met rust zouden laten. Ook heeft ze dankzij Steal de legende van Leah geleerd en haar vier kinderen waardoor onze krachten zijn ontstaan. Nu wilde ik u vragen van wie Aliva haar krachten heeft geërfd, want Aliva is er zeker van dat jullie beiden geen krachten bezitten." mijn vader heeft zichzelf herpakt en trilt van woede. 

"Hoe durf je hier binnen te komen! En mijn dochter te misleiden met die onzin. Wij zijn een nette familie en leven volgens de regels van god! Niet volgens een zogenaamde legende van een of andere Leah! Ik wil dat je verdwijnt en mijn dochter met rust laat! Verdwijn!" Mijn vader wil opstaan van de bank. 

"Frans, laat het alsjeblieft rusten. Ik denk dat het tijd wordt dat Aliva de waarheid hoort over onze familie en over onze keuzes." zucht mijn moeder en geeft een paar klopjes op mijn vaders hand.