Hoofdstuk 30

7 1 0
                                    

"Hoe wat. Ik begrijp het niet?" stotter ik en probeer ondertussen te bedenken hoe ik mijn vader, Opa Chris en Ian in veiligheid kan brengen. 

"Dank je wel dat je komt binnen vallen in mijn huis, maar vooral bedankt dat je Deflo en Levien rechtstreeks naar mij toe hebt gebracht, dochter." zegt Leah. Ik schrik dochter? Ik kijk mijn vader aan en hij kijkt verslagen. "O, ze hebben het je niet verteld? Wat naar." zegt Leah en komt op mij aflopen.

Ik begin me bewust te worden van het feit dat ik opgesloten zit met een vrouw die beweerd mijn moeder te zijn. "Ik weet niet hoe jij er bij komt dat ik je dochter ben. Ik lijk op je dat klopt, maar we zijn zeker geen gezin. Ik stam af van jou, omdat jij eeuwen oud bent, maar ik ben niet, ik herhaal NIET, jou dochter." 

Leah begint te grinniken. "Ach kleine meid toch, hoe kom je daar nou toch bij. Jij bent mijn dochter. Mijn bloed en jij zult mij opvolgen. Zodra ik Deflo en Levien een lesje heb geleerd. Daarna is Breah en haar volk aan de beurt, omdat ze niet heeft gedaan wat ik heb opgedragen. Namelijk de vrede te bewaren." Leah pakt me bij mijn arm en trekt me mee naar de muur tegenover mijn vader. 

"Wat doe je?" vraag ik en stribbel tegen, maar ze lijkt zoveel sterker dan mij. Ik voel een klap tegen de muur en wordt door Max zijn ouders vastgeketend aan de muur. 

"Meisje, we willen niet dat je ons tegen gaat werken en dat houdt in dat we je eventjes vast moeten zetten. Ga nu maar wat rusten, zodra Deflo en Levien komen kan het feest beginnen." Leah loopt bij mij weg en knikt naar Max zijn ouders dat ze mee moeten lopen. Ik grom en probeer de kettingen los te trekken van de muur, maar wat ik ook probeer het is zinloos.

"Aliva, sorry ik.. ik had het moeten vertellen. Het spijt me, maar Leah is je moeder. Je moeder en ik hebben voor je gezorgd en je opgevangen toen we ontdekte dat je meerdere krachten had hebben we de onze afgezworen. Zodat we hopelijk jou konden ontzien van de krachten die Leah heeft." ik kijk mijn vader kwaad aan. 

"Dus toen ik aangaf dat ik Leah hoorde praten en dat ze mijn evenbeeld was. Toen besloten jullie het me niet te vertellen? Ook toen bleek dat ik worstelde met het gewoon mens zijn konden jullie me niet vertellen wie ik was! Waarom?" mijn vader blijft stil en ik begin te snikken.

"Al, wat je vader probeert te zeggen is dat hij jou veilig wilde houden voor Leah. Hij wilde samen met je moeder al heel lang kinderen, maar het lukte niet. Toen stond ik op een avond voor hun deur, omdat ik de zorg over mijn eigen kleinkinderen op mij kreeg, omdat mijn dochter er niet meer was. Nu ja, ze is er dus blijkbaar nog wel, maar heeft een ander pad gekozen. Ik heb jou op een avond gevonden na een strijd tussen de vier andere kinderen van Leah. Breah had gekozen voor een mensenleven, Levien en Deflo waren vervloekt en Amor lag op sterven. Ik wist niet wie je was, maar het leek me meer dan duidelijk dat ik voor je moest zorgen. Het is zo dat we een veel langzamer opgroei proces mee maken, dan de mens. We blijven langer baby, langer kind en als we dan eindelijk volwassen zijn dan blijven we langer volwassen. Toen ik jou bij je ouders bracht hebben we afgesproken je nooit iets te vertellen over het voorval met de vier kinderen en je ouders besloten om hun krachten niet meer te gebruiken en jou een menselijk leven te geven. Waardoor je sneller verouderde. Je bent inmiddels 30 jaar, maar ziet eruit als 18, omdat je ouders op je vijfde de menselijke levens aan hebben genomen. Sorry, dat we het je niet hebben verteld. Ook toen je opzoek ging naar de verloren mensen. We wisten ook niet dat Leah in leven was, want het verhaal gaat dat Leah de dood heeft gevonden door haar eigen kinderen. Jij zult waarschijnlijk erg jong zijn geweest toen Leah op sterven zou hebben gelegen en toen ik je vond was het puur mazzel dat ik je mee kon nemen, want Deflo en Levien hebben na die tijd nog erg lang naar je gezocht." 

Het verdriet slaat weer over in woede. "Hoe konden jullie? Mijn hele leven is een leugen! Jullie hadden mij niet weg mogen nemen bij mijn familie! Ik heb me nooit op mijn plek gevoeld en nou blijkt gewoon dat jullie mijn leven hebben verknalt." ik trek aan de kettingen en ze knallen open. Ik loop naar Opa Chris toe "Hoe kon u! Ik vertrouwde u! Mijn vader en moeder hebben mij voorgelogen en niemand heeft me geleerd om met al deze krachten om te gaan." ik voel de kracht door me heen spoelen als een woeste oceaan. Ik begin op te laden om mij te verlossen van al het verdriet, het lijkt er allemaal uit te willen gaan, net alsof ik een tikkende tijdbom ben.

"Al, laat mijn opa hier alsjeblieft niet door sterven." hoor ik Ian schor zeggen. Mijn aandacht en focus vliegt van Opa Chris naar Ian. "Hoezo niet? Je hoort toch wat ze gedaan hebben? Ze hebben me van mijn familie weggehaald. Jij zou het moeten begrijpen. Je vader en moeder zijn toen je jong was verdwenen." ik schreeuw en voel de lucht om mij heen bewegen. 

"Ja, mijn ouders zijn verdwenen. Mijn moeder heeft een ander pad gekozen en mijn vader is gestorven. Ik heb liever niet dat mijn opa ook sterft voor iets waarvan hij dacht dat het de beste oplossing was, want had je liever gehad dat je tussen Deflo, Levien en Amor was opgegroeid en dan de oorlog die erna kwam mee te maken?" vraagt Ian. Ik voel mijn emoties en adrenaline afnemen. 

"Goed, ik laat het voor nu rusten, maar kan iemand me dan vertellen. Wat er gebeurd als Deflo en Levien hierheen komen, want ik moet hoe gek het ook klinkt mijn broer en zus beschermen tegen mijn eigen moeder." zeg ik en trek aan de kettingen van Ian. 

"Ik was hier eerder dan de anderen en liep in de val toen ik de ontvoerde mensen probeerde te redden. Ze keerde zich tegen me. Alsof ze allemaal gehersenspoeld waren een heel leger staat hier binnen opgesteld om Deflo en Levien te doden. Voor ik jullie het nieuws kon vertellen hadden ze mij te pakken en sloten ze mij hierop. Leah heeft een spreuk gelegd op de ondergrondse wegen en je kunt niet naar binnen of naar buiten transporteren." zegt Ian en wrijft dankbaar over zijn polsen. 

"Dan moeten we maken dat we wegkomen en Deflo en Levien waarschuwen." zeg ik en wil aanstalte maken om naar de opening te lopen. Ian pakt me bij mijn hand en trekt me naar zich toe. "Al, is het oke tussen ons? Ik bedoel waar staan we?" zegt Ian en kijkt me aan. "Ian, ik snap dat je antwoord wil, maar het is nu belangrijker dat we de rest waarschuwen voordat ze in de val lopen." ik trek me los en loop naar de uitgang, maar loop tegen een onzichtbare muur op. Ik begin te vloeken en hoor gelach uit de gang komen.

"Meisje, dat gaat niet werken. Ik heb al ontzag over het feit dat je je zo makkelijk uit de boeien hebt kunnen trekken, maar door die muur zul je nooit kunnen breken. Ik heb te lang geoefend om er iemand doorheen te laten." zegt de vader van Max. Ik kijk hem boos aan en voel weer de behoefte om al mijn kracht op iemand af te vuren. Ian pakt me bij mijn schouder.

"Laat je niet opjagen door die idioot. Denk na, wat kun je doen om die muur te breken." zegt hij en ik zie mijn vader en Opa Chris. Ik loop naar ze toe en pak hun hand, Ian sluit de cirkel. Ik begin te mompelen wat langzaam in gezang overgaat en ik voel me langzaam opstijgen. 

'Geef mij de kracht, de kracht van openheid. De kracht van eerlijkheid. Ik wil vrede, ik ben vergiffenis, ik ben de kracht en geef mijn kracht om te zorgen voor veiligheid, stuur mijn kracht aan hen die verbonden zijn. Geef mij de kracht, de kracht van openheid en ik schenk mijn kracht voor veiligheid en vrede.' 

Ik voel de kracht door de cirkel gaan en dan voel ik een explosie, een explosie van kracht die door het plafond schiet en een muur die kapot wordt getrokken. Ik val weer op de grond neer en zie de vader van Max verbaasd kijken. Mijn vader en Ian komen in actie en Opa Chris trekt mij door de opening waar net nog de onzichtbare muur stond. Ik kijk achter me en zie de vader van Max op de grond liggen en zie dat zijn lichaam langzaam afbrokkelt in rode stenen. Voor ik er echt aandacht aan kan besteden word ik door Ian overgenomen en rennen ze door de gangen heen. Ik voel dat we de uitgang naderen, maar zie ook dat deze is geblokkeerd door een grote groep mensen en Leah staat ervoor.  

Evenbeeld part I (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu