Hoofdstuk 20

10 1 0
                                    

"Ik heb een plan, maar denk niet dat het jullie bevalt." herhaal ik en voel mezelf moet verzamelen. 

"Ik ben hier nog nieuw in, maar heb een paar dingen ontdekt. Zoals dat ik andere krachten kan voelen en ze soms kan onderscheiden. Zo voelde ik me aangetrokken tot Ian, niet alleen omdat ik hem leuk vind om wie hij is, maar ook om de kracht die ik voel in hem." ik bloos even en vervolg "Wat ik bedoel te zeggen is dat ik van ieder apart zijn kracht voel en ook de positieve en negatieve energie die iemand draagt. Het is nog aan het ontwikkelen, maar het komt langzaam. Misschien dat het komt, omdat Leah me vertelde dat ik haar was en dat zij mij is. Ik had het misschien eerder moeten vertellen, maar toen Leah mij opzocht bij het meer vertelde ze me het en ik moest het allemaal nog verwerken. Wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen is dat ik wil proberen Deflo en Levien op te roepen, door mijn connectie met hun te gebruiken. Als ik het voor elkaar krijg, dan wil ik ze vragen om naar Greenfield te komen. Zodat we op die manier een samenwerking aan kunnen gaan en samen naar Cann toe gaan. Bovendien wordt het tijd om alles achter ons te laten en met een schone lei te beginnen, door weer samen te werken en vrede te creëren. Ik blijf hier, zodat jullie mij kunnen beschermen als er iets vreemds gebeurd. Bovendien pap wordt het niet eens tijd dat ik mijn opa en oma Deflo leer kennen?" grinnik in en zie mijn vader wit weg trekken, want daar had hij nou niet op gerekend.  

"Ik vind het nog steeds een slecht idee." mompelt Ian als we op bed liggen. 

"Ian, maak je geen zorgen, ik probeer gewoon vanaf hier een connectie te leggen met Deflo en Levien. Ik blijf hier bij jou en bij de rest. Zodat jullie mij kunnen beschermen als er wat mis gaat. Als je het goed vind ga ik nu slapen." ik kruip tegen hem aan en doe mijn ogen dicht. Ik hoor nog stemmen door het hele huis en mijn vader roept dat er nog wel meer dekens zijn. Het hele huis is vol gestroomd met Voglia en Steal. Zodat we veiliger zijn en bovendien voor morgen, als ik ga proberen Deflo en Levien op te roepen.  Zuchtend val ik in slaap, terwijl Ian mijn nek kriebelt. 

Spanning, gezonde spanning is wat ik voel nu ik echt door krijg wat ik ga doen. Mijn ouders hebben samen met een paar leden van Voglia de kerkzaal leeg geruimd, zodat iedereen binnen kan zijn. Gister hebben we afgesproken dat een aantal jagers om de kerk heen zullen gaan staan samen met een aantal leden van Steal. Zodat als er van buiten wat komt. We binnen extra goed verdedigd zijn. Het is voor het eerst dat iemand via een connectie probeert Deflo en Levien te bereiken. Sommigen hebben gehoord dat anderen het probeerde, omdat ze een connectie voelde met een bepaald kind van Leah, maar zijn na het proberen in coma beland of overleden. Als ik de kerkzaal in loop zie ik dat de leden van Voglia en Steal druk aan het overleggen zijn, want voor hun is dit ook nieuw. De afgelopen decennia hebben ze gevochten tegen elkaar en nu dankzij de samenwerking lijkt het alsof ze toch meer gemeen hebben met elkaar, dan ze dachten. Niet tegen elkaar, maar voor elkaar hoor ik een stem zeggen. Ik draai me om en voel een warme hand op mijn arm. Het gevoel herken ik als Leah en glimlach. Ik ben blij dat zij het goedkeurt wat ik ga proberen. 

Ik loop de zaal verder in. Als ik precies in het midden ben stop ik. Ian, mijn ouders en opa Chris komen bij mij staan. 

"Je weet zeker dat je dit wil?" vraagt mijn moeder en voor het eerst voel ik toch wel een beetje angst. 

"Ja, dit is de beste en snelste manier om contact te leggen met Deflo en Levien. Ik denk dat Leah dit ook goed zou keuren." ik knik naar de rest van de groep en zie dat iedereen in een aantal cirkels om mij heen komt staan. Max en Bo, staan samen met mijn ouders in de eerste rij. Ian gaat met zijn opa naar buiten om de buitenkant te bewaken. Als iedereen in drie cirkels hand in hand om mij heen staat voel ik de warmte weer. Elke kring stuurt zijn kracht langzaam door naar mij en ik voel hoe mijn lichaam zich oplaat. 

"Ik weet niet precies hoe het werkt, maar wat er ook gebeurd redt eerst jezelf en degene die naast je staat. Voordat je je mij red." zeg ik en sluit mijn ogen. Ik voel de kracht langzaam door mij heen golven en als ik mijn handen op de schouder van Max en mijn vader leg voel ik het exploderen. Ik begin te praten, maar heb het gevoel in een hele andere wereld te zijn.

Vin la mine, ai venit la mine Levien. Ik ken de taal niet, maar de zin blijft zich herhalen. Vin la mine, ai venit la mine Levien. Vino cu mine si-ti arat. Nu-ti fie frica. Trebuie sa vorbim. 


Het is alsof ik in trance ben en herhaal de woorden. Als ik ze begin te begrijpen hoor ik een harde stem. 

"Wie denk jij wel dat je bent, mij wakker maken? Weet je wel niet hoe laat het is? En wie heeft het over bang! Ik wil best met je praten, maar waarom midden op de dag. Dom kind, je weet toch dat wij overdag slapen?"

"Sorry, het spijt me als ik u heb wakker gemaakt, maar het is erg belangrijk dat ik u spreek, Levien." probeer ik. 

"Levien? Hoe ken je mijn naam! Niemand kent mijn naam, behalve mijn broers en zus. O ja en die verschrikkelijke moeder van me." de vrouw komt in beeld en ze ziet er beeldschoon uit voor iemand die al eeuwen oud is. Lang Zwart haar en bruine ogen, haar huid lijkt van porselein en ik voel gelijk hoe ik me aangetrokken voel tot haar. 

"Ik ken uw naam, omdat ik u ken. U kent mij niet, mijn naam is Aliva. U heeft iemand van mijn familie veranderd en zo komt het dat uw krachten in mij stromen. Alhoewel ik niet de bloedlust heb." hm, misschien niet zo'n slimme zet. 

"Dus jij kent mij he, vertel me meisje. Waarom roep je mij op? Ik heb jou niets te vertellen en zou graag weer een paar uur willen slapen." ze draait zich om en wil weer weg gaan. 

"Stop!" roep ik en voel dat de kracht haar stil laat staan. 

"Ik ben hier, omdat velen van Voglia en Steal verdwijnen. Er wordt gewerkt aan een samenwerking tussen alle kinderen van Leah en daar hoort u ook bij. Door de samenwerking kunnen we de verdwenen mensen weer terug vinden." zeg ik zo snel mogelijk. 

"Hoe durf je mij vast te zetten. De enige die dat ooit heeft kunnen doen was mijn moeder en laat ik je zeggen meid. Mijn moeder heeft haar verdiende loon gekregen. Toen ik haar samen met Deflo en Amor wist te overmeesteren. Dus wie ben jij om mij te zeggen dat ik moet gaan samenwerken om die verdwenen lui op te sporen. Wie weet heb ik ze wel ontvoert en zijn ze mijn maaltijd voor de avond." ze glimlacht en begint te lachen. 

"Levien, ik ben Aliva en hoe graag ik het wil ontkennen Leah zit in mij. Door een of andere rariteit heb ik alle vier de stromingen in mij, zowel de vier elementen van Amor, de krachten van Deflo en ook lijk ik op jou. Wat ik liever niet doe." zeg ik en laat haar naar mij toe bewegen. 

"Dom kindje toch. Jij lijkt niets op mij, want anders had je me al afgemaakt. Ik dreig om de verdwenen lui als mijn avondeten te gebruiken en jij kunt alleen maar zeggen dat je op mij lijkt. Wil je me nu los laten zodat ik weer verder kan met slapen?" ik begin moe te worden, maar hou vol. 

"Levien, luister naar me. Als er steeds meer leden van Voglia en Steal verdwijnen. Denk je dan echt dat jullie blijven bestaan? Als ze klaar zijn met ons, dan komen ze achter jou aan."

"Goed, meisje als je mij los laat en me laat slapen totdat het hier avond is, dan wil ik er wel over nadenken om een samenwerking met jullie aan te gaan." zegt Levien. 

"Nadenken? Ik wil je woord dat je morgenochtend in Greenfield bent, zodat we het plan kunnen doorspreken om naar Cann te gaan." zeg ik gespannen. 

"Greenfield zeg je? Weet je wel niet waar ik ben? Ik ben in Wharton, dat ligt aan de andere kant van de planeet. Hoe wil je dat ik in een dag bij jou kom met mijn familie. Het is niet zo dat ik kan transporteren, daar heeft mijn lieve moeder voor gezorgd. Alleen Amor kon transporteren. Ik kom die kant op maar geen me twee dagen. Anders lukt het niet, want ik moet het daglicht ontwijken. Het is zonde van mijn huid anders." Levien lacht en de connectie wordt verbroken, ik schrik wakker en wankel naar achteren, mijn vader vangt mij op voordat ik op de grond val. 

"En is het je gelukt om Deflo en Levien te bereiken?" vraagt Max. Ik haal even adem en merk dat de wereld begint te draaien. 

"Ja en nee, ik heb Levien gesproken. Ze is hier over twee dagen. Deflo heb ik niet gesproken. Het kostte teveel kracht om Levien te overtuigen." en na die woorden val ik weg. 

"Aliva!" hoor ik nog, maar ik voel me slap en laat het donker over me heen komen. 



Evenbeeld part I (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu