Evenbeeld part I (voltooid)

Hoofdstuk 14

In stilte zitten we in de Audi van Ian, hij rijdt met Tom naast zich, ik zit met Bo op de achterbank. Achter ons rijden Leo en Dave op hun motor en Tai, Jay en Mary sluiten de rij af met hun auto. Zo nu en dan kijkt Ian in de binnenspiegel naar me, maar zijn ogen staan gesloten. Hij is nog steeds kwaad op me. Alleen maar omdat ik hem tegen spreek? Bo geeft mij een klopje op mijn arm en ik ontspan een beetje, maar ben nog steeds onrustig. Waarom is Ian zo kwaad? Ik mag toch mijn mening geven? Terwijl ik in gedachte naar buiten kijk zie ik Anna en Isa over straat lopen, was ik maar net zo normaal als hun. Dan zat ik nu niet in de auto onderweg naar een meeting met de 'vijand'. Met een zucht draai ik me weer om en kijk naar voren. Ian geeft aan dat we er bijna zijn en parkeert de auto.

Leo en Dave zetten hun motor op de standaard en seinen naar Tai en Jay dat ze de omgeving gaan verkennen. Mary sluit zich aan bij ons en gaat zo'n beetje tegen Ian aanstaan. Wat mij alleen maar meer ergert. Niet dat ik jaloers ben, maar gewoon dat ze de hint nog niet heeft begrepen dat Ian mijn vriend is. Ik moet lachen om mijn eigen gedachten, want hoe stressvol de situatie ook in op het moment ik moet denken aan hoe ik Mary zo snel mogelijk bij Ian vandaan krijg. Ian geeft aan dat we maar alvast Fiësta in moeten gaan en daar wachten op de rest. Ik loop achter de rest aan naar binnen op mijn hoede en niet wetende of Will en de rest van Steal al aanwezig is.

Als we binnen lopen zie ik dat Fiësta voor zijn doen behoorlijk druk is en zie in de verte een jongen met wat het lijkt paars haar staan. Hij ziet ons binnen komen en seint dat we achterin kunnen gaan zitten. Wanneer we bij de grootste tafel van Fiësta aankomen, zien we een grote groep jongeren met verschillende felle tinten haar. Ik dacht dat alleen Wil zo gek was om zijn haar paars te verven, ik trek mijn wenkbrauwen op, want ik word van top tot teen opgenomen door jongeren met blauw, geel, rood en wit haar. Als men me heeft bekeken draaien ze zich weer naar elkaar om en beginnen druk te praten, net alsof ze me hebben bekeken en besloten hebben dat ik niet interessant genoeg ben. Ik slik en ga naast Will zitten met aan mijn andere zijde Ian. Ook de rest van Voglia schuift aan en Leo, Dave, Tai en Jay komen binnen, omdat niemand wat tegen mij zegt en ik de spanning voel stijgen kijk ik van Ian naar Will, maar geen van beide zegt wat.

Ik schrik van mezelf als ik op sta, de stoel schraapt over de vloer. Er zijn een paar van Steal die geïnteresseerd mijn kant op kijken, er ligt een uitdrukking in hun ogen van 'zo ga jij wat zeggen klein meisje'. 

Door hun blik raap ik mijn moed bij elkaar "Hallo mijn naam is Aliva Johnson, zoals sommige van jullie weten ben ik pas een paar dagen op de hoogte van het bestaan van Steal en Voglia. Ian heeft mij uitgelegd wat de Voglia doet en welke elementen zij beheersen, maar ook waarvoor zij hier in Greenfield zijn."

Ik hoor Ian grommen, want dit is blijkbaar niet wat hij in gedachten had. 

"Maar gisteren kwam ik Will tegen in het bos en deze vertelde mij over de legende van Leah.  Waar ik heel blij mee ben, want nu weet ik tenminste het verhaal van twee kanten. Het kan mij niet schelen wat er in de afgelopen decennia is gebeurd. Waardoor Voglia en Steal uiteen zijn gegaan. Wat mij wel kan schelen is het verlies van jullie dierbaren en die van mijn eigen ouders, want wat ik heb ontdekt is dat mijn oma plotseling is verdwenen na de geboorte van mijn moeder. Ik vraag jullie dan ook gezamenlijk om hulp. Zodat jullie je eigen dierbaren en die van mijn familie terug kunnen krijgen, maar daarvoor is het nodig om eerlijk tegenover elkaar te zijn én iedereen die hier met slechte bedoelingen is wil ik graag vragen om erover na te denken of het werkelijk nut heeft om ons tegen te werken. Het is aan jullie om te beslissen of er een samenwerking komt én dat Voglia en Steal weer door een deur kunnen of niet."

Ik sluit af en iedereen is stil. 

"Nee, ik begrijp best dat jij je lieve oma-tje wil terughalen en dat de Voglia mensen heeft verloren, maar wat heb ik er voor winst uit om mijn leven op het spel te zetten! ik ben niemand verloren en geen Voglia is te vertrouwen." zegt een meid met rood haar, ik zie haar ogen rood worden en schrik van de kracht die zij los laat golven. Ian gromt en wil op staan, maar ik hou hem tegen.