Chapter 06

8 2 0
                                    

CHAPTER SIX
#LASS_whys


“Hey, Harrah” tawag ni Quiero habang tumatakbo kami palabas sa club. 


I didn't answer as we were going to the parking lot. Naipon lahat ng luha ko sa aking mata na kanina pa gustong makawala. 


When we were now infront of his car I immediately let go of his hand. Nakatalikod ako sa kanya pero nararamdaman kong nakatingin siya sa akin. 


“I'm ok, don't worry” inunahan ko na siya. 


“it feels not” he said and he grabbed my hand at ipinaharap niya ako sa kanya.


“You like him” he asked.


Natikom ko ang aking bibig dahil sa sinabi niya. Ganun ba kahalata. 


“huh, ahhh... ” I look away dahil naramdaman kong tumulo ang aking luha. 


“Silly, you don't have to answer” he chuckled but I see pain in his eyes or guni-guni ko lang yun “I'm not asking you” ginulo niya ang buhok ko “let's go” 


I nodded at him at sumunod ako sa kanya.


Kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko sa ginawa niya. He's not as bad as I think though, he's a good guy actually. 


Pinagbuksan niya ako ng pintuan sa sasakyan and he motion me inside. What a gentleman of him. How I wish Ethan could act like him. 


“ahmm… can you put your address?” nahihiyang tanong niya sabay turo sa waze nang makapasok siya sa sasakyan.


“oh yeah” I smiled at him at inilagay ang address ko. 


The whole trip we were quiet. I'm not in the mood to talk though and I'm still dizzy actually. Nararamdaman ko din ng pag sulyap sulyap niya sa akin and he's trying to make a conversation with me but he didn't do it, maybe he felt that I'm not in the mood to talk about some things. 


“You can cry” mahinang sabi niya sa akin. 


Lumingon ako sa kanya at ganun na lang ang kaba na naramdaman ko ng mag tama ang mga mata namin. I feel nervous hindi dahil gusto ko siya kundi dahil iiyak ako sa harapan niya. 


Binawi ko agad ang tingin ko at ibinalik ito sa harapan. Naramdaman niya siguro ang pananahimik ko kaya nagsalita siya muli. 


“Harrah, can we stop for a while?”


Naguguluhan akong tumingin sa kanya. Ano ba talaga? 


“May pinagawa kasi ako kukunin ko lang” sagot niya. 


“Sure,” I answered shortly. 


Hininto ni Quiero ang sasakyan niya sa gilid kaya napatingin ako sa kanya na naguguluhan muli. 


“Pag nandoon na tayo sa hihintuan natin... ” he look at me “... you can cry freely na, just take your time to cry”


“Quiero...”


“I know how it feels” he smiled bitterly “Don't worry I won't take a peak” he chuckled at pina andar na ang sasakyan. 


Alam kong pinapagaan niya lang ang loob ko. 


Nakaramdam ako ng kirot sa dibdib dahil sa sinabi niya. Swerte naman ng makakatuluyan ng lalaking ito. Napaka maintindihin niya, mabait at gwapo. 


Love At Skies SunsetWhere stories live. Discover now