Chapter 19

6 2 0
                                    

CHAPTER NINETEEN
#LASS_present


It's been a month since that incident happened. I cried all at labis ang pandidiri ko sa sarili ko. Nagkulong ako sa condo ko at hindi ako umuwi sa bahay. I can't bear to see him after that day but now I have already gained my strengths. Wala akong pinagsabihan nor si Ethan din. Pumapasok pa din ako sa school pero sometimes lutang ako that's why Ellia and Luke were so confused and worried at the same time dahil bakit daw ganito at iba ang inaasal ko pero I said I was just having a hard time at mukhang naiintindihan naman nila siguro yun. Minsan nakikita ko si Ethan na sinusundo si Ash kaya nagtatago ako. Hindi ko lang kasi kinaya ang insidenting yun. I need time to process it. 


Next week is his Birthday kaya nag isip ako kung ano ang bibilhin ko sa kaniya. 


Nagpahinga muna ako sa career ko dahil I have too much in my plate right now. Di ko kayang pagsabayin lahat. 


Nandito ako sa coffee table ko gumagawa ng plates hanggang magdamag. Dalawang major subjects kasi ang nagpagawa ng designs sa amin kaya I was so annoyed. 


Natapos ko na ang isang plate ko kaninang umaga. Two days ko yung ginawa at pinag isipan ng mabuti despite of having such a hard time because dad wants me to be on top kaya napre-presure ako at ngayon ginagawa ko ang isa pang plate ko. 


I was doing my draft bago ko i transfer. My mind was occupied by him. Ano kaya ang ginagawa niya ngayon? Magkasama ba siguro sila ni Ash because I'm not home at pwede niyang dalhin si Ash sa bahay? Or… maybe not. 


I'm not in the mood to go home. Hindi naman malalaman yun nila daddy and tita dahil nag out of town sila for company business. As what I heard may pinaplano sila na gumawa ng new product of wine as collaboration. I'm not into business so wala na akong pakialam. 


I didn't realize I fell asleep. I just woke up to the sun's rays hitting my skin. I groaned in an instant because of my neck pain. Tumayo na ako para manghilamos at mag toothbrush. 


Pumunta ako sa kusina at gumawa ng strawberry smoothie, may natira pang ulam kagabi dahil nag order ako ng chicken nuggets kaya pinainit ko nalang. 


After I eat ay napagisipan kong pumunta sa mall ngayon. Wala kasi kaming klase ngayon at tamang tama bibili nalang din ako ng gift for Ethan. 


I wore a white string knitted top and beige cargo pants and cardigan for outwear. 


Nang makarating ako sa mall ay hindi ko alam kung ano ang bibilhin ko para sa kanya kaya nag order muna ako ng drinks para makapag isip-isip. Nasa top ng mall ang inorderan ko ng drink kaya may terrace sila doon. Kita mo ang mga sasakyan sa ibaba. Habang naghihintay ako ng drink ko ay napatingin ako sa langit dahil may dumaang eroplano.


Napangiti ako sa naalala ko noon. 


May bata kasi akong nakilala noon pero diko na masyadong matandaan. It was a company event and It was held at cebu. While I was running away from near the sea I saw a kid kaya nilapitan ko ito. As far as I remember I was just five years old at that time. He was crying silently kaya tamihik ko siyang tinabihan. He hugged himself as he sobbed. 


“hey” I approached him. 


Napahinto siya sa pag-iyak at napatingin sa akin. He looks older at me though.


“You know when I'm crying I usually do tumblings” I chuckled. 


Nakita ko ang kunting kunot sa noo niya. 


Love At Skies SunsetWhere stories live. Discover now