പിറ്റേന്ന് എല്ലാരെക്കാളും മുൻപ് ഉണർന്നത് അവൾ ആയിരുന്നു. ക്ലോക്കിലെക് നോക്കിയത്തും സമയം 5:00 ആകുന്നതേ ഉള്ളു.തന്റെ ബാഗിൽ നിന്നു മാറാൻ ഉള്ള വസ്ത്രവുംമായി അവൾ ബാത്റൂമിലേക് കയറി. കുളിച്ചു പകുതിയാകുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ ബാത്രൂം ഡോറിൽ ആരോ താകൃതിയായി മുട്ടുന്നുണ്ട്, ചോദിക്കാതെ തന്നെ അറിയാം വൈഭവ് ആണെന്ന്.
വൈഭവ് : കുറെ നേരമായല്ലോടി അതിൽ കേറി അടയിരിക്കുന്നു... മനുഷ്യന്റെ സമയം കളയാതെ ഒന്ന് വേഗം പുറത്ത് ഇറങ്ങു അസ്സത്തെ..
അവൻ അലറികൊണ്ടേ ഇരുന്നു.
ഭാഗ്യ : ഏട്ടാ ഒരു 10 മിനിറ്റ്....
വൈഭവ് : നിന്റെ 10 മിനിറ്റിന്റെ കണക്കൊനും കേൾക്കാൻ എനിക്ക് സമയം ഇല്ല. നി കാരണം ഞാൻ ലേറ്റ് ആകുന്നു.. ഉറങ്ങാടി പുല്ലേ..
വീണ്ടും dooril ശക്തിയായി അടിക്കുന്ന അവന്നോട് ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ലെന്നു അവൾക് മനസ്സില്ലായി. കൈയിൽ കിട്ടിയ ടവൽ എടുത്തു ദേഹം തുടച്ചു എന്ന് വരുത്തി, dress ഉം ഇട്ടു അവൾ പുറത്തേക് ഇറങ്ങി.
വൈഭവ് ഡോറിന് മുമ്പിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ദേഷ്യം കൊണ്ട് വലിഞ്ഞു മുറുകിയ അവന്റെ മുഖം ഒരു നിമിഷം അവളെ കണ്ടതും നിലയ്ക്കുന്നത് പോലെ അവനു തോന്നി.
ഒരു pastel shade ചുരിദാർ ആയിരുന്നു ഇട്ടിരുന്നത്. ദേഹവും മുടിയും ഒന്നും ശെരിയായി തോർത്താതിരുന്നത് കാരണം അവയിൽ നിന്ന് വെള്ളം ഇറ്റിട്ടു വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഭാഗ്യയുടെ കീഴ്ചുണ്ടിൽ നിന്നു ഒരു വെള്ളതുള്ളി ഒഴുകി അവളുടെ മാറിലെ പിളർപിലേക് ഒഴുകിയനയുന്നത് അവൻ നോക്കിനിന്ന് പോയി. കണ്ണുകൾ എത്രയൊക്കെ മാറ്റാൻ ശ്രെമിച്ചെങ്കിലും അവൻ അതു കഴിഞ്ഞില്ല.
ഭാഗ്യ അവനെ നോക്കാൻ കഴിയാതെ കണ്ണുകൾ നിലത്തു തന്നെ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു. ഒരു വഴക് പ്രതീക്ഷിച്ചു നിന്ന അവൾ, അവന്റെ ഒച്ചയൊന്നും കേൾക്കാതെ ആയപ്പോൾ ആണ് കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി നോക്കിയത്. അവനെ ഒരു നിമിഷം നോക്കിയപ്പോഴാണ് അവന്റെ ദൃഷ്ടി അവളുടെ നെഞ്ചിലയിയാണ് പതിക്കുന്നത് എന്നവൾക് മനസിലായത്. ഒരു നിമിഷം മിന്നൽ ഇറങ്ങി പോകുന്നത് പോലെ തോന്നി അവൾക്.