ഭക്ഷണത്തിനു ശേഷം അവർ 4 പേരും എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു... സത്യം പറഞ്ഞാൽ സംസാരിച്ചത് മുഴുവൻ ആദിയും സാന്ദ്രയും വൈഭവുമായിരുന്നു....
ഭാഗ്യ എല്ലാം കേട്ടിരുന്നു എന്ന് മാത്രമേയുള്ളു...
അവരുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്നും അവൾ അറിഞ്ഞു, സാന്ദ്രക്കു വൈഭവിനെ എങ്ങനെയാണ് പരിചയമെന്നും... അവൾ അറിയാതെ അവർക്കിടയിൽ നടന്നതൊക്കെയും...
ആദ്യം കുറച്ച് സങ്കടം ഒകെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു എങ്കിലും... തന്നെ പറ്റിയെല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടും വൈഭവ് അവളെ വിട്ടുപോയില്ല എന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ അവൾക്കു ഒരു സന്തോഷം തോന്നി...
സന്തോഷത്താൽ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ അവൾ അവനെ ഒന്ന് നോക്കി.. ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി ആ ചുണ്ടിൽ അവനു മാത്രമായി വിരിഞ്ഞിനിന്നു....
സാന്ദ്ര : അല്ല ഇവിടെ ഇങ്ങനെ ഇരുന്നു സംസാരിക്കാൻ ആണോ പ്ലാൻ... നമുക്ക് പുറത്തൊക്കെ ഒന്ന് പോവണ്ടേ..??
ആദി : പിന്നേ... ഈ സിറ്റിയിൽ എവിടെ പോവാൻ ആണ്...
സാന്ദ്ര : നമുക്ക് ഷോപ്പിംഗ്ന് പോവാല്ലോ...
ആദി : അന്ന് നീ ഇവളെ ചാടിക്കാൻ എന്തിനാടാ എന്നെ സഹായിച്ചത്... എന്റെ പോക്കറ്റ് കാളിയാക്കിയില്ലെങ്കിൽ ഈ പെണിന്നു ഒരു സമാധാനവും ഇല്ല...
വൈഭവ് അവരുടെ സംസാരം കേട്ടിരുന്നു..
വൈഭവ് : പോവാം... എനിക്കും എന്റെ വൈഫ്നും കുറച്ച് ഷോപ്പിംഗ് പ്ലാൻസ് ഉണ്ട്... അല്ല ശ്രീ...
ഭാഗ്യ : ഏഹ്..??
വൈഭവ് : ഇതുവരെ ശ്രീക്ക് ഞെട്ടൽ മാറിയിട്ടില്ലെന്ന തോന്നുന്നേ...
അവളുടെ കൈകളിൽ കൈ ചേർത്തുപിടിച്ചു വൈഭവ് പറയവേ, അവൾ അവനായി ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു...
സാന്ദ്ര : ഹാവു... ഒന്ന് ചിരിച്ചു കണ്ടല്ലോ.. എന്നാ വാ സമയം കളയണ്ട.. നമുക്ക് ഇറങ്ങാം..
ആവേശത്തോടെ സാന്ദ്ര ചാടിയെഴുനേറ്റു പറഞ്ഞു...
ആദി : എന്റെ പൈസ ഇന്ന് തീരും...
അതും പറഞ്ഞു അവൾക്കൊപ്പ് അവനു എഴുനേറ്റു...
വൈഭവ് : എന്നാ നമുക്കും പോയല്ലോ...??