Ben Divane. Resmiyette Türk Silahlı Kuvvetleri ve Millî İstihbarat Teşkilatı'nın ortak personeller ile eğittiği, vatanın birliği ve bütünlüğünü bozacak her türlü eylem ve söylem karşısında edindiğim donanımlar ile gerek savunmada gerekse saldırıda h...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🇹🇷🇹🇷🇹🇷
• • •
Geçmişten bir an; • • •
2018/ Moskova
Soğuk. Keskin, ve yakıcı bir soğuk. İki ihtimal vardı onun için. Ya soğuktan ölecekti. Ya da üzerindeki bombanın patlamasıyla yanarak ölecekti. Bildiği tek şey hala Moskova'da olduğuydu. Aldığı hava bile beynini dondurmaya yetecek cinstendi. Üzerinden kıyafetleri alınmış, sadece iç çamaşırı üzerindeydi. Bu yüzden soğuğa dayanıklı olan vücudu çoktan hipotermiye teslim olmuştu. Ölüm vakti gelmişti çoktan onun için. Sadece sona giden yol biraz canını acıtıyordu.
Moskova'ya özel görev için gelmişti. Rusya üzerinden açılan uyuşturucu ticaretinin yeni kolu için yapılmış bir operasyondu. Ancak beklenilenden çokça kayıp vermişti. Ve şimdi de esir düşmüştü. İstediği destek ekip Rus hükümetinin ambargolarına takılmıştı ve ülkeye girişleri engellendiği için operasyon başarısız olmuştu. Büyük riskler alarak geldikleri bu operasyonda riskler elinde patlamıştı bir nevi. Şimdi ise unutmamak için dilinden sürekli şehadet kelimeleri dökülüyordu. Soğuğun uykusuna dalmak üzereydi.
Dışarıdan gelen iki el silah sesi uykusuna güneş gibi doğmuştu. Kapı, iki askeri üniformalı erkeğin girişi ile sonuna kadar açıldığında gözüne ilk çarpan kollarındaki albayrak oldu. Rusya'nın öldürücü beyazına, en kırmızı rengiyle Türk Bayrağı meydan okurken Bumin Kağan Uzunkol'un şehadeti için henüz erken olduğunu da belirtiyordu.
Askerler birbirlerini koruyarak içeri girdiklerinde günlerdir esir kaldığı deponun ortasına bir motorsikletli büyük bir gürültü ile geldi. Uzun zamandır kulağında sadece bombanın geri sayım sesi varken motosikletin gürültüsü ile heyecanlanmıştı. Artık yaşamsal fonksiyonlarını göstermekte daha kararlıydı.
Motoru ile gelen kişi indiğinde eskortluk yapan askerler ona bir çanta uzatmıştı. Hızla çantayı kapıp bir yandan da direktif vermeye devam ediyordu.
"Siz çıkın kapıyı kollayın. Düzeneği halledene kadar gelmeyin. Mümkünse kapıyı uzaktan kollayın! Rus topraklarına bir damla daha Türk kanı dökmek istemiyorum. Onlara bu şeref fazla."
Motoru ile gelen kişi mekanik bir sesle askerlere emir verdiğinde askerler ikiletmeden çıktılar yine birbirlerini koruyarak. "Kimsin sen?" "Devlet. Sizi burada bırakacağımızı düşünmediniz umarım"
Güldü Bumin Kağan. Günlerdir dua ediyordu. Ama imkansızı istediğini zannediyordu. Daha sonra üzerindeki düzeneğin ritmik sesi daha çok kulağına batmaya başlamıştı. Motoru ile gelen kişi sırt çantasından çıkardığı termal battaniyeleri Bumin Kağan'ın bacakları üzerine ve açıkta kalan sırtına sardı.
