Hindi ako binalitaan ni Mommy sa buong nangyari. Ang huling balita ko ay natalo kami kaso.
My proven guilty beyond reasonable doubt.
Inamin ni Daddy ang pag patay. Ngunit hindi ang rason kung bakit. O hindi lang nila sinasabi saakin ang lahat ng detalye.
Sa loob ng pitong buwan na ko sa Las Vegas. Wala akong ginawa kundi ang libangin lang ang sarili ko.
I was seven months pregnant. Ang bigat sa aking tiyan at medyo nag papahirap na sa pag tayo ko.
Ang mga ginagawa dati ay di ko nagagawa ngayon. Maraming nang nag bago sa loob ng ilang buwan. Wala akong naging balita kay Sid. Ayaw ko rin naman alamin ang nangyari sa kanya.
Tapos ang lahat sa amin. Sa tingin ko ay iniaaral ko na kung paano siya mapapatawad sa lahat ng ginagawa niya.
Nang umalis ako ay nag tungo ako sa kamag anak namin na si Auntie Borja. Wala itong anak at kapatid ito ni Mommy. Naging maayos ang lahat sa amin.
She's kind. Siya ang tumayong Nanay habang si Mommy ay nasa pilipinas. Mom often visit here. Ngunit may pag iingat. Dahil ang pamilya ni Sid ay patuloy na umaaligid sa amin. Kahit pa tapos ang kaso.
Ang kasal ko sa anak nila ay nawalan ng bisa. They are strong and can easily do that. Naiintidihan ko iyon, kung yuon ang makakapag palubag sa loob nila. Susundin ko.
Ang mga properties namin ay isa-isa rin na benta. Ibinayad iyon sa danyos sa mga contract na nasunog. Dahil sa naging issue. Matapos iyon ay tumahimik ang buhay namin.
Kahit pa minsan ay kinakalkal parin ng ibang TV station ang buhay namin. Sasabi ko nang tahimik ito.
Pinag papasyahan ko rin nag mag trabaho, sa isang agency bilang wardrobe assistant. Wala akong ibang iniisip kundi ang maayos na buhay. Para sa anak ko.
Simula nang malaman kong buntis ako ay wala tigil na kakaisip sa future niya. Ayokong husgahan siya nang iba dahil sa pag kakamali na nagawa ng pamilya ko.
I was so scared. Masyadong magulo ang mundo. Nakakatakot na maapektuhan siya ng mga iyon, habang lumalaki.
Iniisp ko na rin huwag nang bumalik sa pilipinas. Ngunit hindi naman puwedeng manatili kami rito. Nahihiya na rin ako kay Auntie.
Gusto kong kumuha ng maliit na condo unit para sa amin. Pag katapos kong ipangak ang nasa sinapupunan ko.
Pero ang gastos sa rent. At ang pang araw araw namin ang bubutas sa bulsa ko. Kaya't iniisip ko na mag trabaho na pag katapos nito.
"I found an open job for you Hija, Filipino American model Agency." Si Tita Borja.
Napakabait ni Tita Borja. Halos lahat ata ng pangangailangan namin ay ibinigay nito sa amin. Nang di nag aalangan.
"Yes Auntie,I will start working after I give birth." Ako.
Napakunot ang nuo nito sa akin. Dala ang mga matang may pag aalala.
"Gosh Eris! You need to rest first after giving a birth." Madiin na sabi nito tila na problemado.
"I need to secure my daughter's future. Parang di ko po kayang mag tiis lang sa iisang parte." Ani ko habang binabalatan ang orange.
"Ohh.. she's girl huh, hindi ko pa man nakikita ang batang iyan, nasisiguro kong maganda na." Natutuwang sabi ni Auntie.
Pumula kaagad nag pisngi ko sa sinabi. Hindi ako binigyan ng Stress ni Baby habang pinag bubuntis ko siya. Kahit pag sa paglilihi ay di ako nahirapan. Natulog lang ata ng natulog ang ginawa ko nuon.
Siguro'y nararamdaman niyang stress ang mommy. Kaya't di niya ako pinahirapan.
Hinimas ko ang aking malaking tiyan. Napangiti ako. Hanggang ngayon ay di parin ako napaniwalang may buhay saking sinapupunan.
I found out I was pregnant at 5 weeks, pilit ako nuong pinapagamit ni Sandra ng P.T ngunit patuloy ang pag tanggi ko. Dahil tingin ko ay di ako ganun kadaling mabubuntis.
Nang una ay di ko matanggap. Hindi ko matanggap na mag bubunga ito. Dahil magulo ang sitwasyon namin pakiramdam ko ay di ko kaya.
For the first 3 months I was tired, so incredibly tired. Walang naging problema. Ang mapagiging antukin lang.
Once I reached the 2nd trimester, my energy returned to normal and I felt so much better. Naging magaan ang lahat sa akin. Unti unti kong na taggap ang lahat.
Ang aking tiyan ay unti-unting lumalaki at nangangati nang husto sa buong pagbubuntis.
I started buying maternity clothes, at mga gamit ni Baby para sa paglabas niya ay may gagamitin siya.
I was incredibly affected by odors. Strong perfumes, food, everything was so annoyingly odorous. I really hated that part, I was so easily bothered and distracted by odors I couldn't control.
Ngunit lahat ng iyon ay kinaya ko. Nang mag isa lang. Some nights I cry. Because I feel I'm alone. Pero pilit binabaling ang sarili ko sa mga positibong bagay.
"Nakaisip kana ba nang ipapangalan sa kanya?" Tanong ni Auntie ss akin. Nang pamansin niya ang pag iisip ko nang malalim.
Matagal ko nang napag isipan ang pangalan niya.
"Shiloh Tatiana Salvestre." Nakangiting sabi ko.
Habang patuloy ang pag himas sa akin naka umbok na tiyan.
YOU ARE READING
The Cold Billionaire
Fanfiction"He died because of your negligence." "Seeing you suffer makes me feel better."