In the first week of my delivery. Kaagad mag tungo si Mommy sa La Vegas. Siya ang tumulong sa akin. Lalo sa mga bagay na di ko kayang gawin pag dating sa bata.
Nang una ay takot na takot akong hawakan si Shiloh. Pakiramdam ko ay mapipilay siya sa oras na hawakan ko.
Linggo lang ang pagitan ng pag bisita ni Mommy sa Las Vegas. Ayaw niyang malayo kay Daddy kahit pa nasa kulungan na ito. Pumayag naman ako sa bagay na iyon.
Kasama ko naman si Auntie. Isa rin siya sa humahalili sa akin sa oras na sobrang ngalay at walang tulog ako kay Shiloh.
Mabilis ang pag lakad ng buwan. Little by little I see Sid's resembles of Shiloh. At hindi ko maitatanggi na kamukhang kamuka niya ang anak niya. Ngunit ang pagkirot ng puso ang namumutawi sa tuwing maalala ko na walang kakalakhan na ama si Shiloh.
Nag tutungo rin rito si Sandra. Binibisita niya ang inaanak niya. Nakakatuwa lang na talagang sobrang hands on niya sa pagiging Mommy ni Ninang kay Shiloh.
"Kamusta ang trabaho sa agency na iyon?" Tanong ni Sandra, habang buhat ang kakagising lang na si Shiloh.
Nang mapanganak ko ang aking anak ay kaagad rin akong nag trabaho. Yes, hindi talaga ko nag paawat. Isang lang ang paulit ulit na nasa isip ko.
"Ayos naman. Matutungo kami sa Milan first week of December." Sagot ko habang pinag mamasdan ko si Shiro na nilalaro ang kamay ni Sandra.
I worked as a wardrobe assistant. kung saang saan lugar nag pupunta ang team namin. Upang bihisan ang hawak ng company na. Mga model.
Tumutulong ang mga wardrobe assistant sa paggawa, paghahanap at pag-aalaga ng mga damit at kasuotang ginagamit sa mga Catwalk at sa mga kung ano anong mga shoot ng mga model. Or production kami ang nag assist ng mga dapat isuot at mga dapat hindi.
"That's great. So, saan maiiwan si Shiloh kung ganun?" Nakangising tanong ni Sandra sa akin.
Napailing na lang ako sa kanya. Alam kong gustong gusto niya na makapag laan ng oras para sa anak ko. Ngunit busy rin ito. Dahil isa siyang assistant director sa isang TV program sa Vegas.
Kaya't di ko kayang iwan sa kanya si Shiloh.
"Alam kong busy ka. At maliit na oras lamang ang mailalaan mo sa inaanak mo." Natatawang sabi ko.
"Tsssk... Sa susunod na out of country mo talaga, sa akin na dapat siya maiiwan. Eris!"
"Ipangako mo iyan!" Si Sandra na nag mamaktol.
"Alright, alright." Tila talo na ako sa pakikipag talo.
Isinayaw sayaw nito ang mga kamay ni Shiloh, habang nakahiga. Nakakatuwa dahil tila ba kinikiliti sa tawa ito.
Naging busy ako sa lahat ng bagay. Hanggang unti-unti ko nang rin nataggap ang mga nangyari. Ngunit ang pag balik sa pilipinas ay tingin ko. Mukang matagal pa iyon. May kirot pa. Tingin ko ay matagal na panahon pa iyon mag hihilom.
"Ganda ganda talaga!"
Si Sandra na ayaw tigilan si Shiloh na ngayon ay buhat nito.
"May pinag manahan talaga ang kagandahan ang Shiloh namin!" Gigil na sabi ni Sandra habang nilalaro ang mga daliri nito.
"Mana sa akin Sandra?" Natatawang tanong ko.
"Oo, naman kaynino pa ba to mag mamana?" Natatawang sabi ni Sandra na may panunuya habang ang kilay nito ay taas baba.
Umirap lang ako sa kawalan at natawa.
"Mag kikita ba kayo ni Roswell sa Milan?" Tanong ni Sandra sa akin. Kita ko na naman ang ngisi nitong nakakaloko.
"Hindi, wala naman siyang nasabi sa akin." Patanong na sabi ko.
"Mag stop over sila sa Milan, tingin ko ay first week of December rin." Si Sandra na pakunot.
"Secret date, huh? Natatawang sabi nito.
Kaagad pumula ang pisngi ko sa sinabing iyon ni Sandra. Ngunit kaagad ko rin tinggi. Madalas rin bumisita rito si Roswell, ngunit kahit kaylan ay di ko naramdaman na may kakaiba na pag tingin siya sa akin. At tingin ko naman ay wala talaga.
"Sandra may anak na ako!" Pag depensa ko.
"Di mo parin alam? Oh gosh!! Ang manhid mo Thalia Eris Salvestre!" Diin ni Sandra sa huli.
Roswell often visits Shiloh here. pag nag tutungo siya rito ay talaga ini-spoiled talaga niya si Shiloh sa napakaraming toys.
"Sandra, binata si Roswell at maraming babae rin ang nakapila sa kanya. Tingin mo ay mag sasayang ng oras sa amin iyon?" Walang kabuhay buhay ko sabi kay Sandra at inabal ang sarili sa pag papadede sa bote.
"Mahina talaga ang manok kong iyon." Bulong ni Sandra sa akin.
Nabaling ang pansin ko saakin cellphone. Kita ko ang pag tawag ng wardrobe supervisor namin. Kaagad ko iyon kinuha. Napakunot ang nuo ko sa ganitong oras na pag tawag.
"Madam, Demi?" Bungad ko dahil sobra na sa oras ang pag tawag niya.
"Our trip to Milan was cancelled. mag tutungo tayo sa pilipinas. Dahil isa sa mga modelo natin ang kinuha ng isang malaking Steel company para maging modelo." Si Madam Demi.
Kaagad nalaglag ang panga ko sa narinig. Halos mabitawan ko ang cellphone ko.
Napatingin sa akin ang mag tatatlong taon na si Shiloh. Habang nanunuod ng cocomelon sa IPad niya.
YOU ARE READING
The Cold Billionaire
Fanfiction"He died because of your negligence." "Seeing you suffer makes me feel better."
