The Cold Billionaire

Kabanata 3

Nang madischarge ako sa hospital ay kaagad kaming umuwi nang bahay. Pumayag na ang doctor na sa bahay na lang ako mag pahinga.

Wala man naging problema sa mga test ko ayos naman iyon lahat.

"I'm just wondering why you haven't visited the hospital.... Ilan araw rin ako ruon. At yun narin ang una't huli mong bisita." Pag basag ko sa katahimikan, habang patungo kami sa bachelor's village kung saan kami nakatira.

Kita ko ang pag tiim nang perpekto niyang panga. Pakiramdam ko hindi siya ang Dan na minahal ko nuon. O baka naman dahil lang ito sa aksidente kaya't may detalye akong nakalimutan patungkol sa kanya.

"I went to Spain last Saturday for the grand opening."

"You know what Thalia you're being over acting with nonsense." Anito at tamad nitong minando ang sasakyan.

"Dan. I'm not. Nag tataka lang ako dahil asawa kita!" Ani ko na hindi na mapigil ang emosyon ko. Dahil talagang hindi ko siya maintindihan.

"Yes, I'm your husband." He nodded. Tila ba naliwanagan.

"I'm your goddamn husband, Thalia."

"You know what's special about that?"

"That we are trapped in this useless marriage!" Puno nang pait na sabi niya.

Walang kuwentang kasal? Halos madurog ang buong pagkatao ko sa lumalabas sa bibig niya.

Is he really Dan? Bakit ngayon ay pakiramdam ko ay nagsisisi siyang pinakasalan niya ako?

"Ang huli kong naalala ay mahal mo ako!" Buong tapang na sabi ko.

He just grinned and shook its head. Pakiramdam ko ay talaga seryoso nga ito sa mga sinasabi niya.

"Nothing stays the same it all gets crushed. It all gets broken."

"So Thalia, wake up from your fairy tale dream!" Puno nang diin niyang sabi.

Hindi ko namalayang nasa bahay na kami. Iniwan niya ako sa kotse nang ihinto niya ito sa tapat.

Patuloy na pumatak ang luha ko. Hindi ko talaga alam ang gagawin. Pakiramdam ko ay biglang naging blanko ang lahat. Pakiramdam ko ay biglang ang layo namin sa isat-isa.

I feel that if I try to get close to him, I will just be consumed by his fire. Apoy na galit na hindi ko alam ang dahilan.

Nang makapasok ako sa loob. Ay walang pinag bago ang design nito. Pag pasok mo nang living room ay bubungad sayo ang isang malaking wedding frame namin.

Bakas ruon ang saya naming dalawa. Ang mga ngiting tila hindi mapapantayan ng kahit ano. Pero hindi ako makapaniwalang hahantong kami sa ganito.

Hindi ko inaasahan pag gising ko ay kasabay nun ang unti-unting pag laho nang pag ibig sa akin ni Dan.

Pinunasan ko ang luha ko ay inilibot ang tingin sa buong lugar. Kami ang nag design ng mga furniture nang bahay na ito. Modern style ang napili namin ni Dan nuon. Bago ang kasal.

Nangako kami sa isat-isa na rito bubuo nang masayang pamilya. Bubuo nang mga bagong alaala na mag iiwan sa amin ng ngiti.

But suddenly I woke up to the reality... Reyalidad ang pagmamahal ay hindi pangmatagalan katulad nang panunumpa namin sa may kapal.

Nang makapasok ako sa kuwarto namin ay naabutan ko siyang kinukuha ang mga damit niya.

"Saan ka pupunta?" Tanong ko sa kanya.

"I will sleep in the guest room." Anito at nilagpasan ako. Halos manigas ang paa ko sa ikinikilos niya.

"Dan what's wrong with you?!" Halos madurog na tanong ko sa kanya.

Mabilis kong kinuha ang mga damit na hawak niya at inilagay kong muli sa closet.

"Thalia. I'm tried I want just to rest peacefully." Puno nang diin niyang sabi nang harapin niya ako at kuning muli ang isang piraso nang damit.

"Bakit di ko ba maibibigay sa iyo ang bagay na iyon habang nasa iisang kuwarto tayong dalawa?!" Umiiyak na segunda ko.

"No Thalia!  until we are together in this goddman room! Pakiramdam ko hindi ako makahinga sa tuwing mag kasama tayo!" Bulyaw niya.

"Dan!" Puno nang pustrasyon na sigaw ko. Ngunit nag patuloy ito sa pag alis.

Halos wala ata akong naitulog buong gabi. All I did was cry all night. Pakiramdam ko ay imbes na gumaling ay sumasakit pa lalo ang ulo ko. Dahil sa matinding pag iyak.

Maaga akong nagising kaya't kaagad akong nag tungo sa kitchen upang mag luto. Pag bukas ko nang fridge at may nakita ako ruon Shirmp.

I cooked it in butter. pag katapos ang nag luto ako ng fried rice. Nag handa rin ako nang black coffee sa kanya.

Dan's favorite is buttered shrimp. kaya't nasisiguro kong magugustuhan niya ito.

Naramdaman ko ang prisensya ni Dan. Halos mabilaukan ako nang mag lakad ito nang half naked lang. Kitang kita ko ang biyak ng katawan niya. Ang pag patak nang butil ng tubig sa dibdib niya ang halos makapag panginig sa tuhod ko.

Tingin ko nag g-gym siya nitong nag daan buwan dahil minsan ko na siya nakitang nakahubad nang mag Boracay kami. Pero di ko inaasahan biglang mag babago at lalaki pa ito.

"I cooked breakfast for you." Pag basag ko. Kita ko ang pag sulyap niya ruon. Ngunit nilagpasan lang niya ito at kumuha ang tubig sa fridge.

"T-this is your favourite Dan." Akong muli.

"Do you want me to die?" Inis na sambit nito.

"I'm allergic to goddamn seafood Thalia!" Anito at nilagpasan lang ako.

"You always prepared calling me Eris not Thalia." Ako na hindi ko mapigil ang bibig ko.

"You always calling me babe not Eris." Saad kong muli. Sa tono ko ngayon ay tila na ngungulila na ako sa kanya.

"You sound so desperate right now Thalia." Ani to.

Dahan dahan itong nag lakad patungo sa akin. pero ang paa ko ay unti-unting lumalayo sakanya.

Hanggang sa maikulong niya ako sa kitchen sink.