KÜÇÜK ŞEYTAN

44

Keyifli Okumalar Bebekler ❤️‍🔥❤️‍🔥

Barışın dediklerinde takıldığım tek bir şey vardı.
"Ben kimseye muhtaç değilim. Ben hiç kimsenin yardımına muhtaç değilim" dedim bağırarak.
Barış bağırmamla sinirinden eser kalmamış gibi bana baktı.
"Ben hiçbiriniz yardımını istemiyorum. İstemedim" diye kendi kendime tekrarladığımda
"Burcu" dedi. Sakinleşmem için ama ben delirmiş gibi kimsenin yardımını istemediğimi söylüyordum. Nefes alamadığımı hissettiğimde Barış arabayı köşeye çekmiş pencereyi açarak bana sakin olmamı söylüyordu. Tek bir sözüyle nasıl böyle olduğumu bilmiyordum. Sürekli bağırmasını kaldırabilirdim ancak iki bebeğe hamile olmak beni bu duruma dayanıksız hale getirmişti.
Endişeli gözlerle bana baktı"Burcu iyi misin" dediğinde kendimi toplamaya çalıştım.
Bebeklerini düşün. İyi bir anne ol. Kendinden önce onları düşün diye tekrarladığımda bunu sesli söylediğimin farkında değildim.
Barış bu dediklerimle susmuş ne yapacağını bilmeden bana bakıyordu.
Nihayet kendime geldiğimde oldukça sakin bir tonda
"Ben kimsenin yardımını istemedim. Muhtaç değilim. Arkadaşım o benim. Sadece düşünceli davranmak istedi"
"Sen muhtaç değilsin. Ben sadece o adamın hakkı olmadığını" dediğinde
"Senin hakkın yok" diyerek böldüm.
Barış kendini zorlayarak sakin kalmaya çalıştı. Derin bir nefes alıp verdiğinde
"Var Burcu bunu sende gayet iyi biliyorsun. Ben hem senin kocanım hem bebeklerin babasıyım"
"Kocanım diyip durma. Benim kocam falan değilsin. Sen benim hiçbir şeyim değilsin" dedim tekrar sinirlenerek
"Ama sen benim karımsın. Sen benim sevdi..." diye tek tek konuştuğunda
"Kes zırvalamayı. Senin beni sevdiğin yok. Hiç sevmedin zaten. Sadece yatağa atmak için böyle şeyler uydurdun" dediğimde sinirle bana baktı.
"Senin gözünde böyle aşağılık bir adam mıyım" dedi.
"Gözümdeki adamı anlatsam sen bile kendine katlanamazsın" dedim tiksinerek.
"Nasıl bir adamım senin gözünde" dedi gerçekten merak edermiş gibi
"Yalancısın büyük yalancısın. Beni sevdiğini dünyaya gösterecektin ama kendine bile göstermekten acizsin. Herkese sınırsız tahammülün varken benimle ilgili konularda çekinmeden kalbimi kıracak kadar ileri giden şerefsizin tekisin. Sen öyle iğrenç bir insansınki senin yüzünden kendimden nefret ettim" dediğimde sesim titremeye başlamıştı.
Barış dediklerimle sersemledi
"Ben kendimi hala katil olarak görüyorum. Ben hiçbir şeyi hak etmediğimi düşünüyorum. Ben iyi bir anne olamayacağım diye kafayı yiyorum. Ben bebeklerim beni sevmezse diye deliriyorum." dedim gözlerinin içine bakarak.
Böyle korkularım olduğunu bilsin istemiyordum ama tutamıyordum kendimi
"Ben kendimden nefret ediyorum" dedim.
Barış sersemliğini üzerinden atmaya çalışırken
"O gün çok kızgındım canını yakmak istedim ben seni bu kadar etkileyeceğini bile bilmiyordum" diye konuştu.
"Yaktın çok güzel yaktın." dedim ve arabadan indim
Barışa neredeyse bütün korkularımı söylemiştim ve bundan pişmanlık duyuyordum
Beni aciz biri görecekti. Yine en nefret ettiğim duygular bütün benliğimi sarıyordu. Ezik ve değersiz hissetmemeliydim ama elimde değildi
Burcu dur diyen sesi dinlemeden yürümeye devam ettim. Ağır bedenimle hızla yürürken Barış beni durdurmuş
"Beni dinle" dediğinde onu takmadan ilerlemeye devam ettim
Moda evinden çok uzaklaşmamıştık o yüzden yürüyebilirdim.
"Sende benim canımı yaktın. Kaç aydır cehennemi yaşıyorum ben" diye bağırdığında adımlarım durdu. Barış bunu fırsat bilerek beni kendine çevirdi ve göz göze geldik
"Benimde canım yandı." dedi tekrar
Derin bir nefes alıp verdim
"Ödeşmişiz işte" diye fısıldadım
"Ben ödeşmek istemiyorum. Nasıl bu hale geldik anlamıyorum Burcu. Bir an bile inandıramadım mı sevdiğime" dediğinde içimdeki öfkeye engel olamadım
"Kimse kimseye birkaç haftada aşık olmaz"
Barış sinirle gülümsedi
"Ben oldum. O birkaç hafta hayatımın en güzel anlarıydı"
Ona inanmak istiyordum. Kendimle bir kavga içerisindeydim ve öfkeme yeniliyordum. Hep yenildiğim gibi yine yeniliyordum
"Yalan söylüyorsun sen sadece beni yatağa atmak için" dediğimde sözümü kesti
"Cezan bitti boşanalım"
Ne dediğini anlamak için suratına bakıyordum.
Bunu demesini beklemediğim için kafamın içinde boşanalım demesi yankılanıyordu.
Gözlerim dolmaya başladığında
"Ben inanmıştım. Beni bir bakışınla inandırmıştın" dedi
Boğazım düğümlenirken konuşamadım.
Ne söyleyeceğimi bile bilmiyordum
Benden vazgeçme diyebilir miydim
Gerçekten içim kin dolu ama beni bırakma. Sen seversen iyi biri olurum diye yalvarsam.
Düşüncelerim beni boğarken az önce kimseye muhtaç olmadığımı söylediğim an geldi aklıma.
Barışın küçücük bir sevgi kırıntısına muhtaçtım şu an.