To be married with (De Viola #3)

Chapter 23

Pinsan ni Chelsea

Puno nang sigawan ang buong bar, hindi ko alam kung hanggang anong oras ako rito, gusto kong mapag-isa. Ayaw ko munang makita si Relius. Hindi mo alam ang nararamdaman ko sa oras na ito kahit ganun lang na makita ko sila ay nagagalit ako.

Kung paano maging masaya habang kausap si Lyra. Kitang kita ko kung paano gumuhit ang mapulang labi ni Relius sa kaniya at hindi ako ang dahilan nun.

"Navi..." isang baritanong tawag sa akin ng lalaki sa harapan ko. Nakita ko si Ronald iyon, hapong hapo rin siya.

"You're drinking..."

"No!" laban ko agad. Mainit talaga ang ulo ko ngayon kahit na hindi ko naman siya nakaaway, dahil lang ito sa lalaking 'yun kaya ganito ako ngayon.

"You're drunk, are you?" tanong nito ulit.

"Ano naman sa 'yo?" sabay irap.

"Ihahatid na kita pauwi," presinta nito. At kinuha niya ang aking kamay, hindi ko alam. I felt different, I felt Ronaldo isn't with me or I'm too drunk because of alchohol? Kanina pa kasi ako inom nang inom, hindi ko naman alam na may kamukha pala si Ronaldo rito.

Hindi ko kasama sila Yasmin and Jen, for sure naglilibang din. May kanya kanya namang buhay kaya ayos lang kahit ilang araw lang kaming magkita. He grabbed my waist, nangunot ang aking kilay. His scent is unfamiliar, oh God! Hindi ko siya kilala.

Tumingin pa ulit ako sa kaniya at nanghilakbot, nandito na agad ako sa kama. Sinong kasama ko? Hindi ko siya kilala, I felt my body is burning in fire, anong pinainom niya sa akin? I don't know him, shit!

"W-who are you? Bakit ako nandito?" nanghihinang tanong ko. He unbuckled his belt using his veiny arms, I don't know him. Maybe he's my secret admirers? Hindi ko siya kilala at wala akong kilalang ganitong mukha.

"N-no please..."

"Shhh... try mong manlaban, makikita mo ang hinahanap mo..." sabay ngisi. Oh Gosh! Hindi ko siya kilala.

Pinilit kong umalis sa kaniya ngunit ibinalik niya ako sa kama, naiiyak ako kahit kinakain na ako ng init sa katawan. Ibibigay ko ang sarili ko pero hindi sa taong hindi ko gusto, damn it! Hindi ko siya kilala, wala akong kilalang ganito.

"W-who are you, please tell me! Huwag ganito!" pagmamakaawa ko sa kaniya. Sinubukan kong icall ang cellphone ko at tumambad duon lahat ng missed calls ni relius. I tried to call him again and then he answer it.

"Damn it!" sigaw niya.

"R-relius please help me!" sigaw ko at kaagad akong nakatanggap ng sampal mula sa lalaking nakapatong sa akin. "S-someone t-trying to molested me! Relius!" pagmamakaawa ko ngunit itinapon niya na ang cellphone ko at ibinato sa kung saan.

Pinunit niya ang aking suot na blouse, buti na lang nakasando ako kahit papaano hindi agad agad tumambad ang dibdib ko.

"Please, no! Huwag!" pagmamakaawa ko. Hindi ko alam kung paano ako manlalaban, hindi ko alam kung paano ako tatawag. Hindi ko alam kung paano siya pahihintuin dahil na rin sa nainom kong kung ano. I don't know what he do. Did he tried to drug me?

My body is burning up. Hindi ko na kaya, namamatay na ako. I want this to be done, pero hindi ko kilala ang lalaki. I don't know him.

He started licking my collarbones.

"God, Navi! You have a creamy skin! Oh fuck... t-titigasan yata ako sa 'yo lalo ah?" tanong nito at napapaiyak na lang kapag dumadampi ang labi niya sa aking balat. Diring diri ako sa aking sarili, hindi ko alam kung paano ang gagawin kong pagmamakaawa.