-Hyunjin'in ağzından-
Yaz sonu Bayan Park'la vedalaştıktan sonraki dönüşte elimde belgeyle mutlu mutlu eve giderken Wooyoung'u site bahçemizde gördüm. Selam vermeden ilerleyecektim ama beni durdurdu. "Hey, Hyunjin!"
Yüzüme zoraki bir gülümseme kattım. "Merhaba." ^^
"Nasılsın, nasıl gidiyor?"
Konuşmanın uzun süreceğini anlayınca çınarın altındaki banka oturdum, o da bavulları kenara çekip yanıma geldi.
"Güzel gidiyor, üniversitenin uygulama sınavından geçmişim. Sen nasılsın?"
"İyiyim, ben de Yongbok'la aynı üniversiteyi kazandım. Aşağıya inmesini bekliyorum. Sevgilimle komşusunuz sanırım."
Yongbok Wooyoung'a benden bahsetmemişti. Bu cümlelerinden bunu anlamıştım.
"Evet, Yongbok'la komşuyuz. Sizin adınıza sevindim."
Yalandı, onların adına sevinmemiştim. Yongbok adına sevinmiştim. Şu an hayatının bir parçası olmasam bile benim kalbimde her zaman yeri olacaktı. İçimdeki zehri atmamda en büyük rol onundu. İstediği bölümü tutturmasına çok sevinmiştim.
"5 dakikaya gelir, otobüsümüz yol üstünde bir yerden alacak bizi." ^^
Bunu duyunca Yongbok'la vedalaşmamak için hemen ayağa kalktım. "Ben de gideyim artık, birazdan yola çıkacağım. Kendinize iyi bakın."
"Görüşürüz!"
Asansörde karşılaşabiliriz diye 6 katı merdivenle çıkmıştım. Onun gözlerine bakmaya korkar olmuştum... Aylardır görüşmemiştik.
Pencereye çıkıp çaktırmadan aşağıya baktım. Wooyoung'la sarıldıkları anı görünce kalbim Yongbok için son kez kırılmıştı.
Bavulları taşıyarak dış kapıya ilerledikleri sırada camdan ilk aşkıma dokundum. "Kendine iyi bak, İlham Perim..."
🌼🌼🌼
Babam beni otobüse geçirirken sımsıkı sarıldı. "Harçlık atacağım ama yeterli gelmezse muhakkak iste, tamam mı oğlum?"
"Tamam baba, görüşürüz."
Bavullarımı otobüse alarak içeri geçmiştim. Tekli koltuğa oturup kulaklığımı takarken babama el sallayıp vedalaşmıştım. Bazen ona bakınca 20 yıl sonraki halimi görüyordum, tamamen ona çekmiştim.
Yol boyu tek bir şarkı dinledim:
Until I Found YouBunu bana Yongbok göstermişti ve ilk dinleyişimde direkt aşık olmuştum. Müzik zevki gerçekten iyidi. Eğer onunla hâlâ konuşuyor olsaydım kesinlikle şu anki listesini isterdim.
🌼🌼🌼
Daireme varınca Han Jisung'la selamlaştık. O benim alt komşumdu. Geçen hafta burayı tuttuğumda tanışmıştık hatta birlikte öğle yemeği yemiştik.
Eşyalarımı taşımama yardım ettikten sonra evine çekildi. Yalnız kalınca bir tur koşuya çıkayım dedim.
Ev arkadaşım Taehyung son sınıftı, sınava hazırlanıyordu. Sessiz ve düzenli bir insandı. Birbirimizle muhatap olmuyorduk dolayısıyla iyi geçiniyorduk. Sadece seneye ne yapacağımı düşünüyordum.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Narsist Prens | Hyunlix
FanfictionNarsistik Kişilik Bozukluğuna sahip Hyunjin ile Anksiyete ve Panik Atak sahibi Yongbok'un imkansız arkadaşlığı zamanla daha derin duygulara dönüşecektir. İki asosyal çocuğun saf aşkı özgür olabilecek midir, yoksa psikolojik sıkıntıları buna engel mi...