"Anne nerde?" Elinin tersi ile gözünü ovup göğsümde doğruldu Derin. Uykusundan yeni kalkmış ama göğsümde yatmaya devam etmişti. "Markete gittiler teyzecim." Dudakları büküldüğünde ağlayacağını anladığım için hemen onunla beraber koltuktan kalktım ve mutfağa yürüdüm.
Gonca gitmeden önce uyandığında huysuzlanabileceği için bir şeyler vermişti ve onlar şu an kurtarıcımdı. Oturttuğum sandalyeyi masaya yaklaştırdım ve balık krakerleri bir tabağa döküp önüne koydum. Hemen yanına oturdum ve elime bir tane balık aldım. "Baakkk Deriinnn, bu balık yüzerek senin midene gitmek istiyormmuuşşşş..." Balığı oynatarak ağzına yaklaştırdım, hemen ağzını açtı ve krakeri kıkırdayarak yedi. Biraz daha böyle oynarken kendisi yemeye başlayınca telefonumu elime aldım.
AsafYavuz:Yavrum evden çıkacağım az sonra bir şey lazım mı?
Birkaç dakika önce atmıştı ve ben yeni görüyordum. Cevaplayacakken ekranıma araması düştü. "Tam da mesajına cevap verecektim sevgilim..."
"Ne yapıyordun da görmedin yavrum? Yemeğe falan bensiz girişmemişsindir inşallah?" Güldüm. "Hayır bir tanem Derin'e bakıyordum ondan görmedim. Bir şey lazım değil bu arada bizimkiler gittiler markete. Sen gel yeter."
"Eve değil sana özel olarak bir şey lazım mı hayatım?" Düşündüm. "Ya sizin evde annenin bana ördüğü patiklerim kalmıştı, evden henüz çıkmadıysan onları getirebilir misin? Ayaklarımı sıcak tutuyorlar da biraz..."
"Tamam yavrum getiririm. Sen bana bir fotoğraf at bakayım kapattıktan sonra ne renk giyinmişsin bakayım. Bende öyle giyeyim."
"Aslında söyleyebili-"
"Yavrum fotoğraf at da gelmeden bir yüzünü göreyim, araba sürecek gücüm olsun." Bir yandan Derin'i kontrol ederken gülümsedim. Aşıktık biz ya. "Tamam aşkım atarım, hadi, dikkat et kendine."
"Sen de balım. Öptüm." Telefonu kapattıktan sonra hemen kalktım ve hemen aynadan fotoğraf çekilip gönderdim ve geri Derin'in yanına döndüm. Üzerimde toz pembe, uzun kollu bir body altımda da mavi kot pantolon vardı. Güzel kombindi neticesinde.
"Teyze, baba ne zaman gelcek?" Bir anda boğazım düğümlendi. Selim abi görevdeydi. Gideli 1 ay olmuştu. Derin'e ne diyeceğimi bilmediğim vakit o önündekileri tek tek yerken sessiz kaldım. Sonrasında zaten sorusunu unutmuştu. Bu soruyu elbet Gonca'ya da sormuştu. Tekrar hayran kaldım canım arkadaşıma.
Bir eğlenceyle ellerini yıkayıp oyuncakların serili olduğu salona geçecekken kapı çaldı. Belime sıkıca oturtup tek kolumu sırtına sardığım bebek ile açtım kapıyı. Çocuklar ellerinde poşetlerle kendilerini mutfağa atarken annesini gören Derin kocaman bir çığlık attı ve kucağımdan kendini atmaya çalıştı.
"Geldim annem geldim, bak poşetleri bırakıp geliyorum anneciiğim."
Gonca mutfağa geçtiğinde kucağım birden boşaldı. "Ay!" diye dönerken Derin'i kucaklamış öpen Asaf Yavuz'u gördüm.
"Naber?" deyip gülerken göz kırptı. "Hayatım korktum öyle birden şey edilir mi?" Kucağındaki kahkahalarla gülen kızı havaya atıp tuttukça kahkahaları çoğaldı. Ara ara durup sakinleşmesini bekleyip tekrar güldürüyordu. Arka planda olan hiçbir şey umrumda değildi şu an benim manzaram şahaneydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
