"Chan kapı çalıyor işim var!" annemin bağırmasıyla oflayarak yerimden kalktım. Çalan kişiyide kapıyı çaldığı ayağınıda sikecektim. İnsan gibi çalın şu kapıyı. Ne bu çektiği?
Kapıyı açtığımda bana kıstığı gözleriyle bakan Seungmin ile karşılaşmak şaşırtıcı olmuştu. "Bana küfür ettin dimi şerefsiz? Öyle hissettim."
"Sevgili olmadığımız zamanlarda müneccim mi oldun? Ya da Minho senide kendisine mi benzetti?"
"Senin bu Minho hyunga olan nefretin ne olacak?"
Kenara çekilip "Son bulmayacak. Neyse gelsene içeri. Bir şey mi oldu?" dedim.
Elindeki şeyleri gösterip "Saçımızı boyayacağız. Felix ve Hyunjin boyayacakmış. Felix başka renklerde almış bana verdi." dediğinde sırıtmaya başladım.
Eve girdiğimizde annem hemen "Hoşgeldin Seungmin. Dikkat edin ben çıkıyorum." dedi ve gitti.
Seungmin beni hiç umursamayıp üst kata doğru çıkmaya başladı. Bende onu takip ettim.
Seungmin elindekileri çalışma masamın üstüne koyarken "Benim saçımı sarıya boyayacağız. Seninkisi sürpriz." dedi.
Kaşlarım çatılırken "Saçma sapan bir renge boyama." dedim.
"Sevgili olmasaydık seni rezil etmek zevkli olabilirdi. Bir ara iki haftalığına ayrılalım."
"Manyaksın."
Beni umursamadan malzemeleri çıkarttı. "Ne bakıyorsun aval aval? Git banyoya sandalye falan götür, ihtiyacımız olan başka şeyleri getir."
Kafamı sallayıp alt kata indim. Kısa sürede banyoya lazım olan şeyleri götürdüğümde Seungmin boyayı hazırlamıştı. Elime verdi ve sandalyeye oturdu.
Onun üstüne dökülmemesi için poşet tarzı bir şeyi omuzlarına örttüm. Eldivenleri ellerime geçirdiğimde Seungmin "Sen hiç saç boyamamıştın değil mi?" diye sordu.
"Ne kadar zor olabilir ki? Hallederim ben."
"Eğer saçıma bir şey olursa. Saçlarını tek tek yolar boyayla birlikte sana monte ederim."
Kınayıcı bir bakışla "Ayıp." dedim."Sen bana güven. Çok güzel olacak. Bu arada saçların uzamış. Böyle mi kalacak?"
"Bilmiyorum, şu anlık kestirmek istemiyorum."
Kafamı sallayıp saçlarının bir tutamını elime alıp boyamaya başladım. Seungmin yüzünden bende gerildim amk.
๑
"Chan bana güvensene sen yaa."
Derin bir nefes alarak "Güveniyorum zaten." dedim.
"Otur o zaman. Güzel bir renge boyayacağım. Gözlerini de kapat. Hadi yaa senin saçını boyayana kadar kafam yanacak."
Oflayarak oturdum ve gözlerimi kapattım. "Sakın gözlerini açma. Ayrılırım senden."
"Bari müzik falan aç."
"Eldivenleri çıkaramam, ben konuşurum."
"Konuş o zaman."
"Öncelikle sevgili olduğumuza göre bazı kurallar koymam lazım. O sana sürekli test çözdüren kızdan, benim arkamda oturan maldan ve daha bilmediğim diğerlerinden uzak dur."
"Kız anlamadığı soruları çözdürüyor alt tarafı."
"Test kitabında sadece senin çözdüğün sorular olduğunu söylemiştim sanki. B12'n mi eksik?"
"Geldiğinde geri mi göndereyim? İnsanları kıramıyorum."
"Benden ayrılırken beni gayette kırmıştın. Ben bilmem yap bir şekilde. Son olarak şu eski sevgilin olan piç bana bir daha yumruk atmaya çalışırsa sikerim onu. Kalk bitti."
Konuşurken kafamı da bir şeyle sarmıştı. Yani yıkadıktan sonra öğreneceğim.
"Bu kadar uğraşmaya gerek var mıydı?"
"Sana ne? Ben sonra öğrenmeni istiyorum."
"Öyle olsun."
"Bende birazdan saçlarımı yıkayacağım. Senin saçların zaten az çok tutmaya gerek yok. Yoksa yaşlılığından dolayı kalan birkaç saç telinde gidecek."
"Seungmin!"
"Ne dedim sanki?" diyerek kaçtığında gözlerimi devirdim. Sonra hızlıca banyoyu temizlemeye başladım.
Bir yandan da "Seungmin git benim odamdaki banyoda saçını yıka!" diye bağırdım. Büyük ihtimalle zaten oradaydı.
Hızlıca topladığım sırada Seungmin benim saç havlumla saçlarını kurulayarak geldi. "Yakışmış mı?"
Kolundan kendime çekip sarılırken "Yakışmama ihtimali var mı?" dedim. Çok güzeldi her şeyiyle, her şekilde.
"Senin saçını da yıkayalım." diyerek beni banyoya sürükledi. "Gözlerini kapat ben seni yönlendireceğim. Açma sakın."
Dediğini yaptığımda eliyle bastırarak kafamı eğmemi sağladı.
Seungmin'in bana bolca sövdüğü bir saç yıkama merasimi olmuştu.
"Hazır mısın?"
"Evet dedim ya."
"Tamam bak."
Gözlerimi açıp karşımdaki aynaya baktığımda mavi saçlarımla karşılaştım. Seungmin arkadan boynuma atlayarak "Şirin baba oldun!" dedi.
