Adin #Texting

61

Merdivenlerden tam düşecektim ki birinin belimden tutup beni çekmesiyle son anda kurtulmuştum.

"Adin iyi misin?"

"İyiyim Barlas sadece bi anlık başım döndü o kadar merak etme."

"Kahvaltı yaptın mı?"

"Pek sayılmaz."

"Gel o zaman kantine gidelim tek kalma."

"Sorun yok tek giderim." diyerek Barlas'dan bir uzaklaştım.

"Hadi Adin, başın dönüyorsa koluma görebilirsin bir sürü merdiven var." demesiyle bi merdivenlere birde ona baktım üç kat aşağıya inecektik.

"Emin misin?" diye sordum temas sevmemesi aşikardı.

"Eminim hadi gel." demesiyle koluna girdim. Birlikte merdivenlerden inerken aynı zamanda konuşuyorduk neden kahvaltı yapmadığımı falan soruyordu.

Barlas'la kantine geçince o beni masalara yönlendirmiş sandalyeyr oturmuş kendisi kantin sırasına girip bir şeyler alacaktı. Etrafıma bakarken bir kaç kişinin bize doğru baktığını gördüm.

'Barlas Adin için futbol takımından çıkmış. Barlas takım kaptanı olacakmış Adin'de Emir benim kuzenim onun yerine geçme demiş. Barlas'da Adin için takımdan çıkmış.' diye kulağıma dedikodu sesleriyle gözlerimi yumdum.

Sakin ol Adin sen asil bi kızsın. Düşürme seviyeni şunlar gibi.
Boşver konuşsunlar.

"Adin açsana gözlerini iyi miyim misin ne oldu?" diyen Barlas ile sakin kalarak vizlerimi açtım.

"İyiyim bir şey yok."

"Emin misin?"

"Ewet hadi bir şeyler atıştıralım ne aldın?" diyerek masaya baktım.

"Al bakalım sana zeytinli poğaça aldım seviyorsun diye." diyerek peçeteyle bana uzattı. Daha sonra vişne suyunu açıp önüme koydu. Ekstra olarakta benimo, su ve bir kaç çikolata daha almıştı.

"Teşekkür ederimde bu kadar şeye gerek yoktu."

"Sonrada yersin." deyip arkasına yaslanıp kollarını göğsünde birleştirdi.

Elimde ki poğaçayı ikiye bölüm birini ona uzattım. Tek başıma yiyemedim özellikle o beni izlerken.

"Tutayım mı?" deyip elimden almasıyla güldüm.

"Hayır ye."

"Bunu senin yemen gerekiyor yarımla doyamazsın."

"Ewet ama daha bir sürü şey var onlarla doyarım hadi sende ye ben tek başıma yiyemem." dedim.

"Sen ye ben başka bir şey yerim."

"Hayır Barlas sinirlendirme beni ye işte." dedim yavaş yavaş sinirleniyordum çünkü. Benim öldürücü bakışlarımla daha fazla bir şey demeden benim gibi yemeye başlamıştı. Barlas'ın ısrarıyla diğerlerinide yiyip bitirmiştik. Açıkçası kendime baya baya gelmiştim. Baş dönmem geçmişti en azından.

"Teşekkür ederim."

"Rica ederim ama teşekkür etmene gerek yok." demesiyle güldüm galiba Barlas'a baya baya haksızlık etmiştim kendisi gerçekten de düşünceli biriydi. Birlikte bize atılan bakışlara hiç aldırmadan bahçeye bizimkilerin yanına çıkmıştık bankta yer açmalarıyla Barlas ile yan yana oturmuştuk kızlar bize bakıp hafif sırıtırken erkeklerde koçla olan konuşmalarını anlatıyordu. Emir'in takımdan ayrılacağı kesinleştiği için Berat ve Sezer'de koçla gidip konuşmuş daha sonrada takımdan ayrılmışlardı.

Sinan ise 'Benim rahatlığımı kıskandınız ondan takımdan ayrıldınız.' diyerek onlarla dalga geçip ortamı yumuşatıyordu.

Günümüz gayet güzel eğlenceli geçmişti iyiki iyiki hepsi :)