Adin #Texting

79

Sinan'ın beni aramasıyla telefonu meşgule alıp çantamı alarak hemen evden çıktım.

"Günaydın fıstığım." demesiyle gülüp sıkıca ona sarıldım.

"Günaydın canımsu." dememle gülmüştü. Kolunu omzuma atmasıyla birlikte yürümeye başladık.

"Eee anlat bakalım?" demesiyle ona kısa bi bakış atıp önüme döndüm.

"Neyi?" diye sordum.

"Anneni babanı, kimi olacak Barlas'ı."

"Hee iyi ya yok bir şey anlaşıyoruz şu sıralar."

"O belli de ne oldu birden de anlaşmaya başladınız."

"Bir şey olmadı onunla arkadaş olmak istediğime karar verdik ve olduk ama yani hâlâ tartışıyoruz tek fark birbirimizi anlamaya çalışıp çözmeye çalışmamız."

"Yani olması gereken buydu zaten de başka bir şey yok değil mi?"

"Ne gibi?"

"Sen anladın Adin."

"Haaa yok yaa arkadaşız."

"İyi bakalım."

"Sinan."

"Efendim fıstığım."

"Eğer öyle bir şey olursa, olacağından değil ama diyelim ki oldu tepkiniz ne olur." deyip ona baktım. Yani merak etmiştim.

"Olursa görürsün."

&

Barlas: Nerede kaldın?

Ben: Sinanla yürüyoruz az kaldı.

Barlas: Tamam dikkat et.

Ben: Oke.

Barlas: Aç mısın?

Ben: Biraz, niye?

Barlas: Merak ettim.

Barlas: Bir kaç şey sipariş edecem daha dersin başlamasına var arka bahçede birlikte yeriz.

Barlas: Olur mu?

Ben: Ben alayım yol üstü sipariş etme.

Barlas: Yok taşıma çantan ağır zaten.

Ben: Barlaaaas.

Barlas: Arka bahçede bekliyorum.

Ben: Tamam.