Adin #Texting

83

Eve gelir gelmez annemlere mesaj atıp kendimi direkt yatağa atmıştım. Hıçkıra hıçkıra ağlamıştım niye ağladığımı bende bilmiyordum.

Pişman mıydım?
Hayır değildim.

Amaaaa. Aması vardı işte.

Yanlıştı ama güzeldi.

Aklıma tekrardan gelmesiyle gözlerimi daha sıkı kapattım. Aklım karma karışıktı ne olacaktı hiç bir şey bilmiyordum.

Barlas ile aramızda olan çekiminde elbetteki farkındaydım hoşuma da gidiyordu ama ama bilmiyorum işte...

Gelen kapı sesiyle göz yaşlarımı sildim. 

Bu seferki benim odamın kapısı açılıp kapanmıştı.

"Annecim." diyene annemle tepki vermedim. Yatağın diğer tarafı çökmüştü.

"Adin iyi misin kızım, uyumadığını biliyorum?" demesiyle gözümü açıp sıkıca ona sarıldım.

"Anneme..."

"Annecim ne oldu iyi misin korkutma beni gömleğini niye ıslak." demesiyle aklıma tekrardan Barlas gelmişti sanki çok aklımdan çıkmıştıda. Barlas ıslak olduğu için sarılıp öpüşürken vücudu resmen üstümde kurulanmıştı. Kocaman bendeninde kaybolmuştum tamam yani bende çok kısa değildim ama Barlas oldukça uzun ve kalıplıydı kası baklavası göz önündeydi.

"Adin cevap verir misin kızım."

"Babam nerede?" diyerek geri çekildim.

"Aşağıda yurtdışında ki bı adamla konuşuyor ortak mı ne olacaklarmış. Senin neyin var böyle regl mı oldun."

"Yok yarın olacam."

"Bir şey mi oldu okulda?"

"Canım yanıyor anne yanmamalı ama yanıyor ne yapacam bilmiyorum." dememle tekrardan kapı açılma sesi gelmişti.

"Babama bir şey deme." deyip kendimi tekrardan yatağa atıp gözlerimi kapattım.

"Adin." diye gelen babamın sesiyle sakin olmaya çalıştım annem odamdan çıkarak kapımı kapatmıştı.

"Benim bebeğim nerde." diyen babam ile annem ona cevap verdi.

"Odada uyuyor."

"Niye hasta mı olmuş."

"Yok yorgunluk işte."

"Tamam ben bi girip bakayım."

"Gerek yok ben baktım rahatsız etme." diyen annem ile tekrardan kapım açılmıştı.

"Güzelim kızıma bakacam alt üstü." diyerek babamın sesi yaklaşmış yatağın diğer tarafı çökmüştü. Babamın parmaklarını yüzümde hissetmemle tepki vermemeye çalıştım.

"Adin niye ağlayarak uyumuş Selin." demesiyle kalbim küt küt atmaya başlamıştı.

"Emre hadi dışarıda konuşalım uyanmasın."

"Benim kızım niye ağlayarak uyumuş." diye babam tekrardan sertçe konuşmuştu. Hareketlilik hissetmemle annem babamı yataktan çekiştirerek kaldırıp odamdan çıkmıştılar.

Kapımı kapatmalarına rağmen seslerini duyabiliyordum.

"Selin kim benim kızı mı ağlatmış."

"Emre bı sakin ol belki hasta Allah Allah."

"Değil ben sabah onu kontrol ettim hiç bir şeyi yoktu. Doğruyu söyle sevgilisi varda ayrıldı mı birini mi seviyor yoksa."

"Saçmalama Emre olsa bilirdik ,sen ne yapıyorsun?"