Adin #Texting

15

"Yok sen yinede kimseyle konuşma prensesim ne gerek var." diyen babamla gülmemek için yanağımın içini ısırıp başımı salladım.

"Abartmaz mısın Emre yaa." diyerek bu seferde annem konuşmuştu. Onlar bir birlerine bir şeyler anlatırken bende etrafı izlemeye başladım. Çok güzel bahçeli bi restoranda gelmiştik ve ortam açıkçası mükemmeldi ışıklandırması vs her şey çok çok güzeldi. Masadaki kodu telefondan okutunca menü önümüze çıkmıştı masa numarasını da yazıp sipariş vermiştik. İtiraf etmeliydim ki sistem aşırı iyiydi. Geçen on dakikayla birlikte garsonlar siparişlerimizi getirmişti. Babam telefonunu çıkarıp ilk benim fotoğrafımı çekmişti daha sonra kadraja üçümüzüde alarak selfi yapmıştı.

İtiraf etmeliyim ki babama gelecek damat yanmıştı, babam beni kimselere vermezdi çünkü dnxjnd.

"Aşkım bir zamanlar beni çekerken şu an sadece kızımızı çekiyorsun fark etmedim sanma." demesiyle gülmüştüm.

"İkimizin adına Adin var işte güzelim." demesiyle annem de gülmüştü.

Güle güle akşam yemeğimizi yiyip bitirmiştik şimdi ise tatlılarımız ve kahvelerimiz gelmişti. Telefonumu alıp etrafı story atmak için çekerken birden kadraja Barlas'ın girmesiyle şok girip hemen telefonu indirip ona baktım. O da bana bakıyordu zaten.

Annem "Adin nereye bakıyorsun?" diyerek o da baktığım yere bakmıştı Barlas'ın bakışları ise annemi bulmuştu daha sonra ikimizede baktıktan sonra önüne dönmüştü.

Anneme bakmamla hâlâ Barlas'a baktığını gördüm.

"Anne?" diye seslenmemle bana döndü.

"O çocuğu tanıyor musun?" diye sorunca başımı salladım.

"Tanıyorum adı Barlas aynı okuldayız sana bahsetmiştim ya." dememle başını sallamıştı anneme kavga ve avmdeki olayı anlatmıştım daha öncesinden oradan biliyordu Barlas'ı.

"Sen niye hâlâ ona bakıyorsun tanıyor musun?" diye sordum.

"Bilmiyorum yani üç yıl önceki bı hastama çok benzettim galiba. Her neyse baban geldi zaten." deyince bu konuyu bir daha konuşmamak üzere kapatmıştık. Babam telefonunu kapatarak yanımıza gelmişti şu sıralar yapılacak olan AVM yüzünden baya yoğundu.