Adin #Texting

67

"Saça bak." deyip saçlarımı karıştırıp gülen Barlas ile bende gülmüştüm.

"Ya bıraksan saçımı." deyip eline vurdum.

"Aslanlara benzedin böyle." demesiyle saçlarımı düzeltmeye çalıştım, hayvan gibi karıştırmıştı pislik yaa!

"Dur sakin ol ben düzeltirim." deyip elimi tutup indirmiş saçlarımı kendisini düzeltmeye başlamıştı. Gözleri gözlerimdeydi ama bakışları o kadar derin ve güzeldiki içim gidiyordu. Barlas asla göründüğü gibi biri değildi bunun farkındaydım ondan tek istediğim şey bana içini açmasıydı onu bu duruma iten şeyi anlatmasıydı. Onu üzen şey neydi?

"Niye bakıyorsun böyle?" diye sordum.

"Nasıl bakıyorum?" dedi.

"Çok derin, çok çok derin çözemiyorum." dedim. Ellerini saçlarımdan yavaşça indirdi yüzünde buruk hafif bi gülümseme oluşmuştu...

"Hayatımı merak ettiğin için mi yanımdasın?" diye sormasıyla geri çekilmiştim işte şu an saçmalıyordu.

"Ne alaka?"

"Sakin ol sadece basit bı soru."

"Seninle konuşmadığım zamanlar zaten merak etmiyordum ama senle konuşmaya başlayınca seni tanıdıkça daha da tanıyasım geldi o kadar. Yanlış anlamanı gerektiren hiç bir şey yok her neyse bence gidelim artık." deyip oturduğumuz banktan kalktım. Benim kalkmamla o da kalkmıştı saçlarını karıştırıp yüzünü sıvazlayarak bana baktı.

"Kırıldın mı?" diye sordu yüzüne bile bakmadan yürüyüp cevap verdim.

"Sence?"

"Haklı olarak kırıldın ama demek istediğim o değildi Adin.''

"Nasıl o değildi, sen bana açık açık senin hakkında bir şeyler öğrenmek istediğim için senle arkadaş olduğumu kastettin."

"Adin-"

"Ne Adin Adin kapatalım şu konuyu."

"Tamam özür dilerim." demesiyle cevap vermedim. Tekrardan sessizlik oluşmuş ikimizde konuşmadan yürüyorduk. Tamam böyle düşünmekte belkide hakkı olabilirdi her şey bir anda olmuştu bir anda samimi olmuştuk. Ama bunu bilmesi gerekiyordu, hiç bir art niyetimin olmadığını anlaması gerekiyordu.

İkimizde yaklaşık 20 yürüdükten sonra bizim siteye varmıştık. Vedalaşmak amacıyla ona döndüm.

"Görüşürüz." dedim.

"Sarılmayacak mısın?"

"Niye sarılayım?"

"Barıştık ya."

"Küsmemiştik Barlas."

"Ama kırıldın bak biliyorum sorum çok saçmaydı sadece birden aklıma esti işte."

"Ama beni tanıman gerekiyordu."

"Adin ben zaten seni tanıyorum böyle bir şey de yapmayacağını biliyorum sadece her şey çok ani oldu o yüzden."

"Peki."

"Hadi gel sarılalım bu gecemiz böyle kırgınlıkla bitmesin." demesiyle hafifçe gülmüştüm. Eşek misin yaa sen‽

Başımı sallamamla ellerini belime koyup beni kendine çekerek narin bir şekilde sarılmıştı. Kokusu çok çok güzeldi.

"Özür dilerim Adin amacım seni üzmek ya da güvensizliğim değildi." demesiyle geri çekilip ona baktım, hâlâ elleri belimde hâlâ yakındık.

"Bana güveniyor musun?" diye sordum.

"Sana gerçekten de çok çok güveniyorum tamam mı? Asla şüpheye düşme." demesiyle gülüp parmak uçlarıma doğru yükselerek kollarımı boynuna dolayıp önceki sarılmaya göre daha sıkı sarıldım ona. O da belime sıkıca sarılıp başını boynuma gömmüştü. Şu an itiraf etmek benim için ne kadar zor olsada huzurluydum hemde çoook...

Ve o sadece kalbimi hislerimi dinledim boynuna tüy kadar hafif bir öpücük kondurup geri çekildim.

"Görüşürüz.'' diyerek eve doğru hızlı adımlarla ilerleyip kapıyı açarak içeriye girmiştim. Arkamda ise şaşkın bir Barlas bıraktığım için güldüm şaşkın bir şekilde bana bakmış hafifçe gülmüştü.

"Ooo Adin Hanım hoşgeldiniz." diyen annemle gülüp ona sarıldım.

"Hoşbuldum annelerin en zeki en akıllı en güzeli." dememle yüzünü buruşturup gülmüştü.

"Yalakalık yapma Adin baban kaç kere beni aradı niye bu kadar geç kaldın?" diye sordu.

"Sadece yol bir saat sürdü anne."

"Tamam, hem sen hangi arkadaşınlaydın?"

"Barlas'laydım." dedim kalp atışım mı hızlanmıştı ne?

"Hatırladım şu sözünü geçiremediğin çocuk sana yardım eden restorantta gördüğüm." demesiye başımı salladım.

"Sözümü geçiremediğim değil bazen haklı çıkıyor sadece." dedim.

"Tabi tabi."

Sinirle "Anneee." dememle gülmüştü.

"Tamam tamam hadi çık üstünü değişip gel bakalım çok güzel bi pasta yaptım onu yiyelim."

"Ayy oluuur meyveli mi?" dememle başını sallamıştı sevinçle boynuna sarılıp yanaklarını öptüm.

"Adiin saçımı bozdun." demesiyle gülüp geri çekildim. Canim annem 😽😽

"Tamam annelerin en güzeli sakin ol neyse ben odama çıkayım." dememle gülüp başını salladı.

"Bu arada benim yerime Barlas'a teşekkür et." demesiyle şokla ona baktım, ay ne alaka ne alaka‽‽‽

"Niye?"

"Seni törpülediği için bi sorun çıkmadan eve geldiğin için falanda filan sen anladın." demesiyle ters ters bakıp göz devirerek merdivenlere yönelip odama çıktım.

Her neyse sakin ol Adin bu Barlas'a yazman için güzel bi bahane🥺👌🏻

Kendimi yatağa atarak Barlas'a yazdım.

Ben: Pişt.

Ben: Barlaaas?

Ben: Baksana!

Barlas: Efendim Adin?

Barlas: Bir şey mi oldu?

Barlas: İyi misin?

Ben: İyiyim iyiyim bir şey söyleyecektim sadece

Barlas: Söyle bakalım.

Ben: Annem sana teşekkür ediyormuş.

Barlas: Rica ederim de ne için?

Ben: Orasını karıştırma.

Barlas: Niye?

Barlas: Hadi doğruyu söyle yoksa annene ulaşıp ona sorarım ona göre.

Ben: Barlaaas.

Barlas: Hadi Adin söyle.

Ben: Beni törpülediğin için.

Ben: Senin sözün geçtiği için yani tüm inadımın kırıldığı için.

Ben: Gereksiz tiplerimin azalması için  falanda filan.

Barlas: Nfjfndj.

Barlas: Ben sevdim bunu annen beni övmüş anlaşılan.

Ben: 🙄

Barlas: Annene benim için çok büyük güzel bi zevk olduğunu söyler misin?

Ben: Oldu paşam çek şu egonu.

Barlas: Gerçekler bunlar sende biliyorsun.

Ben: 🙄

Ben: Her neyse ben gidiyorum annem çağırıyor.

Barlas: Tamamdır selam söyle ;)

Ben: Hmhm söylerim -_-  :)