Surira Academy: Game Of Ruins (ON-GOING)

27

Duel

Kiara's POV

Hindi ako nakatulog at nanatiling bukas ang ilaw ng aming kwarto buong gabi. Hinintay kong dumating sila Isabella at Hailey ngunit nagtaka ako bakit wala pa rin silang balita mapahanggang ngayon.

Wala pa rin bang malay si Amirah mapahanggang ngayon?

I stared at our room's ceiling as I tossed and turned, hoping to fall asleep. I slowly noticed that the crystal was fading its glow. I glanced at the digital clock near my bedside. It was already sunrise and the whole academy was silent.

Bumangon ako at naglakad patungo sa bintana. Natanaw ko ang mga ilaw na nagmumula sa mga lampara na gamit ng ilang mga estudyante na nakikipaglaban sa ibaba. Kumunot ang aking noo ng makitang unti lamang ang halimaw na nasa nagsisilabasan.

Ano kaya ang nangyari bakit kaunti lamang ang lumalabas?

Hindi ko alam kung bakit parang ang bilis ng pag-usad ng panahon dito sa loob ng academy. Sa aking isipan ay tatlong buwan na akong namamalagi dito ngunit alam kong unting panahon pa lamang ako namamalagi sa academy na ito.

I sighed and got into my uniform. I put on my hood so that no one will know who I am. I slowly opened the door and was welcomed with the dim lights of the hallways and the cold wind that passes through the hallways. I slowly sneak through the hallways and into the door. I walk through the fire exit of our dorms and into the field going to the main building.

Naglakad ako sa madilim na bahagi. Kahit na unti-unting sumisikat ang araw ay nababalot pa rin ng kadiliman ang buong paligid. Tahimik ang buong paligid at ang malamig na simoy ng hangin ay mararamdaman mo mula sa labas.

Nang makarating ako sa loob ng main building ay sinalubong ako ng madilim na kapaligiran. Nakapatay lahat ng mga crystal na lubos kong pinagtaka. Nakakabingi ang katahimikan lalo na ang mga ilaw na nawala.

I felt something strange as I looked around hoping to find some lights but it appears that the crystals in the academy will recharge once the sun rises. Suddenly, I saw a figure standing on the railing on the third floor of the academy. He was wearing a white cape and his mask was shaped like a white rabbit.

Kalahating mukha niya ang natatakpan. Tanging ibabang parte ng kanyang mukha ang aking maaninag. Napatigil ako ng makitang ngumisi siya habang ang dalawang pares ng kanyang pulang mata ay nakatitig sa akin.

"Epitélous se vríka, Kóri tou Fotós. Sigourefteíte óti tha ypoférete." nanlaki ang aking mata ng marinig siyang magsalita sa aking isipan. Napahawak ako sa aking ulo dahil nagsimulang sumakit at tumingin sa paligid.

My body began to tremble as I heard that baritone voice in my head. I may not understand the language but it gave me goosebumps that I can't personally explain why.

Muli akong tumingin sa palapag na iyon at laking gulat ko ng wala na siya roon. Tumigil na rin sa pagsakit ang aking ulo.

'Everything feels strange lately,' I thought to myself.

Who is that strange figure? Is he someone I know?

What secrets lie beneath the walls of the academy? Who are the people that are trying to betray the school?

Isabella's POV

I choose not to believe what I have discovered this time. Pinilit ko ang along sarili na panaginip lamang ang mga nangyari ngunit hindi. I wouldn't understand how could he betray us?

"Get a grip Isabella," pagyugyog sa akin ni Hailey ng makalabas kami sa silid ni Deborah.

Halo-halong emosyon ang aking nararamdaman ngayon dahil sa aking nalaman. Hindi ko alam kong magagalit ako o gugustohin na umiyak.