Surira Academy: Game Of Ruins (ON-GOING)

46

Unknown

Matapos ang pangyayari na iyon ay hindi na muling umimik si Amirah. Nakatulala siya at ayaw niyang sabihin sa amin kung ano ang kanyang nakita. Basa ang mga uniporme namin ng makarating kami sa loob ng kwarto.

It was already dark and the whole academy was silent. As we made it inside our room the sound of the walls opening echoed.

Dumungaw ako sa bintana at napansin ang unti-unting pagkawala ng mga ilaw sa dormitory ng academy. Patuloy pa rin lumalakas ang ulan sa labas. Bumaling ako kay Amirah na tahimik na pumasok sa banyo. Nagkatitigan kaming tatlo habang umupo sa mga kama namin. Napansin namin ang isang uniporme at isang matingkad na envelope.

The letter has an official seal of the Game Of Ruins logo and the edges were uniquely designed. I slowly picked it up but I didn't have the strength to read it tonight. My body was exhausted from all the hours of training we did today. My eyes are drowsy and I am trying to keep it awake. I placed the letter on the table next to my bed and waited for Amirah.

"Ano sa tingin mo ang nakita niya?" tanong ni Isabella kay Hailey.

Isabella shrugged her shoulders. "I don't know. Hindi ito ang unang beses na labis ang takot niya." she replied.

'If Amirah saw something terrible in the future. Does that mean we have to be prepared ?' I thought to myself.

"Hindi kaya tungkol sa mangyayari sa kompetisyon?" tanong ko sa kanila.

"She won't tell us anything if she's not ready. Hintayin na lang natin na sabihin niya pag kaya na niya." wika ni Isabella.

"Tama, magpahinga na lang muna tayo. Let's just hope she will tell us soon and the students outside will be able to defeat the waves of demons tonight." tugon ni Amirah.

I nodded in response and stood up. I walked toward the window and shut the curtains.

Hanggang ngayon ay hindi ko alam kung saan hahanapin ang mga piraso ng misteryo sa likod ng pagkawala ng ama ko. Dumaan na ang ilang buwan at mas pinili kong palakasin ang sarili dahil may kutob ako na magkakaroon ng isang matinding labanan.

Ilang minuto ang nakalipas ay namuo ang katahimikan sa pagitan naming tatlo. Nang matapos maligo si Amirah ay ako naman ang dumeretso sa banyo. Pinagmasdan ko ang sarili ko sa salamin at napansin ang pag-iba ng itsura ko.

My black hair began to be tainted with purple highlights and my cheeks have a hint of pink color. My skin turned into a fair complexion. I noticed my body became fit because of the constant training that always makes me want to rest.

Napabuntong hininga na lang ako at nagmadaling naligo.

After taking a bath, I walked towards my bed and lay down. I stared at the ceiling thinking about all that happened today. I've come so far to let my emotions overtake me. The reality of finding my father is still far from my reach. I am not strong enough yet.

'Dad, I hope I can find you soon.' I thought to myself before I drifted to sleep.

"Amirah, hurry up! We're late already." sigaw ni Hailey sa kanya dahil nasa loob pa siya ng banyo.

Nakabihis na kami at siya na lamang ang hinihintay. Ngayon ang gaganapin na meeting namin matapos ang dalawang buwan na walang misyon bilang groupo.

One week has passed since Amirah saw something with her ability. She's been quiet and none of us tried to pressure her into telling the truth about the vision.

"I'm done, let's go." wika niya kahit tumutulo pa ang kanyang basang buhok.

Nagmamadali kaming lumabas sa kwarto namin patungo sa labas ng dormitoryo. Naglakad kami papunta sa main building at nakasalubong namin ang ilang mga estudyante. Alas kwatro na nang hapon at ibig sabihin ay tapos na ang klase ng iba..