Surira Academy: Game Of Ruins (ON-GOING)

32

Breaking Dawn

I felt my body was weak and it feels like my hands and my feet are tied up together. I slowly opened my eyes and found myself tied up in chains and inside an empty dark room. The room was filled with an unfamiliar smell that I personally hated. I tried to move the chains and find a way to escape but my body didn't respond. I looked around hoping to find Nyx but he was not here in this room that I am in. I glanced at my neck to see a bruise and my necklace was nowhere to be found.

Napansin ko na unti-unting bumukas ang pintuan dahilan para maging alerto ako. Narinig ko ang mga yabag na hindi pamilyar sa akin. Unti-unting bumukas ang ilaw. Napatingin ako at doon nakita ang dalawang maskarang patuloy na bumabagabag sa akin. Ikinuyom ko ang aking kamao ng dahan-dahan silang lumapit sa akin.

Ang isa ay naka kulay itim na maskara na hugis kuneho at puti naman ang suot ng isa.

Naramdaman ko ang kanilang mga abilidad na pinapahirapan ang aking katawan. Ang isa ay may abilidad na kontrolin ang mga metal dahil naramdaman ko na humigpit ang mga kadena na nasa aking paanan. Naramdaman ko rin na unti-unti akong umangat at tila parang may sumasakal sa aking leeg.

"What a pity? A woman like you don't deserve to be called chosen," aniya ng nakamaskarang kulay itim ang kulay. Boses babae ang aking narinig mula sa kanya. Sinubukan kong pumiglas sa kanyang abilidad ngunit hindi ko magawa.

"Don't try to fight against my ability because you can't stand it." dugtong pa niya at humalakhak na para bang sinasapian.

Hindi ako makahinga at patuloy pa din ang aking pananakit ng aking mga pulsuhan ng humigpit pa lalo ang mga kadena gawa ng kanyang abilidad.

"Easy, Helena. You wouldn't like if the boss find out we are hurting his bait," aniya ng lalaking nakaputing maskara.

Napatitig ako sa nakaputing maskara ng marinig ang pamilyar na boses. Kusa niya akong binitawan dahilan para makaramdam ako ng kirot sa aking binti dahil sa aking pagkahulog sa malamig na sahig. Nawala na rin ang mahigpit na pagkakakapit sa akin ng kadena sa akin pulsuhan.

Naghabol ako ng hininga. Naramdaman ko ang panginginig ng aking katawan dahil na rin sa mga natamong sugat. Unti-unti kong naramdaman ang panghihina ng aking katawan sa sakit ng aking katawan.

"She is our bait once our plan does not work. Make sure she stays here, Everdeen. I'll be checking if everything is going according to our plan." the lady in the black mask commanded and stormed out of the room.

I gasped for air as I saw blood on the floor coming from the wound on my wrist caused by the metal chains. The pain was unbearable as I tried to stand up but my legs felt like jelly. My hand began to turn purple and it began to numb.

"So you planned to destroy Surira academy and to use the students as your pawn?" kalmadong tanong ko sa nakaputing nakamaskara na babae. Nakatayo lamang siya sa akin na para bang nakatitig sa akin mga sugat.

Her surname sounds familiar.

"Your plan won't work because the prophecy will still be fulfilled no matter what. You should be facing the real enemy. We are supposed to be fighting for the same goal as the citizens of Satoria. To protect the next generation and to end this war. Make the right choice on what side you're in." matapang na sabi ko habang kinuyom ang making dalawang kamao.

Hindi siya kumibo at nanatili lamang siya sa kanyang kinatatayuan. Ngunit ilang minuto ang nakalipas, ay humakbang siya patungo sa akin at inilabas ang kanyang espada. Nanlaki ang aking mata ngunit kusa na lamang pumikit.

Nakarinig ako ng malakas na tunog ng metal kasabay ng pagluwag ng kadena sa aking mga pulso. Dumilat ako at nakakunot noong tumingin sa kanya. Unti-unti niyang tinanggal ang kanyang maskara at doon bumungad ang kanyang pamilyar na mukha.