Hopes N' Dreams / Umutlar ve Hayaller

31- Mağara Adamları

3. Şahıs Anlatım:

Scarlet'ın siyah, gotik elbisesi usulca süzülüyordu o soğuk gecede. Kendinden emin bir şekilde aynı sokakta dolanıp duruyordu.
Peki ya, neden? Neden gecenin bu saatinde aynı sokakta dolanıp duruyordu?

Cevap çok basitti: temizlemek için...

"Pişt, karı!"

...Bazı gereksiz varlıkları.

"Oha, karıya bakın!"

"Karııı! Lan, karı!!! Anlamıyor musun, dişi varlııık?"

"Gecenin bu saatinde ne yapıyor dışarıda." pis pis gülümsedi, "Ahlaksız mı bu?"

"He yaa... Şu bacaklara bak be! Üf! Yavr..."

Adam, tam da o kelimeyi söyleyecekken Scarlet'ın gözleri siyaha dönüştü ve sertçe arkasını dönüp adamın gözlerinin içine baktı.
Adam, saniyeler içinde yere yığıldı.

Serserilerin gözleri fal taşı gibi açıldı, "Noluyor, lan!" dedi içlerinden biri. Cesetten uzaklaşmaya başladılar.

Scarlet, cesedin yanında belirdi. Zehirliye dönüştüğü için simsiyahtı, karanlıkta zor görünüyordu. Adamlar, Scarlet'ı fark edince bağıra bağıra kaçmaya başladılar.

Scarlet, cesedi aldı ve cesedi kaçan adamlardan birine fırlattı. Adam yere yığıldı.

Scarlet, başını kaldırdı ve yüzündeki intikam gülümsemesiyle kaçışan adamlara baktı, "Pişt,  sapııık!" Yüzündeki gülümseme kayboldu ve yerine sinirli bir ifade geldi.

"Lan, sapık! Baksana lan!" dedi ve kanatlarını açıp adamlardan birinin yanında belirdi. Adamı saçlarından sertçe kavradı ve kendine çekti.
Adam o kadar korkmuştu ki... Az önceki 'kişi' ile alakası yoktu.

Scarlet, coşkulu bir kahkaha attı. "Hak ettiğini aldın mı?" dedi sırıtarak. Göz teması ile öldürmek yerine, adamın kafasını tuttu ve uzun, siyah pençelerini çıkarıp adamın kafasını deldi.
Az önce koşmakta olan adamlara baktı, gözden kaybolmuşlardı.

                               ☆☆☆

"Polisin numarası neydi!"

"Gerizekalı! Ver şu telefonu bana!" dedi ve telefonu arkadaşının elinden kaptı. 110'u tuşlarken 'gel' işareti yaptı arkadaşına.
Telefonu kulağına koydu. "Arıyorum."

Sarışın adam, yürürken etrafı kontrol ediyordu. "O karı... Neydi öyle? Şeytan mı?"
Arkadaşına 'sus' işareti yaptı ve telefonun açılmasını beklemeye başladı.

"Açan yok?.."

Tam telefonu kapatıyordu ki cevap geldi. "Buyrun, nasıl yardımcı olabilirim?"

"Peşimizde bir şeytan var!"

"Hmm, öyle mi?"

"Benimle dalga mı geçiyorsun sen! Polis gönderin buraya!"

"Emredersiniz komutanım." dedi telefondaki kadın, "Adresinizi vermezseniz nasıl gönderebilirim acaba?"

"Sen devlet görevlisi değil misin? Bulsana!"

"Ah, şeytan tarafından öldürülmeyi istiyorsun yani?'

"Hay ben senin..." dedi ve küfür ederek de olsa verdi adam bulunduğu yerin adresini. "Hadi, çabuk gönderin!'

"Sizin gibi sapıkları tanrı bile kurtarmaz." dedi kadın, kahkaha atarak. Ses hem telefondan, hem de yakın bir yerden gelmişti.

Adam, bağırmaya başladı. "Ne, ne saçmalıyorsun sen! Seni si-"

Telefon kapandı ve arkadaşı kanlar içinde yere yığıldı.