The Pain Of Loving You (Great Bachelor Series #4)

Chapter 6

"Hindi po ako papayag" matapang na sabi ko.

Nginisian lang ako nito bago niya ako sinampal.

"At ano? dadalhin mo ang apo ko sa mundo mo? Sa basura mong buhay? Dela Vega ang batang iyan. Kung nasa poder namin siya, lahat ng bagay na sigurado akong ni sa panaginip ay hindi mo kayang ibigay ay maibibigay ko" pangmamaliit niya sa akin.

"Hindi ko nga po siguro maibibigay sa kanya ang mga kaya niyong ibigay. Pero mamahalin ko po ang anak ko at magsisikap para sa kanya. Palalakihin ko din po siya ng maayos, hindi gaya ng pagpapalaki niyo sa anak niyo" laban ko.

Mas lalo siyang nagalit at muli akong sinampal. Hindi pa siya nakuntento at hinila pa niya ang buhok ko.

"Wala kang karapatang sumbatan ako sa pagpapalaki ko sa anak ko. Kilala ko ang anak ko, responsableng tao siya. Kaya sigurado akong ikaw ang may kasalanan sa mga nangyayaring ito!" paninisi niya sa akin.

Hinawakan ko ang kamay niyang nakasabunot sa buhok ko. "Parang awa niyo na po. Ito na lang ang natitira sa akin, Wag niyo pong kuhanin ang anak ko" umiiyak na pakiusap ko.

"Wag kang maging makasarili. My grandson deserves everything. Hindi niya makukuha yon sayo" matigas na sabi niya at padarag na binitawan ang buhok ko

Tumulo ang luha sa aking mga mata. May parte sa akin ang nagsasabing tama ang Mommy niya. Magiging maayos ang anak ko kung nasa poder nila. Pero hindi ko kaya, sa akin lang ang anak ko. Hindi siya tinanggap ni Timothy, ganito pa kagaspang ang ugali ng Ina niya. Hindi ko kailanman ipagkakatiwala ang anak ko sa kanila.

Inipon ko ang lakas ko para tumakbo palabas ng kanilang bahay. Ayoko dito.

"Habulin niyo!" sigaw na utos nito.

Sa gate ay natanaw ko ang dalawang body guard niya. Napaiyak na lang ako at nawalan na ng pagasa.

"Please. Pakawalan niyo na po ako" umiiyak na pakiusap ko.

"Napakatanga mo, Stupida!" nanggagalaiting sigaw nito sa akin. Makailang beses pa niya akong sinampal.

"Hindi ka nagiisip! Paano na lang kung may mangyaring masama sa Apo ko dahil diyan ka Kagagahan mo!?" sumbat pa niya.

Nagpaubaya na lang ako sa paghila nila sa akin. Pagod na ako at wala ng lakas para lumaban pa.

Magtatatlong araw na akong nakakulong sa isang kwarto. Kmpleto sa loob, kaya naman pagkain na lang ang inihahatid sa akin. Sa tuwing hindi ko gagalawin ang pagkain ay sinasaktan ako ng kanyang Ina. Kahit ang bintana ay sarado.

"Wag kang magalala anak. Hindi tayo maghihiwalay" pangako ko sa kanya.

Tumagal ako doon ng buwan. Wala akong magawa dahil hindi ko kayang labanan ang kanyang ina. Mas lalo ako namorblema pag dating ng aking kabuwanan. Sa oras na lumabas ang anak ko ay malaya na niya itong mailalayo sa akin. Kung pwede lang na wag muna siyang lumabas hangga't hindi kami nakaalis sa poder ng Mommy ni Timothy ay gagawin ko.

"Kain na po, Ma'm" sabi ng kasambahay na laging naghahatid ng aking pagkain.

"Ilabas mo na po iyan Ate. Ayoko pong kumain" matamlay na sagot ko.

Akala ko ay lalabas na siya. Nagulat ako ng nilock niya ang pinto at lumapit sa akin.

"Ito ang cellphone mo. May battery at load na. Naaawa ako sayo, Kaya sana naman ay makahingi ka ng tulong para makalabas ka na dito" sabi nito.

Sa aking tuwa ay nayakap ko siya. Halos maiyak ako habang nagpapasalamat. Buong akala ko ay wala na talagang pagasa.

"Sige na at kumain ka. Kailangan mo ng lakas" paalala niya bago tuluyang umalis.