Selam herkese merhaba hayali sahne 4 ün ikinci partı biraz sonraya sarkacak galiba arkadaşlar. Bilgilendirme geçeyim.
Bu hayali sahnemde ise alaz ile çağlanın doğum günlerini baz alıcam. Biliyorsunuz Alazın bir sahnesi vardı sen bizim doğum gününüzü hatırlıyormusun diye ay ben o sahneden bir etkilen bir etkilen. İzlediğimden beri ben bu hayali sahneyi yazmalıyım diyorum. Umarım siz de beğenirsiniz.
O zaman herkese iyi okumalarrr
Asi rüyayı arayıp önemli bi mesele için evlerine çağırmiştı yaman ile cesur zaten buradaydı. Bu mühim konu ve plan bu gün konuşulmalıydı
Bir kaç gün sonra alaz ile çağlanın doğum günü vardı. Asi bunu şans eseri öğrenmişti. Alazın cüzdanını masanın üzerinde unuttuğu bi gün açıp bakmıştı ve o tarihi mıh gibi kazımıştı aklına.
Bir kaç gün sonra sevgilisi ile ilk kez onun, doğum gününü kutlayacaktı. Kendisi doğum tarihini bile bilmezdi ama alaz ile bir ilişkiye başladıktan sonra sanki o da yeniden doğmuş gibiydi. Alaz ona dünyadaki tek canlı oymuş gibi hissettiriyordu onunla geçirdiği saatler hiç bitmesin istiyordu.
Rüya da geldiğinde koltuklara geçtiler. Asi sessizliği bozarak konuşmaya başladı.
"İki gün sonra Alaz ile Çağlanın doğum günü var. Ve ben biricik sevdiceğimle geçireceğim ilk doğum günü mükemmel olsun istiyorum o yüzden yardımınıza ihtiyacım var " Diyerek noktaladı cümlesini.
Asinin cümlesinin bitimi ile Rüya huzursuzca kıpırdandı yerinde
"Asi iyi düşünmüşsünde şey Alaz İle Çağla uzun bi süredir doğum günü kutlamıyorlar ya, o gün ikisi birbirine ufak hediyeler alıp günü kapatıyorlar" Diyiverdi birden
Yaman merakla "neden kutlamıyorlar ve ne kadar süredir kutlamıyorlar " Diye sordu
"Yaklaşık on beş yıldır kutlamıyorlar, hatta bi keresinde lisedeyken ben ufak bi pasta alıp gitmiştim evlerine alaz yanımıza bile gelmedi çağla da ayıp olmasın diye geldi yanıma ama bi daha böyle bi şey yapmamamı rica etti "
Asi duydukları ile ufakça bi bocaladı ortama derin bi sessizlik hakimdi şimdi. Yaman bu sessizliği bozarak "yani ben kaçırıldığımdan beri " Dedi.
Alaz o gün kahvaltı masasında dediklerinde haklıydı tek kayıp çocuk kendisi değildi alaz ile çağla onun tabiri ile o sıcacık evde kaybolup gitmişlerdi.
"Peki yani annem, annem kutlamıyormuydu ecenin anlattığına göre ben kayıpken her yıl benimkini kutluyormuş, onlarınkini " Dedi umut kırıntıları ararken
"Neslihan teyze hatırlamıyorki yani alaz bana böyle demişti ben, başta inanmamıştım ama bir gün onların doğum gününde ben de onların evindeydim ders çalışacaktık birlikte alaz ile çağla her yık ki gibi birbirlerine hediyelerini verdiler. Bakın ben gece yarısına kadar ordaydım ama ne bir pasta üflendi ne de bir doğum günü temennisi yapıldı"
Asiye duydukları, ağır gelmişti bir insan kendi çocuğunun doğum gününü nasıl olurda hatırlamazdı.
"Yani şöyle" Diyerek devam etti rüya "neslihan teyze sen kaybolduktan sonra bir kaç kez unutmuş doğum günlerini serhan amca hatırlatmış e alaz da buna kulak misafiri olmuş tabi böyle oluncada baya bi esip gürlemişler o küçücük yaşları ile daha sonra da zaten konusu bile açılmaz oldu "
