Bir Kahvaltı Meselesi

1.3K 48 80
                                    

Benim bir tanecim küflü evde yarıda kesilen o kahvaltı masası sahnesini çok istiyormuş. Ee bende dururmuyum yazayım bi sahne dedim.

Umarım beğenirsin balımm kuzeyegiderken

Yukarıda da bahsettiğim gibi elif görünümlü leyla yüzündem yapamadığımız o kahvaltıyı ben o çocuklara yaptırıcam.

O zaman herkese iyi okumalar.

"Alo alaz çıktınız mı " Dedi yaman telefonda. "Çıktık abisi, cıktık ihtiyaç var mı alalım gelirken" Dedi karşı taraftan alaz. "Yok, yok siz kendiniz gelin yeter" Diyerek konuşmayı sonlandırdı yaman.

Bu gün güzel bi şey için toplanıyorlardı. Bir araya gelip birbirlerini bulduklarından beri hiç sessiz sakin oturup bir aktivite yapamamışlardı birlikte. Hep bir atraksiyon kaplamıştı yaşantılarını.

Şimdi asinin de fikri ile birlikte güzel bi kahvaltı yapmaya karar vermişlerdi. Belki güzel günlere atılan bir adımdı bu. Onların tabiri ile zengin kesim ne kadar dışarıda güzel bi mekanda yapalım aside yorulmasın deselerde asi itiraz kabul etmemişti. Kendi elleri ile hazırlayacaktı.

Asi daha yeni yeni toparlanıyordu. Evet fiziki açıdan ilk zamanlara göre çok çok iyiydi ama mental açıdan biraz zorlanmıştı. Yamanı öldü sanmıştı ve hastanede gözlerini açıp yamanı görünce bir anlığına delirdiğini zannetmişti. Yaman onun çocukluğu idi ve çocukluğunu kaybetmek her insanın kaldırabileceği bi yük değildi.

Asi yaptığı menemenin yumurtasını da çırpıp içine koyduktan sonra kıstığı ocağın altını açtı. Menemen olduğunda ise tavanın sapından tutarak kahvaltı masasının tam ortasına koydu. Elindeki tavayı getirmek için kullandığı havluyu omzuna artarak kendisini koltuğa bıraktı.

"Ee gelmiyorlar mı daha" Diye sordu yamana. Alaz ile konuşalı yirmi dakikayı aşmıştı çünkü. "Gelirler ya" Dedi genç adam bir yandan da telefonundan saatine bakarken. Onu yanıltmayacak, bir  şekilde kapının tıklama sesi duyuldu ortamda.

"Hah geldiler" Diyerel yerinden ayaklandı asi. Bir takım özlemler çekiyordu çünkü alaza karşı. Minik ama hızlı adımlarla kapıya koştu. Kapıyı açtığında en öndeki sevgilisinin boynuna doladı kollarını.

Çağla önünde dikilen ikizini dürttü. Önünden çekilmeyince kafasını yandan çıkardı "arkadaşlar anladık valla çok aşıksınız ama bi çekilseniz mi ya bir sizin sevgiliniz mi var" Diyerek iteledi ikizini. Ve asinin arkasındaki cesura sarıldı.

Asi ne oluyor der gibi gözünü kırptı. Alaz kızı kolunun altına alırken "kıskanıyor bizim ilişkimizi, hiç bir zaman böyle bi dinamiğe ulaşamayacaklar " Derken kızın saçlarına zarifçe bir öpücük kondordu.

Çağla ise sevgilisinden ayrıldıktan sonr ikizinin dediğine mükemmel bir tepki vererek göz devirdi. Yamanda rüyaya sarılmışken arkalarından varlığını belli etmek için yalancı bi öksürükle ece girdi.

"Bir sevgilisi olmayan ben kaldım valla aranızda. Ben de mi bi sevgili yapsam  acaba" Dedi ellerini çenesinin altında birleştirirken. Alaz, çağla ve yamanın bakışları anında eceyi bulduğunda  genç kız hemen toparlandı "şaka" Dedi anında "şakaydı gerçekten"

Alaz kızın kıvırcık saçlarına elini daldırırken"daha yaşın küçük ufaklık" Dedi. Yamanda iki parmağını önce gözlerine ardından ise eceye doğrulttu. Anlaşılan kardeşlerin en küçüğü seveceni olma zamanı gelmişti

"E hadi geçelim menemen soğuyacak" Dedi asi bir yandan alazı çekiştirirken. "Sen menemen mi yaptın kız " Dedi alaz küçük bi tebessüm ile sevgilisine dönerken. Asi evet anlamında kafasını aşaği yukarı salladı.

"Hıı se ne yaptın bakalım cesur kurbağa ha" Dedi çağla yanında ilerleyen sevgilisinin kolunu dürterken. Cesur sorulan soru karşisinda durdu bir şey demedi. Çağlanın bu sorusuna arkadan asi atladı "ne yapabilir ki koltukta oturup masaya bakarak hadiğğğ asiğğ" Diye söylendi durdu.

Çağla dirseğini çok sevgili sevgilisinin koluna geçirirken "azıcık centilmen ol centilmen"  Dedi ve onu ardı sıra bırakarak masaya geçti. Hepsi masanın etrafında  dizilmiş kahvaltısına başlamıştı

Ece etrafındaki abileri ve ablasının sevgilileriyle olan tatlış hallerini izledi tamam çok tatlılardı ama fazla softluk ta bir yere kadardı. "Ay vallahi yeter artık fazla doz aşktan öleceğim şimdi  abilerim ve ablacım "

Çağla kardeşinin ağzına tabağındaki peynir parçasını tıkarken "sus " Dedi gözleri ile de bir nevi uyardı. "Buraya gelmek için zaten peşimizde dolaştın durdun uslu uslu otur kahvaltını yap canım kardeşim hadi " Dedi kızım çatalına salatalım batırıp onu da ağzına tıkarken.

O sırada alaz bir parça ekmeğe reçel sürmüş ve çağlaya uzatıyordu. "Şuna bı baksana çağla küçükken feride ablanın yaptıkları gibi" Dedi küçük parçayı tabağa bırakırken. Çağla tabağındaki parçayı ağzına atınca o da alaza hak verdi "ay ben hastadıydım bu reçelin lezzetleri o kadar çok benziyor ki "

"Sen küçükken reçel yemezdin ki alaz çağlayla biz siler süpürürdük hepsini " Dedi rüya. Kıza manidar bir bakış attı alaz "sen öyle san ben çok severdim bir kere reçel sizden bana iki lokma kalırsa anca yiyebilirdim. Lütfen sevmiyorum diye lanse edilmesin" Dedi bir parça daha reçelli ekmeği ağzına atarken.

"Menemende harika olmuş asi abla ellerine sağlık" Dedi ece çatalıyla aldığı birazcık daha menemeni yerken. "Afiyet olsun canım" Dedi asi. Yaptıkları bir şey karşı taraftan beğeni alınca çok sevinirdi asi

Ece tekrar cıvıl cıvıl sesi ile konuştu "peki bu ekip bir de piknik yaparmıyız ya " Diye sordu. "Neden olmasın fıstığım" Dedi yaman kardeşine.

Kahvaltı mıhabbetler eşliğinde devam ediyordu. "Ececik senin dersler nasıl bakalım "diye sordu cesur genç kıza " İyi, yaniğ bi kaç pürüzüm var ama düzeltilmeyecek şeyler değil " Dedi kendisine sorulan soruya.

"Peki ileride hangi bölümü okumayı düşünüyorsun ece " Diye bir soru asiden geldi. Ecenin gelen soru ile gözleri ışıldadı. Gülüşü büyümüş bir halde alaza döndü. "Konservatuar"

Genç kızın hayatında müzik kendisini bildiğinden beri vardı ve bunun mimarıda abisi alazdı. Küçükken mızmızlandığında abisi başlardı onun için müzikler söylemeye.

Yaşanan her şeye rağmen herkes gene bu masanın başında toplanmıştı. Herşeye ve herkese rağmen. Evet çok şeyler yaşamışlardı ama gene de birlikte olmayı başarmışlardı. Kim bilebilirdiki alaz o arabayla bu mahalleye girdiğinde abisini bulacak ve bu noktaya gelecekler. Ama olmuştu işte.

Kadere inanamalıydı demek ki. Kader  alazın o gece sokağa girmesini istedi ve güzel şeyler oldu.

Kısa çerezlik bir hayali sahneydi umarım beğenmişsinizdir. Hepinize iyi bayramlar.

Bol bol oy ve yorum bekliyorum aşk bahçelerim. Öptümm 💕💕

Yabani Hayali Kurgular Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin