Hellooo yine bennn. Evet o kadar çok alaz asiyi korumak isterken vurulacak mı acaba teorisi kastıkları için bende kolları sıvadım.
Bu arada ben acayip derece paşacı ve dramın köpeği bir iremiko olduğum için bu kitapta o kadar çok "alaz vuruldu" "Alaz bıçaklandı" "Alaz intihar ediyor" Hayali sahnesi ile karşılacaksınız ki ben şimdiden uyarayım istedim.
Tekrardan diyim hastane terimleri ile uzaktan yakından bir ilgim yok o yüzden o kısımların derinlerine inmeyi planlamıyorum. Umarım bi şekilde kafamda planladığım kurguyu size aktarabilir duygunun size geçmesini sağlayabilirim.
O zaman herkese iyi okumalarr. Bu arada sayın, aslaz hikaye yazarları bölüm atın artık da kuruduk kuruduk.
Alaz yansıtılan projeksiyondan konuşan abisinin videosunu izliyordu. Bu gün ona ilk kez abi demiş ve bi şeylerin değiştiğine ilk kez kafası basmıştı. Video bittiğinde neslihan kafasını ondan tarafa çevirdi. Yanına gelerek "abin kötü bi şey yapmayacak değil mi alaz " Endişeliydi sesi.
Derince bi nefes aldı genç adam öncesinde "merak etme anne korkacağın bi şey yok "
Vakıftaki toplanma sona erdiğinde ise yaman çoktan planı için harekete geçmişti. Çocukluklarının iblisi olan bu adam hayatlarından, bu dünyadan def etmekti amacı.
Arkası dönük denizi izleyen adama yaklaştı "zafer demirhan " Sesi olabildiğine gürdü. Yavaşça arkasına döndü zafer demirhan. Karşısındaki bu çocuğu anımsıyordu hem de çok iyi.
Ama olacakları biliyormuşcasına zafer de boş durmamıştı. Yamanı vuracak son bir kurşunu vardı.
Yaman elindeki silahı adama doğrulttu tetiği çektikten sonra herşey hazırdı silahı ateşleyecek ve her şey bitecekti.
Zafer onun bu hareketine sadece ukalaca bi tebessüm gönderdi.
"Yaman çocuk seni, tekrar karşılaşmak güzel yıllar seni epey sert büyütmüş anlaşılan ha" Alayca gülümsemesi devam etti.
Yamanın konuşmasına izin vermeden devam etti adam "anlaşılan beni öldürmeye gelmişsin ama benim de elimde senin karşı koyamayacağın bi şey var görmek istermisin "
Yaman öylece kaldı ne olabilir diye düşündü tam bu sırada zafer telefonu çevirip ekranda elleri bağlı asiyi gösterene kadar "bak burda kim varmış yaman çocuk "
Yaman asiyi ekranda gördüğünde olduğu yerde kaldı öylece silahı tutan eli yavaşça indi aşağı. "Bırak onu" Çaresizdi sesi
Güldü adam hatta ufak bi kahkaha bile attı "bunu yapmayacağımı ikimizde çok iyi biliyoruz " Diyerek yamana yaklaştı. "Ne istiyosun " Dedi yaman
Ne isterse vermeye hazırdı kardeşi için canını mı istiyordu sıkardı şuracıkta kafasına her şeyi yapardı asi için.
"Ben bunu zevkine yapıyorum öylesine yani ha ama eğer çok istersen o cesur asalağını ayağımın altından çekebilirsin ben de keyfim isterse bırakırım kardeşini ha yaman çocuk " Alayla kıvrıldı tekrar dudakları
Elini yamanın omzuna koyup "sen bunu bi düşün ama çok da geç kalma bi bakmışsın kardeşinin cesedini kapına atıvermişim " Gerisin geri dönerek arabasına doğru gitti. Arabaya bindiğinde yavaşça hareket edip ilerlediler.
Yaman yere dizlerinin üstüne bıraktı kendini bir yandan ellerini kafasına vuruyordu "Allah kahretsin, Allah kahretsin" Diyerel bağıruyordu.
O sırada alaz geldi arkasından. Yaman zaferin işini bitirdiğinde o da gelip yamana yardım edecekti. Ağlayan adamın yanına geldi ilk başta. "Ne oldu " Diye sordu korkarak. "Yapamadın mı yoksa"
