Yalnız Çiçek | TaeGi

18

Günleri saydığında zaman ağdalı bir yavaşlıkla akıyor, dakikalar saatlere evrilmiyordu. Tam tersi olduğunda ise zaman önüne barikat geremeyeceğin kadar hızla akan bir su gibiydi. Taehyung hamile kalmayı beklerken zaman yavaştı şimdi ise çoktan beş aylık olmuş ve hep beklediği yaz yerini sonbahara bırakmak için hazırlık yapıyordu. Artık özgür olmasına rağmen kendisini bebeğin odasına kapatıp resmi bitirmek için uğraşmıştı. Ve şimdi buradaydı. Bir eli karnında onu pat patlarken duvarlara bakıyordu.

Burası eviydi.

Köklerinin toprağa yayıldığı Kim topraklarından, özünden bir parçaydı. Gençken huzur bulduğu, omegasının ana vatanıydı. Gözlerini kapatıp dinginliği ile huzur bulduğu o yeşil çayırlar, renkli çiçekler, çatıları görünen evler. Bir de gri bir kurt. Tenine değen güneşe minnet dolu bir ifadeyle duruyordu.

"Mükemmel iş çıkarmışsın"

Alfa arkasından yaklaşıp, ellerini karnına sarıp,  iyice uzayan saçlarının üzerine yanağını yaslamıştı. Taehyung karnının içerisinde hafifçe hareket eden yavrunun varlığının arkasındaki adamı ne kadar değiştirdiğini kelimelerle bile ifade edemezdi. Yine de incinmekten korktuğu için oluşturduğu şeffaf duvar, Taehyung'un tüm kapılmaya hazır duygularını engelleyip akmasına izin vermiyordu.

"Beğenmene şaşırdım doğrusu"

Taehyung herhangi bir şey bulacağını düşünüyordu. Yoongi yüzünü ondan ayırıp, sağa eğerek ona bakarken, sağ omzunun üzerinden ona dönen omega kaşlarını kaldırmıştı. Yoongi onu gevşetmek için her zamanki gibi kokusunu serbest bırakırken ellerini kendisinden çekip ayrılmıştı.

"El işinin iyi olduğunu biliyorum Taehyung ve bunu hep takdir ettim. Hiç yapmamışım gibi konuşma lütfen"

Yoongi alınmış bir ses tonuyla konuşurken kuracak olduğu beşiğe doğru adımladı. Onun parçalarını odaya taşıyordu. Taehyung adımlarını geriletti ve eli belinde ona baktı. Açık pencereden giren sıcak hava odayı boğuyordu ve beyaz çiçekli elbisesinin altında hiçbir şey olmayan omega serinlemek için her şeyi yapabilirdi. Ama pek seçeneği yoktu ne yazık ki.

"O yüzden mi senin için yaptığım hiçbir şeyi giymiyorsun? İşlemek için uğraştığım günlerime yazık ediyorsun?"

Yoongi'nin becerileri kendisinin iki katıydı. Tek başına yaptığı beşiğin parçaları için yere otururken kendisinin söylenmesi ile tek eliyle bıkkın bir nefes vererek gözlerini kaşıdı. Taehyung ondan hâlâ çekiniyor olsa da eşi olarak kabullenmez ve böyle davranmazsa daha da çekilmez olacak gibi hissediyordu.

"Cevabını bildiğin soruları neden soruyorsun?"

Yoongi sinirle ona döndü. Saçlarını sıkıca örmüştü ve şortundan başka bir şey giymemişti. Gittikçe yapılı hale gelen vücudu hamilelik hormonlarıyla birlikte daha da ilgi çekici oluyordu. Alfa bunun farkındaydı, biliyordu. Zaten bu ilişkide hiçbir şey bilmeyen tek kişi kendisiydi. Yoongi için ilk kez yaşatacağı hiçbir şey yoktu. Yaşayan bir yavru vermek dışında.

"Odama gidiyorum kurunca haber ver. İçini ben yerleştireceğim! Sakın o paçavraları koyma"

Taehyung sinirle hırlarken odadan uzaklaştı. Hormonları öyle dengesizdi ki aniden sinirlenebiliyordu. Bu alfa ile zaten sakin olabilmesi mümkün değildi. Kıdemli Ji'nin hazırlattığı hiçbir şeyi odaya koymayacaktı.

"Tamam! Nedir senin bu kadına karşı tavrın anlamıyorum?"

Yoongi homurdanırken Taehyung elini havada sallayıp ellerini beline koyarak odasına ilerledi. Terlikleri yerde sürüklenirken hızlı hızlı nefes alıp veriyordu.