Yalnız Çiçek | TaeGi

20

1

Yaz günlerinin sonlarıydı. Hava berrak ve güneşli, rüzgar ise serinleticiydi. Etrafta öten kuşların cıvıl cıvıl sesine kasaba halkının sesi karışıyordu. Bu adaya ayak bastığından beri Taehyung lider olduğu sürüyle kaynaşmakta gecikiyordu. Sebebi ise lider alfalarıydı. Tamamen huysuz kocasından kaynaklıydı.

"Tebrik ederiz omegam"

Taehyung, el yapımı yumuşacık bir minderin üzerinde ve uçuk bir pembesi olan gölgeliğinin altında bebek için kendisini tebrik eden kasaba halkını selamlıyor ve hediyelerini kabul ediyordu. Bayan Ji, hemen sağında dikelirken kardeşine ne kadar benzediğini fark etmişti. Yoongi biraz ileride kendisi için tutulan şemsiyenin altında hararetle bir konuyu sürünün yaşlı üyelerinden biriyle tartışıyor görünüyordu.

"Sağlıkla gelsin, huzur getirsin"

"Teşekkürler"

Taehyung bu güzel dileklere mutlulukla cevap veriyordu. Yavrusunun ait olacağı insanlara bakarken oldukça yumuşak ve sakindi. Esmer teni mis gibi hanımeli kokuyor, krem rengi kıyafetleri bir melek gibi parlamasına neden oluyordu. Omega başından beri insanlarla kaynaşabilseydi eğer neler olurdu? Bu huzurlu anın tadını çıkarırken kasaba meydanının ortasına doğru yürüyen kalabalık ile bütün ortam bozulmuştu. Öfkeli bir grup alfa kendilerine doğru yürüyordu. Elleri havada sallanıyor, başkaldırılarına ait sözleri havada yankılanıyordu.

"Lider değişmeli! Buna bir son vermeliyiz! Yeter, yeter artık!"

Kasaba meydanına yürüyen toplanmış bir grup alfanın isyan sesleri yankılanıyordu. Temiz bir yaz gününde Jeju adasının başkentinde ayaklanma vardı. Taehyung korku ve endişe ile gözlerini büyütürken alelacele Ji'nin kolunu tutmuş ve oturduğu yerden ayaklanmıştı.

"BURADA NELER OLUYOR BÖYLE"

Yoongi'nin kuvvetli alfa sesi bir kuş topluluğunu korkuyla kaçıracak, uzaklardaki gemilerden duyulacak kadar öfke barındırıyordu. Alfalar meydanda bir yığın oluşturmuş ve ellerindeki kazma, çapa gibi tarım aletleriyle sallanıyorlardı.

"Gaspettiğin konumdan inmeni istiyoruz! Seni liderimiz olarak görmekten utanıyoruz artık! Bu sürü bir on sene daha buna katlanamayacak!"

Konuşmacı olduğu belli olan orta yaşlı alfa liderine karşı gelirken dahi kelimelerini karıştırmıyordu. Taehyung, alfaların gözlerinde çok farklı şeyler görüyordu. Bir şeyler onları çok fazla etkiliyordu.

"Utanıyor musunuz? UTANIYOR MUSUNUZ?"

Yoongi, sinirle konuşurken yerinde dolandığı için saçları açılmış ve sarı saçları savrulmuştu.

"Ben olmasam önce anakaradakilere, onlar olmasa korsanlara yem olacaktınız!"

Yoongi'nin sözlerinin ardından muhtemelen kafası güzel bir alfa yanındakini kenara itip öne doğru sendeledi. Kızarmış yüzündeki saf öfke ve ağzından çıkan tükürüklerle bağırmıştı.

"Benim omegam öldü! Hem de ona kavuşamadan! Şimdi sen kalkmış bebek mi yapıyorsun!"

"OMEGA"

Kıdemli Ji'nin önüne atılması ile adamın fırlattığı bıçak omzuna saplanmıştı. Taehyung olduğu yerde daha ne olduğunu anlamadan donakalırken kendisini ve özellikle karnını koruyan kadın kanlar içerisinde kalmıştı. Hiçbir şey yokmuş gibi yüzüne bakmaya çalışırken kirpikleri titremiş ve kollarına doğru yığılmıştı. Bu sırada bıçağın daha Ji'nin sırtına saplamadan bile önce saniyeler içerisinde dönüşen Namjoon, dehşet verici bir hırlama ile adamın üzerine atlamıştı.