1
Taehyung üzgünce gömleğe nakış işliyordu. Evin bahçesinde, ağacın gölgesinde oturuyordu. Önünde sonsuz gibi görünen, üzerinde güneşin parladığı deniz ve ayaklarının altında sıcak çimler vardı. Hafif esinti uzun saçlarını uçuşturup, bir matem sessizliğini andıran sessizliğini ağacın hışırdamasına neden olup bozuyordu. Omega dışa olan ilgisini kapatmış hiçbir şey dinlemiyordu. Kurdu da kendisi gibi yeni heyecanlara küsmüş olmalıydı.
"Bir şeyler yemelisin omega"
Kıdemli Ji, masanın üzerine tepsiyi yerleştirirken onu neden buraya gönderdiğini anlamamıştı Taehyung. Bir bakıcıya ihtiyacı yoktu. Yıllarca kendisine tek başına bakmıştı. Taehyung karda çicek açan bir kardelen gibiydi özenle bakılan bir orkide değildi.
"Bu şekilde aç kalmak iyi değil"
Ji, konuşmaya devam ederken Taehyung ona pek tepki vermiyordu. Çiçeklerle süslemek istediği gömleği işlemeye devam ederken Ji'nin sanki bir şey olmuşçasına nefesini çekmesi ile gözlerini ona kaldırdı.
"Alfanın gömleği mi o?"
Taehyung, düğünde giydiği beyaz gömleğini parmakları arasında tutarken, bu tepkiyi alacak ne olduğunu anlamadığı bir ifadeyle ona bakmıştı.
"Evet?"
Ji, saçlarını kulağının arkasına kıstırıp elini uzattığında Taehyung kaşlarını çattı ve gömleği ona uzatmayı reddetti.
"Oldukça değerli ipekten yapılma bir gömlek. Alfanın resmi kıyafetlerinden. En azından dolabının düzenini öğrendikten sonra nakış için seçim yapsaydık? Ya da yenisini alabilirdik"
Taehyung gömleği kendisine çektiğinde eli boşlukta kalan Ji kaşları havalanırken masanın diğer tarafında doğrulmuşru. Onun da alfa gibi sade ve siyah içerisinde olmasını da pek anlamamıştı. Kendisi ise her şeye tezat açık renkler içerisindeydi.
"Sorun olacağını sanmıyorum"
Taehyung cevap verdiğinde Ji, memnuniyetsizlikle dudaklarını kapattı. Bunca zaman boyunca alfasına hizmet etmiş biri olabilirdi ama artık onun kocasıydı ve ona ait her şey kendisine de aitti. İzin almasına gerek yoktu.
"Size evin düzenini anlatabilirim"
"Evimi kendim öğrenebilirim"
Taehyung alfa ile kavga ettiği için üzgün ve morali bozuktu. Bu yüzden sadece kendini oyalamak ve sessiz olmak istiyordu. Ellerini saçlarına geçirip arkaya atarken kapının açılması ile Ji oraya dönerken Taehyung kafasını eğmişti.
"Öğlen olmuş"
Kıdemli Ji, ellerini önünde birleştirip öğlen yemeği için telaşlanırken onun neden eve geldiğini anlamayan Taehyung ne yapacağını bilemedi. Alfaya selam vermemek için iplerine dönen omega onları toplamaya başlamıştı.
"Yemeğe yetişmişim gibi duruyor"
Ji ona eğilip selam verirken Yoongi tabaktan çaldığı üzümü ağzına atıp sandalyeye yerleşmek için çekti.
"Benim için de bir tabak hazırla"
Taehyung kutusunun kapağını kapatırken Ji nefesini vermiş ve tepsiyi alfanın önüne boşaltmaya başlamıştı.
"Omega Taehyung yemeyecek ziyan olmasın onun yerine siz yiyebilirsiniz Alfa"
"Ne demek yemeyecek? Neden?"
Yoongi ona döndüğünde geldiğinden beri ağzını bıçak açmayan Taehyung nefesini verdi. Sadece canının istemediğini söyleyecekti.
"Kahvaltı da etmemiş sanırım bu kadar aç kalmak iyi olmasa gerek değil mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnız Çiçek | TaeGi
FanfictionAlfa Min Yoongi'nin ipek gibi sarı saçları, porselen gibi bir teni ve kibar bakışları vardı. En azından Omega Taehyung'un ona ilk görüşte aşık olmasına yetecek kadar.