Şiirler Var Aramızda (Girl×Girl) [Hanzeh]

20. BÖLÜM

Selamm

Ben geldimm

Nasılda erken geldim ama

Haydi iyi okumalar size

•••

20. Bölüm: "Akıl ve kalp"

●●●

"Seni burada görmek şaşırtıcı." dedi adam ve kollarını açtı. "Bayadır konuşmuyoruz, insan bir sarılır."

Zehra ayağa kalktı ve adı Eren olan adama sarıldı kısaca. Tüm bu olanları çatık kaşlarla izliyordum.

Zehra masaya doğru döndü. Hepimiz ona bakıyorduk zaten. "Kızlar zaten çoğunuz tanıyorsunuz, bu Eren. Şey... bir arkadaşım."

" 'Bir arkadaşım' ne kızım? Eski sevgilim desene şuna. Hande ve Mile hariç hepimiz biliyoruz kim olduğunu." diye söylendi Ebrar huysuzca. Bakışlarından belliydi Eren'den hiç haz etmediği.

Zehra'nın gözleri bana döndü.

Eski sevgilisi demek? Ne hoş.

"Selam kızlar, görüşmeyeli nasılsınız?" dedi Eren masada tanıdığı herkese tek tek bakarak.

"İyiyiz Eren, sağ ol." dedi Saliha gülümseyerek. "Sen nasılsın?"

"İyiyim bende. Zehra'dan sonra ne kadar iyi olabilirsem." dedi yandan Zehra'ya bakarak.

Ebrar'ın göz devirdiğini gördüm. Zehra'ya baktığımda onunda yüzünde hoşnutsuz bir ifade vardı. Göz devirdi Eren'e belli etmeden.

Eren Melissa'ya döndü. "Melissa Vargas'la tanışmak benim için büyük bir onur. Milli takımda harika iş çıkarıyorsun." dedi İngilizce bir şekilde ve elini uzattı. "Ben Eren, memnun oldum."

Melissa nazik bir gülümsemeyle kendisine uzatılan eli sıktı. "Teşekkür ederim. Bende memnun oldum."

Eren'in bakışları bu sefer bana döndü. O an yüzümde nasıl bir ifade vardı bilmiyorum ama yüzü düştü bir an ve gözlerinden korku geçti. Zar zor gülümsemeye çalıştı ve elini bu sefer bana uzattı. "Ve sende meşhur Hande Baladın'sın öyle değil mi? Ben Eren memnun oldum."

Hiçbir ifade belirtisi göstermeden baktım gözlerine.

Bu çocuktan haz etmemiştim ama kaba olmamam lazımdı. "Kusura bakma, elim kirli." dedim bana uzattığı elini sıkmayarak. Elini sıkmak istemediğimi belli etmek yerine böyle söylemek daha iyiydi. "Bende memnun oldum." diye ekledim o havada kalan elini indirirken.

Gülümsemeye devam ederken başını salladı bana karşın ve tekrar Zehra'ya döndü. "Ayrıldığımızdan beri İstanbul'da doğru düzgün karşılaşmazken burada denk gelmek güzel bir tesadüf değil mi?"

Niye şu ayrılık muhabbetini açıp duruyor ki?

"Evet, sende mi tatil için buradasın?" dedi Zehra.

Eren başıyla onayladı onu. "Yunanistan bu zamanlarda güzel oluyormuş diye duydum ve gelmek istedim."

Zehra başka bir şey demeden başını salladı.

Eren bir ona baktı ve birde masaya. "Ben sizi daha fazla meşgul etmeyetim, gitmem lazım zaten. Afiyet olsun."

"Teşekkürler." dedi birkaç kişi. Ben sessiz kalmayı seçenlerdendim.