Şiirler Var Aramızda (Girl×Girl) [Hanzeh]

55. BÖLÜM

Selmlar selamlar

Keyifler nasıl görüşmeyeli?

Neler yapıyorsunuz??

İyi okumalarrrr

***

55. Bölüm: "Sonsuza Kadar"

●●●

(HANDE'DEN)

Sinirle boynumda asılı duran havluyu alıp yere fırlattım.

Odaklanamıyordum.

Sırbistan'la final maçımızı oynuyorduk ama ben odakalanamıyordum. Hayatımda ilk kez sahada olmama rağmen bir maçta yokmuş gibi hissediyordum.

Aklım hastanede yatan babamdaydı ve bundan nefret ediyordum.

Odaklanmalıyım. O adamın bu zamana kadar bir çok güzel seyi elimden aldığı gibi bunu da elimden almasına izin vermemeliyim. Hayallerimi onun yüzünden kaybedemem.

Burun kemerimi sıktım sıkıntıyla. Ve o sırada görüş alanıma bir su şişesi girdi.

"Sakinleş biraz."

Simge'ye teşekkür edip aldım elindeki suyu ve birkaç yudum içtim.

Simge'nin gözleri bana fazla dikkatli bakıyordu, bir şeyleri analiz eder gibiydi.

"Seni ilk kez böyle görüyorum Hande, neler oluyor?"

Yutkundum. "Final maçı olduğu için biraz fazla heyecan yaptım sanırım." diye geçiştirme çalıştım onu başarısız olacağımı bile bile.

Beni çok iyi tanıyan en yakın arkadaşımdan bir şeyler saklamaya çalışmak benim aptallığımdi.

"Külahım burada canım, ona anlat sen bu masalları."

Gözlerimi kaçırdım ondan.

Simge'nin nefes verişini duydum. "Pekala, zorlamayacağım. Ama şu an sana ihtiyacımız var Hande. Lütfen en iyi yaptığın şeyi yap ve başka hiçbir şey düşünmeden sadece maça odaklan."

Gülümsedim ona. "Merak etme, öyle yapacağım."

Elini omzuma koyup sıktı güven verir gibi. "Hadi şimdi Zehra'nın yanına git, o garibimin de aklı sende kaldı."

Güldüm, onun ismini duymak bile yetti zihnimdeki hüzün ve karmaşa bulutlarını dağıtmaya.

Ayaklarımın tabanları etrafında döndüm ve Santaralli'nin etrafında toplanmış takım arkadaşlarıma doğru ilerledim. Onların arasında bana bakan bir çift güzel gözü bulmak zor olmadı.

Sessiz bir şekilde kulaklarım Santaralli'deyken takımın etrafında dolandım ve sevgilimin arkasına geçip tek kolumu nazikçe beline doladım.

Çenemi omzuna yaslayıp omzu üzerinden Santaralli'ye bakarken güldüğünü hareket eden omuzları sayesinde fark ettim kolayca.

"...Size güveniyorum kızlar, bu maç bizim."

Kızlar sahaya geri dönerken Zehra ve ben olduğumuz yerde durduk, bunun nedeni bana dönen Zehra'nın yeşil gözlerindeki endişeli bakışlardı.