Selamm
Nasılsınız efenim
22. BÖLÜME YİNE ÇOK FAZLA YORUM GELDİ YA
NESİNİZ SIZ MÜKEMMEL FALAN MISINIZ
Evet öylesiniz bu arada, ben şahidim
Siz böyle yorum atmaya devam ettikçe ben sürekli bölüm yazacak gibi duruyorum hadi hayırlısı
Önceki bölüme gelen yorumlar için teşekkür ediyorum efenim
İyi okumalarr
•••
23. Bölüm: "Denize karşı bir bankta"
●●●
Karşımda oturan, önündeki yemeği büyük bir zevkle yiyen kadından alamıyordum gözlerimi.
Gündelik kıyafetlerle, sadece kahvaltı yapıyor olmasına rağmen nasıl bu kadar güzel oluyordu?
"Beğendin mi?" diye sordum ellerimi birleştirip çeneme yaslayarak.
Başını kaldırıp bana baktı. "Çok beğendim." diye yanıtladı beni. "Rastgele girdiğimiz bir mekan için, şansımız fazlasıyla yaver gitti."
Gülümsedim. "Umarım bütün şansımızı burada harcamamışızdır, seninle güzel bir yerlere gitmek istiyorum."
"Nereye gidersek gidelim güzel vakit geçireceğimizden eminim ben." dedi ve ağzında bir dilim peynir attı.
"Doğru." Seninle olduğum sürece nerede olduğumun bir önemi yok. "Seninle olmak güzel vakit geçirmek için yeterli."
Şaşırdı başta dediğime sonra gülümsedi ve allaşan yanaklarıyla birlikte başını eğdi.
Çok çabuk utanıyordu. Kalbimi çok çabuk hızlandırıyordu.
"Bence bu sadece benden kaynaklı değil." dedi tekrar başını kaldırıp bana bakarak. "İkimiz birlikte güzel vakit geçiriyoruz bence."
"Biraz sen biraz ben." Biraz biz. "Haklısın. Bu kadar kısa zamanda birisiyle bu kadar iyi anlaşmam garip aslında."
Zehra kıkırdadı. "Bu yüzden yine benden uzaklaşmayacaksın değil mi Baladın?"
Başımı iki yana salladım. "O hatayı bir daha yapmam." Seni bulmuşken bırakamam.
"Zaten bir daha öyle bir şey yapsan pek sabırlı olamam. Kendine gelmen için direkt yumruk atarım sana."
Gözlerimi büyüttüm ve korkmuş gobi geriye çekildim. "Bir yumruğunla komalık olabileceğimi biliyorsun değil mi?"
"Yok canım, o kadarda değil. En fazla ufak bir beyin sarsıntısı geçirirsin."
Güldüm. "Ufak?"
Dişlerini göstererek sırıttı. "Çok ufak."
Başımı iki yana salladım gülerken ve çatalımı elime alıp tabağıma koyduğum kahvaltılıklardan yemeye başladım.
Kahvaltı devam ederken sohbetimiz sürdü. Laf lafı açtı ama bir süre sonra ben sustum ve sadece Zehra'nın konuşmasına izin verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirler Var Aramızda (Girl×Girl) [Hanzeh]
FanfictionHande Baladın, alışılmışın dışında bir voleybolcuydu. Fazla gülmez, maç esnasında yüzünde pek mimik oynamazdı. Elinden hiç düşürmediği kitapları ve şiirleri de kesinlikle insanlardan daha çok seviyor gibiydi. Herkes ona tarihin ilk voleybolcu robotu...