Bu kadar erken beklemiyordunuz de mi 2. bölümü?
Hemen yazıp atmak istedim
İyi okumalarr
•••
2. Bölüm: "Güzel olmuşsun"
●●●
"Tamam Elif'cim. Araba kullanıyorum kapatmam lazım. Birazdan gelmiş oluruz."
"Tamam Simge ablam. Heyecanla bekliyorum sizi. Görüşürüz."
"Görüşürüz."
Arama sonlanırken Simge gülerek bakışlarını birkaç saniyeliğine yoldan ayırdı ve bana döndü. "Ne giyeceğini söylememişsin ya, çıldırmış."
Gülümsedim ve "Arada Elif'le böyle uğraşmak eğlenceli oluyor." dedim.
Simge kırmızı ışıkta durdu ve bana döndü heyecanla. "Ee, heyecan var mı?"
Tek kaşımı kaldırarak baktım yüzüne. "Bende yok ama sende var gibi?"
"Evet, senin yerinede heyecanlanıyorum ben Handan. Resmen milli takım sezonu başlıyor hemde yeni bir antrönörler ve sende varsın. Bu sezon harika şeyler olacak bak demedi deme."
"Tamam, demem." dedim onun heyecanına karşın sakince.
"Şöyle sakinde durma karşımda! Az heyecanlan." dedi yanan yeşil ışıkla beraber arabayı sürmeye devam ederken
Tebessüm ettim onun sitemlerine. "Peki."
Hâlâ bende heyecana dair bir şey olmadığından Simge göz devirdi. "Yok, sana laf falan yetiştiremeyeceğim ben. Zaten geç kaldık. En son biz varacağız kutlamaya resmen."
Geç kalmayı sevmem. Her yere tam vaktinde varmak isterim. Bu yüzden bu geç kalmışlık beni huzursuz ediyor.
Simge yandan baktı bana. "Merak etme bir yerle tam vaktinde gitmemek ölüm dedmek değildir. Sorun olmaz yani."
Başımı sallayarak onayladım onu. "Hep senin bir saat boyunca hazırlanman yüzünden." diyerek suçu ona attım.
"Öyle miymiş? Senin o yüzündeki makyaja en az yarım saat uğraştığını hatırlatmama gerek var mı Baladın?"
Omuz silktim. "Sen beni almaya geldiğinde ben çoktan hazırdım. Sadece ufak bir makyaj kontrolü yapıp on dakika kadar seni beklettim diye suçlu ben olmuyorum"
Kısa bir kahkaha attı Simge buna karşılık olarak. "Tabii canım kesinlikle olmuyorsun."
Sonunda kutlamanın ayarlandığı yere geldiğimizde Simge arabayı park etti ve yan yana geniş bir açık alana hazırlanmış kutlamaya doğru yürümeye başladık.
Sanırım gerçekten en son biz gelmiştik.
"Ya kızları da çok özlemiştim. Hele Ebrar'ı. Gitti gurbet ellere yavrum görüşemiyoruz yüz yüze doğru düzgün."
Onu sessizce dinlerken sonunda kutlama alanına giriş yapmıştık. "Nereye gideceğiz?" diye sordum.
"Saliha'lar buralarda bir yerdedir, onlara bakınalım bir." dediğinde onayladım onu ve etrafa bakınmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirler Var Aramızda (Girl×Girl) [Hanzeh]
FanficHande Baladın, alışılmışın dışında bir voleybolcuydu. Fazla gülmez, maç esnasında yüzünde pek mimik oynamazdı. Elinden hiç düşürmediği kitapları ve şiirleri de kesinlikle insanlardan daha çok seviyor gibiydi. Herkes ona tarihin ilk voleybolcu robotu...