Eveeet son kez 'Şiirler Var Aramızda' için merhabalar efendim
Keyifler nasıl hazır mısıniz?
Ben hâlâ hazır değilim :(
Neyse yaoacak bir şey yok veda vakti
İyi okumaalaaar
***
Final: "Şiirler var aramızda"
●●●
"Beni sevmesen, yağmurları sev
Bulutlar ağlasın, sen gül güneş doğsun yeniden"Radyodan çalan şarkıya keyifli bir şekilde eşlik ederken bir yandan da parmağımı direksiyona vurarak ritim tutuyordum.
Dizginleyemediğim bir heyecan vardı içimde ve bu heyecanın sebebi elbette cebimdeki evlilik yüzüğüydü.
Ben Zehra'ya evlilik teklif edecektim.
Tüm plan hazırdı. Şimdi Zehra'nın evine onu almak için gidecektim, sonrasında ise güzel bir yerde pikniğe götürecektim onu.
Fazla ihtişamlı, göz alıcı bir şeyler yerine sadece ikimize ait bir anı yaratmak istiyordum.
Zehra'nın sitesine giriş yaptım ve binasının bulunduğu apartmanın önüne park ettim arabamı.
Ezbere bildiğim binanın şifresine girip, beni ona ulaştıran merdivenleri tek tek çıktım asansörü seçmek yerine.
Kalbim heyecandan deli gibi atıyordu ama ona bir şey belli etmemek için sakin olmak zorundaydım.
Ve sonunda kapıyı çaldım.
İstemsizce cebime giden elimi durdurup indirdim kapının açılmasını beklerken.
Kapı açıldığında ise aşık olduğum kadın en içten gülümsemesiyle karşıladı beni.
"Sevgilim."
"Zambağım." İçimden dolup taşan sevgiyle sıkıca sardım kollarımı ona. Çok sevdiğim kokusunu içime çektim. "Çok özlemişim seni."
Aynı sıkılıkta sardı kolları beni, dudaklarını ardı ardına bastırdı boynuma. "Bende çok özlemişim seni."
En son dün sabah beraberdik, arada sürekli mesajlaşmalqrımız ve telefon konuşmalarımız olsa da sonuçta 36 saatten fazla süredir ayrı sarılırdık, normaldi yani bu özlem.
Onu bir gün görmemeye, bir gün öpememeye tahammülüm yoktu.
Ayrıldık ve içeri girip kapıyı kapattım. Kapı kapanır kapanmaz uzanıp dudaklarımızı buluşturdu birbirine.
Öpüp geri çekilmişti hemen. Ama bana bir öpücük yetmemişti.
Bu kez ben buluşturdum dudaklarımızı.
Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu,
İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük"Hazır mısın?" diye sordum en sonunda onu öpmeyi durdurabildiğimde.
Yeşil gözleri dudaklarımdayı hâlâ. "Piknik için mi? Hazır sayılırım, bize sandiviç yaptım. İki dakika bekle sen Balım üzerimi değişirmeliyim."
Odasına gidecekken durdurdum onu. "Aslında ben seni bekletecek gibiyim biraz Güzelim, önce senin yanına geldim ama hızlıca bir yere uğramam lazım. Hemen gidip geleceğim tamam mı?"
Kaşlarını kaldırdı. "E yol üzerinde uğrardık beraber nereye gideceksin, niye git gel yapıyotsun?"
Gülümsedim ve şakağına bir öpücük bıraktım. "Bizim yolumuza ters düşüyor arası Bir Tanem, normalde buraya gelirken uğrayacaktım ama seni bir an önce görmek için acele ederken unutmuşum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirler Var Aramızda (Girl×Girl) [Hanzeh]
FanficHande Baladın, alışılmışın dışında bir voleybolcuydu. Fazla gülmez, maç esnasında yüzünde pek mimik oynamazdı. Elinden hiç düşürmediği kitapları ve şiirleri de kesinlikle insanlardan daha çok seviyor gibiydi. Herkes ona tarihin ilk voleybolcu robotu...