Been geldim
Gelmiş bulundum
Geliverdim
Sonunda mutlu olacağınız bir bölümle karşınızdayım
Hadi bakalım iyi okumalar
***
56. Bölüm: "Zehra benim sevgilim anne"
●●●
Bütün gece kutlamalar devam etti, sevincimiz hiç durmadı hiç bitmedi.
Aklımın bir köşesinde hâlâ babam olsa da bir şekilde eşlik ettik takım arkadaşlarımın mutluluğa.
Durumu gayet iyi idare ettiğimi düşünüyordum ama saat gece ikiye geldiğinde ve herkes dinlenmek için odasına çekildiğinde sevgilimin kafama takılan bir şeyler olduğunu anladığını fark ettim.
Benim yatağıma uzanmıştık beraber. Kafalarımız yastığım üzerinde yan yanaydı, ikimizde düz bir şekilde uzanmış tavana bakıyorduk.
"Anlatacak mısın artık?" diye sorarak bozdu Zehra aramızda bir süredir süre gelen sessizliği.
"Neyi?" Bilmezden gelmeye çalıştım acemi bir çabayla.
Derin bir nefes verdiğnde dışarıya başımı çevirip baktım ona. "Bir hâller var sende, fark etmediğimi mi sanıyorsun? Biz her şeyi beraber yaşamaya söz verdik Hande, böyle saklamaya çalışman adil değil."
"Haklısın." diye mırıldandım. "Özür dilerim."
O da başını çevirdi ve sonunda gözlerimizi buluşturdu. Elini kaldırıp yüzüme çıkardı ve usulca okşadı yüzümün her detayını. "Özür dileme aptal. Sadece anlat."
Dudaklarımı birbirine bastırdım.
"Babam trafik kazası geçirdi, şu an yoğun bakımda."
"Ne zaman oldu bu?"
Gözlerimi kaçırdım. "Birkaç gün önce."
Kızacağını düşündüm ama sesi hâlâ sakindi. "Bana neden söylemedin?"
"Önemli maçlarımız vardı, böyle bir şeyle dikkatini dağıtmaktan korktum."
Kaşları çatıldı, işte şimdi kızmıştı. "Mutluluğumuzu beraber yaşıyorsak üzüntümüzü de beraber yaşamalıyız. İlişki dediğin budur Hande. Her anımızda her kötü günde beraber olmaktır. Kötü bir şey olduğunda saklamaya çalışmak değildir yani. Bunun haberini alır almaz bana söylemeni isterdim."
Haklıydı, bunun üzerine söyleyecek bir sözüm yoktu. "Haklısın, hata yaptım."
Yanağımı sıktı hafifçe gülümserken. Gülüşü yine etkisi altına aldı beni. "Bir daha böyle yapma yeter."
"Yapmayacağım."
"Güzel." dedi ve sonra tekrar ciddileşti yüz ifadesi. "Baban için üzgünüm umarım bir an önce iyileşir. Doktorlar bir şey demiş mi durumu hakkında?"

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirler Var Aramızda (Girl×Girl) [Hanzeh]
أدب الهواةHande Baladın, alışılmışın dışında bir voleybolcuydu. Fazla gülmez, maç esnasında yüzünde pek mimik oynamazdı. Elinden hiç düşürmediği kitapları ve şiirleri de kesinlikle insanlardan daha çok seviyor gibiydi. Herkes ona tarihin ilk voleybolcu robotu...