Ben geldiiim
Şimdi aslında ben yorumlara cevap vermeyecektim ama dayanamadım cevap verdim :(
Neyse 200 yorumu geçtik işte sonuç olarak
Diğer bölüm biraz kısa olmuş haklısınız :( Pek uzun bölüm yazamıyorum amaaa bu bölüm öncekinin yaklaşık bor buçuk katı bakın
Bence gayet iyi
Hemdee bol Hanzeh'lii
Hadi iyi okumalarr
•••
14. Bölüm: "sana bir sarılsam şimdi,
kırılsa yalnızlığımın kemikleri"●●●
"Zehra?"
Konuşamıyordum. Dilim tutulmuş gibi konuşamıyor ve sadece Hande'ye bakıyordum. Ondan gözümü alamıyordum.
Ben bir şey demeyince Hande tekrar konuştu. "Zehra, bir şey mi oldu?"
Bakışlarımı boynundan çekip zar zor gözlerine çevirdim. "Yok, bir şey olmadı." dedim tutuk bir şekilde zar zor konuşarak. "Ben şey için gelmiştim."
Gözlerini benden kaçırdı, bir şeylerden rahatsız olmuş gibiydi sanki. "Ne için?" diye sordu inatla bana bakmazken.
Ne için gelmiştim?
Yutkundum ve boğazımı temizleyip kendimi toparlamaya çalıştım. "Seninle konuşmak istiyorum."
Gözlerini bir an bana çevirdi ama hemen kaçırdı geri. "Şu an vaktim yok, üzgünüm." dedi direkt.
Kaşlarım çatıldı. "Bir işin mi var?"
"Evet."
"İşinin ne olduğunu sormamda bir sakınca var mı peki?"
Eli saçlarının altından ensesine doğru gitti. "Önemli bir iş işte." diye kaçamak bir cevap verdi.
Gerçekten işi var mıydı yoksa yalan mı söylüyordu? Benimle konuşmak istemediği için mi böyle yapıyordu?
"Hande." dedim derin bir nefes verip. "Konuşurken yüzüme bakar mısın?"
Hande bakışlarını bana doğru çevirdi ve "Baktım." dedi sakince.
"Gerçekten bir işin var mı?"
"Evet." dedi. "Simge banyodan çıkınca beraber dışarıya çıkacağız."
Ne kadar önemli bir iş. "İyi. Simge abla banyodan çıkasıya kadar bizim konuşmamız biter zaten." dedim ve kabalık olup olmadığını hiç umursamadan Hande'nin yanında geçip odaya girdim.
Ben yataklarin karşısında dikilirken kapının kapanma sesi geldi ve hemen ardından Hande'nin adım sesleri yaklaştı.
"Benim yatağıma oturabilirsin." dedi Hande eliyle sağ taraftaki yatağı göstererek. Kabullenmişti sanırım artık kaçamayacağını.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirler Var Aramızda (Girl×Girl) [Hanzeh]
FanfictionHande Baladın, alışılmışın dışında bir voleybolcuydu. Fazla gülmez, maç esnasında yüzünde pek mimik oynamazdı. Elinden hiç düşürmediği kitapları ve şiirleri de kesinlikle insanlardan daha çok seviyor gibiydi. Herkes ona tarihin ilk voleybolcu robotu...