Selammm
Normalde yarıns sabah atmayı plandığım bölümü vakit bulunca tamamladım
Veee karşınızdayım
Bu arada benim wattpad'te sıkıntılar oldu, giremedim falan
Böyle bir şey yaşayanınız var mı yoksa Wattpad'in bana garezi mi var???
Daha fazla bekletmeyeyim sizi
İyi okumalarr
***
32. Bölüm: "Piraye'ye Mektuplar"
●●●
(ZEHRA'DAN)
Yaptığım cheesecake'i dilimlerken aklımda olan tek şey Hande Baladın'dı.
Hoş, hiç çıkmıyordu ki aklımdan.
Dün beni aradığında titrek gelen sesini düşünüyordum. Ne olduğunu, sesinin neden öyle kötü geldiğini merak ediyordum. En çokta şu an nasıl olduğunu.
Dün akşam bir saate yakın konuşmuştuk. Daha doğrusu ben konuşmuştum. O beni dinlemişti sadece.
Aklım onda kalmıştı işte ya, keşke yanına gitseydim dün.
Konuşmamızın sonlarında yanına gelmek istediğini söyledim ona ama bana "Gelme" dedi. Birde onla kalmayıp "Saat geç oldu, yat artık sen. Ben şimdi çok iyiyim merak etme." dedi.
Hayır sen iyiysen bile ben iyi değilim belki. Senin o ses tonunu duyduktan sonra nasıl iyi olabilirim?
Birazdan havalimanına gitmek için çıkacaktım evden. Ebrar, Mile ve birkaç arkadaşımızla birlikte tatile gidiyorduk.
Planım havalimanına gitmeden önce Hande'ye uğramak ve onun için yaptığım bu ceesecake'i verme bahanesiyle onu görebilmekti.
Cheesecake'i hazırlayıp geniş bir kaba koyarken kapı çaldı.
Ebrar veya Melissa falan mı geldi diyeceğim ama havalimanında buluşacaktık onlarla.
Mutfaktan çıktım ve kapıya gittim. Kapı deliğinden baktığımda Hande'yi görmem benim için fazla şaşırtıcı olmuştu.
Kapıyı açtım hemen ve bana gülümseyerek bakan kadının gamzelerinden sonra şişmiş göz altları karşıladı beni.
"Hande?" dedim şaşkınlıkla.
"Selam." dedi.
"Selam." dedim. "Gelsene içeriye." Elimle içeriyi gösterdim.
"Yok, içeriye gelmeyeyim. Senin bir saat sonra uçağın var, birazdan çıkacaksındır. Ben kısa bir uğramak istedim sadece."
Gülümsedim. "İyi yaptın." dedim ve aklıma takılan soruyu sormak için durdum. "Ama hadi adresim neyse de sen site ve binaya nasıl girdin?"
Gülümsedi ve boştaki sol elini ensesine götürdü. O zaman fark ettim sağ elinde küçük bir poşet taşıdığını. "Sarhoş olduğunda seni evine getirmiştim ya. O yüzden güvenlik beni tanıdı ve sorunsuzca içeri aldı, birde bina şifreni o gün söylemiştin aklımda kalmış."
Kaşlarım havalandı ve başımı anladığımı belli etmek için ileri geri salladım. Gözüm hâlâ göz altlarındaki şişliklerdeydi. Uyumamış mıydı gece?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirler Var Aramızda (Girl×Girl) [Hanzeh]
FanficHande Baladın, alışılmışın dışında bir voleybolcuydu. Fazla gülmez, maç esnasında yüzünde pek mimik oynamazdı. Elinden hiç düşürmediği kitapları ve şiirleri de kesinlikle insanlardan daha çok seviyor gibiydi. Herkes ona tarihin ilk voleybolcu robotu...