Günaydınn
Ve iyi pazarlarr
Mükemmel bir bölümle karşınızdayım
Şimdiden söylüyorum: Bu bölüm için bir sürüü yorum bekliyorum sizden :)
Fazla meraka gerek yok,
İyi okumalarrr
•••
31. Bölüm: "Korkak"
●●●
"Naber Baladın?" dedi ve elindeki kargo kutusunu havaya kaldırdı. "Madem kargo sipariş ediyorsun neden benim evimin adresini veriyorsun ki?"
Gülümsedim ve kutuyu elinden aldım. "Çin'deyken sipariş verdim. Ne zaman geleceğini bilmediğimden kendi adresimi kullanamazdım öyle değil mi Singe?"
Göz devirdi. "Çok bilmişlik yapma be bana. Bir haftada hiç özlememişim seni biliyor musun?" dedi ama sonra kollarını açtı. "Gel, yinede ufacık bir sarılayım."
Kaşlarımı havaya kaldırdım alayla. "Ufacık olacak ama?"
"Tamam tamam." dedi gülerek. Eğildim ve ona sarıldım kısaca.
"Beni ayağına getirmenin hesabını soracağım sana sonra. Ayrıca kargoculuk ücretimi istiyorum."
Güldüm ve ayrıldım ondan. "Tamam, hallederiz." deyip kapıdan çekildim. "Bizde Zehra'yla kahvaltı yapıyorduk, gelsene."
Simge'nin yüzünde tekrar bir sırıtış oluştu. "Zehra'yla kahvaltı yapıyordunuz demek? Gece burada mı kaldı yoksa?"
Sesi imâlıydı ve imâ ettiği şey yanaklarımın kızarmasına neden oldu. "Öyle bir şey olmadı, sabah geldi."
"Tüh." dedi üzülmüş gibi bir ifadeyle. "Neyse zaten akşam Saliş'lerde buluşacağız, şimdi sizi rahatsız etmeyeyim. Berkay'da garibim ağaç oldu aşağıda."
Başımla onayladım. "Tamam, selam söyle Berkay'a."
"Sende Zehra'na selam söyle Hayatım, görüşürüz."
Zehra'm.
O asansöre binerken "Görüşürüz." dedim ve kapıyı kapattım.
Elimdeki kargo paketine baktım heyecanla. Tam vaktinde gelmişti.
Hemen kutuyu odama bıraktım ve Zehra'yı daha fazla yalnız bırakmamak adına hızlı adımlarla döndüm mutfağa.
Ben mutfağa girer girmez Zehra merakla "Kimmiş gelen? Bir türlü gelemedin." dedi.
"Simge. Kargom vardı da onda onu bırakmak için uğramış." dedim sandalyeme geri otururken.
"Ya? Gelseydi keşke oda." dedi Zehra bir zeytin ağzına atarken.
Omuz silktim. "Davet ettim ama Berkay'la randevuları vardı sanırım. Sana selam söyledi."
"Aleykümselam." diye yanıtladı.
Bardağımın dibinde kalan son çayı bir iki yudumda bitirdim. Dirseğimi masaya koyup elimi çeneme yaslarken ilgiyle baktım Zehra'ya.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirler Var Aramızda (Girl×Girl) [Hanzeh]
FanficHande Baladın, alışılmışın dışında bir voleybolcuydu. Fazla gülmez, maç esnasında yüzünde pek mimik oynamazdı. Elinden hiç düşürmediği kitapları ve şiirleri de kesinlikle insanlardan daha çok seviyor gibiydi. Herkes ona tarihin ilk voleybolcu robotu...