Selam
Biliyorum yaklaşık bir buçuk aydır falan ortalarda yoktum nasılsınız görüşmeyeli?
Ben idare ediyorum
Öncelikle özür dilerim bu ara için
Ortalarda olmamamın iki sebebi vardı
Birincisi wattpad'e bir sorun çıktı ve beni hesabımdan birden bire attı. Bende hesap şifrmei hatırlayamadığım için Wattpad'e giriş yapamadım. Ancak bugün girebildim hesabıma
İkinci sebep ise özel hayatımda yaşadığım bazı olaylar
Ama şu an her şeye kaldığımız yerden devam ediyoruz :)
BU ARADA HESABA BİR GIRDIM BAKTIM +99 BILDIRIM
Ben hayatimda bu kadar bildirim gormedim be
Ilk işim bolum yazmak oldu
Şimdi siz bu bölümü okurken bende takip ettiğim kitaplara gelen bölümleri okuyacağımmm
Bu arada sizden biraz yorum yapmanızı istiyorum
Yorumlarda size cevap vermek ve sizinle konuşmak bana iyi geliyor
Lafı fazla uzattım
Buyursunlar iyi okumalar efenim
•••
4. Bölüm: "Aşk insana ait değil"
●●●
Ebrar'ın soyunma odasında yanına gidip söyleyemeyeceğim için kısa bir mesajla olayı anlatmıştım.
Ve o mesajımdan beri bana imalı bir şekilde sırıtıp duruyordu.
Bense onu görmezden gelerek Hande ile geçirdiğim zamana odaklanıyordum. Elif ve İlkin'de bize katılmıştı ve yaklaşık bir saat alışveriş merkezinde gezdikten sonra karşımıza çıkan sakin bir kafeye geçmiştik bir şeyler içmek için.
Tüm bu zaman boyunca Hande neredeyse hiç konuşmamıştı. Ben onun sesini duymak ve gamzelerini görmek istiyordum oysa.
Kafeye oturduğumuzda da sadece sipariş verirken konuşmuş sonrasında ise sohbete pek dahil olmadan sadece dinlemeyi seçmişti.
Latte istemişti, sevdiği kahveyi öğrenmiştim böylece. Başka nasıl kahve sevdiğini de öğrenmek istiyordum.
Yeni tanıdığım bir insana duyduğum merak gibi değildi ona karşı duyduğum merak. Bunu fark ediyordum zaman geçtikçe.
"Ebrar yine sosyal medyayı sallamışsın." derken gülüyordu İlkin. "Homofobikler çıldırıyor."
"Her zamanki halleri." dedi Ebrar umursamazca. Sonra kendini beğenmiş gibi sırıttı. "Eyeliner gibiyim çekemiyorlar."
Bilmem kaç yılında kalmasına rağmen komiğime gitmişti bu dediği. Gülerken gözlerim karşımda oturan Hande'ye takıldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirler Var Aramızda (Girl×Girl) [Hanzeh]
أدب الهواةHande Baladın, alışılmışın dışında bir voleybolcuydu. Fazla gülmez, maç esnasında yüzünde pek mimik oynamazdı. Elinden hiç düşürmediği kitapları ve şiirleri de kesinlikle insanlardan daha çok seviyor gibiydi. Herkes ona tarihin ilk voleybolcu robotu...