Şiirler Var Aramızda (Girl×Girl) [Hanzeh]

35. BÖLÜM

Herkese merhaba

Nasılsınız? Hayat nasıl gidiyor?

Umarım hepiniz iyisinizdir

Yavaş yavaş bir şeylerin olmaya başladığı bir bölümle karşınızdayım efenim

İyı okumalarr

***

35. Bölüm: "Onu özgürce sevmek istiyorum"

●●●

(ZEHRA'DAN)

Hayatımın hiç olmadığı kadar güzel ilerlediğini düşünüyorum şu sıralar.

Milli takımda fazlasıyla iyi iş çıkarıyoruz. Yarın Hırvatistan'la maçımız var, maçı alırsak çeyrek finale yükseleceğiz. Şampiyon olacağımıza dair olan inancımız tam.

Voleybol dışında birde aşk var, hayatımı bu kadar güzel kılan.

Birisine aşık olmak, güzel bir his. Duygularının karşılıklı olduğunu bilmek ise daha güzel...

Hande'yle sürekli beraberiz, ayrılamıyoruz sanki birbirimizden. Ellerim, kollarım, gözlerim, gülüşlerim hep onu arıyor. Onu hep yanımda hissetmek istiyorum.

Aramızdakileri hiç konuşmadık onunla. Ama biliyorum, o da bir şeylerin farkında. Aşka inanmadığını söylemişti ama ne zaman ona sarılsam kalbinin benim kalbim kadar hızlı çarptığını fark ediyorum. Gözlerinde bir ışık görüyorum sanki bana bakarken. Aşka ait ne varsa onun çekik kahverengi gözlerinde buluyorum sanki.

Aramızdaki bu şeye bir ad koymak istiyorum. Ona 'sevgilim' demek istiyorum. Onu özgürce sevmek istiyorum.

Tüm bunları isterken bir yandan da aklıma Hande'yle olan yakınlığımız yüzünden bizi linçleyen tayfa geliyor. Bizim beraber olmamızın önündeki engeller bir çığ gibi büyüyor gözümde.

Mesela, takım arkadaşlarımız nasıl tepki verir bu ilişkiye? Santarelli öğrenirse ne der? Ya fedarasyon? İzin verir mi buna?

Ailemin haberi yok henüz bir kızı sevdiğimden. Öğrenirlerse onlar nasıl tepki verir? Yanımda olurlar mı?

Ya Hande'nin ailesi? Onları tanımıyorum, nasıl biri olduklarını bilmiyorum. Hande bana hiç bahsetmedi ailesinden. Birkaç kez annesiyle olan telefon görüşmelerine şahit oldum, annesini çok sevdiği belli oluyordu gözlerinden. Daha önce hiç babasından bahsetmedi veya onunla konuştuğunu görmedim ama eminim ki, babasıyla da çok yakın bir ilişkileri vardır, aynı annesiyle olduğu gibi. Hande'nin ailesi böyle bir ilişkiye nasıl tpeki verir acaba?

Çok mu fazla düşünüyorum? Geleceğe ait kötü olasılıkları düşünmek yerine şu anki güzelliklere mi odaklanmalıyım?

Yanımda oturan ve Eda abla ve Gizem ablayla sohbet eden Hande'ye baktım. Yüzündeki ufak bir tebessüm açığa çıkarmıştı güzel gamzelerini. Bir şey düşünürken gözlerini kısması, konuşurken arada hareket ettirdiği elleri ve yüzünden eksik etmediği nazik gülümsemesi...

O çok güzeldi.

Ve ben ona baktığımda onunla birlikte olmamıza engel olan bütün ihtimaller uçup gidiyordu beynimden.